Οι αλλαγές που σημειώνονται σήμερα στις σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες πραγματοποιούνται πλέον με ταχύτητες πρωτόγνωρες σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε μερικές δεκαετίες πριν. Το παρακολούθημα των συγκεκριμένων αλλαγών, αλλά και ο χρόνος - τρόπος που ανταποκρινόμαστε σε αυτές καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη θέση μας στο νέο περιβάλλον, το οποίο διαμορφώνεται και την ίδια στιγμή μεταλλάσσεται…
Στο παρόν τεύχος δημοσιεύονται δύο ενδιαφέροντα άρθρα που καταγράφουν ένα μικρό μέρος των αλλαγών που συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες δυστυχώς ενσωματώνονται αργοπορημένα ή και καθόλου στην ελληνική πραγματικότητα.
Δύο φράσεις των συγκεκριμένων άρθρων είναι ενδεικτικές:
«Στην Ελλάδα ένας καταρτισμένος Κλινικός Οπτομέτρης αντιμετωπίζεται ως οπτικός με εισαγωγικές θεωρητικές γνώσεις οπτομετρίας, τις οποίες όμως δεν μπορεί να τις κατοχυρώσει πρακτικώς, αλλά ούτε και να τις εξασκήσει αυτόνομα και ανεξάρτητα».
«Στη χώρα μας το 55% των ατόμων με oπτική αναπηρία δυσκολεύονται να ψωνίσουν στο σούπερ μάρκετ και το 43% σταμάτησαν να επισκέπτονται κάποιο κατάστημα επειδή δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν!».
Οι δύο φράσεις δεν είναι ξεκομμένες μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι αναφέρονται σε δύο διαφορετικά άρθρα. Απεναντίας, η πρώτη ίσως «ακουμπά» τη δεύτερη, αφού για να επενδύσεις στη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη στον τομέα του «επιχειρείν» βασική προϋπόθεση είναι να λειτουργείς σε ένα περιβάλλον όπου ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται την ουσία του επαγγέλματος – λειτουργήματος που ασκείς. Μόνο έτσι θα θεσπίσει πρωτόκολλα που θα καθορίζουν, με επάρκεια και ενάργεια, καθήκοντα, υποχρεώσεις και δικαιώματα τα οποία θα οδηγούν στην παροχή υψηλότατης στάθμης υπηρεσιών προς τον πολίτη - ασθενή - καταναλωτή.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν «ψιλά γράμματα» ή ανέφικτα σενάρια. Είναι μια πραγματικότητα απέναντι στην οποία δεν μπορούμε να αντιδρούμε κλείνοντας τα μάτια, αλλά ανοίγοντας την οπτική μας…

Θάνος Σταθόπουλος - Διευθυντής Σύνταξης