Οι απαιτήσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μετέτρεψαν τις βιομηχανίες οπτικών γυαλιών των συμμαχικών χωρών από βιοτεχνίες trial-and-error μικρής κλίμακας σε επιχειρηματικούς κολοσσούς.
Τόσο η Βρετανία όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Πόλεμο εξαρτώμενες εντελώς από τις εισαγωγές εκλεκτού γερμανικού οπτικού γυαλιού, με λίγη επιστημονική ή κατασκευαστική εμπειρογνωμοσύνη. Ωστόσο, τα αιτήματα του Πολέμου πυροδότησαν και μετέτρεψαν αυτές τις χώρες σε αυτάρκεις προμηθευτές, βελτιώνοντας την επιστήμη του γυαλιού.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικότερα, βασικός «παίκτης» στα δρώμενα ήταν ένας ευέλικτος νεαρός υπάλληλος στο Γεωφυσικό Εργαστήριο του Ιδρύματος Carnegie, στην Ουάσιγκτον DC, ο οποίος, συμπτωματικά, αργότερα θα γίνει ο δεύτερος πρόεδρος της νεοσύστατης Οπτικής Εταιρείας της Αμερικής.
Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της οπτικής, το βασικό υλικό ήταν το «γυαλί υψηλής ποιότητας». Και το 1914, όταν ξέσπασε ο Μεγάλος Πόλεμος, το μεγαλύτερο μέρος του γυαλιού υψηλής ποιότητας στον κόσμο προήλθε από τη Γερμανία.
Δεν ήταν πάντα όμως έτσι. Για πολλά από τα προηγούμενα 100 χρόνια το οπτικό γυαλί προήλθε κυρίως από δύο άλλες χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω της εταιρείας Chance Brothers στο Μπέρμιγχαμ και τη Γαλλία, μέσω της εταιρείας Parra Mantois et Cie στο Παρίσι (όπου η εγχώρια βιομηχανία είχε αυξηθεί κατά τη διάρκεια των βρετανικών αποκλεισμών των προηγούμενων Ναπολεόντιων Πολέμων).
Όλα αυτά άλλαξαν απότομα με τη δουλειά των Carl Zeiss, Ernst Abbe και Otto Schott στην Τζένα της Γερμανίας, στα τέλη του 1800, η οποία κορυφώθηκε το 1886 με την παραγωγή τεχνικού γυαλιού πρωτοφανούς, εξαιρετικά αξιόπιστης οπτικής ποιότητας. Τα «γυαλιά Jena» αποδείχθηκαν τόσο ανώτερα που το κέντρο οπτικής ποιότητας μετατοπίστηκε γρήγορα στη Γερμανία και άλλες χώρες άρχισαν να βασίζονται στις γερμανικές εισαγωγές οπτικού γυαλιού. Μέχρι το 1912, όπως ανέφερε το περιοδικό Nature σε ένα τεύχος του 1915, η Γερμανία εξήγαγε ετησίως 176.400 κιλά «άλλου οπτικού γυαλιού», με περισσότερο από το 25% εξ αυτού να αποστέλλεται μόνο στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εισήλθαν στον ευρωπαϊκό πόλεμο μέχρι τις 6 Απριλίου 1917. Ο πόλεμος της Ευρώπης είχε ήδη διακόψει τις εισαγωγές οπτικού γυαλιού από τις ΗΠΑ, τόσο από τη Γερμανία όσο και από άλλες χώρες. Μέχρι την άνοιξη του 1917, αρκετές αμερικανικές εταιρείες είχαν καταβάλει προσπάθειες να δημιουργήσουν τις δικές τους δυνατότητες οπτικού γυαλιού, με μικτά αποτελέσματα. Μία εταιρεία, η Bausch & Lomb (B&L), έβγαζε έναν τόνο γυαλιού κάθε μήνα, που περιγράφεται ως «καλής οπτικής ποιότητας», κυρίως για τη δική της επιχείρηση οπτικών οργάνων.
Ωστόσο, οι προσπάθειες άλλων κατασκευαστών γυαλιού και του Γραφείου Προτύπων των ΗΠΑ ήταν πολύ μικρότερες σε κλίμακα και κυρίως πειραματικές.
How the Great War Changed the Optics Industry | Optics & Photonics News (osa-opn.org)
