Η τηλεϊατρική έχει βοηθήσει σε αρκετούς τομείς στις παρούσες συνθήκες που επικρατούν, αλλά χρειάζονται ακόμη πιο δημιουργικές λύσεις και καινοτομίες προτού να αποτελέσει ένα πιο ολοκληρωμένο υποκατάστατο μιας φυσικής εξέτασης. Μια πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε τρόπους εξέτασης της οπτικής οξύτητας στο σπίτι για επισκέψεις τηλεϊατρικής και εντόπισε τρεις εφαρμογές που μπορεί να είναι χρήσιμες.

Οι έλεγχοι οπτικής οξύτητας στο σπίτι είναι ένας «απλός, φθηνός και χρήσιμος συνδυασμός για τις οφθαλμικές τηλε-διαβουλεύσεις, επεσήμαναν οι ερευνητές στο έγγραφό τους. Επί του παρόντος, υπάρχουν τρεις τύποι εργαλείων: τυπωμένα οπτότυπα, εργαλεία που βασίζονται στον Ιστό και εφαρμογές για κινητές συσκευές. Σημείωσαν ότι τα οπτικά οπτότυπα δεν είναι ιδανικά, δεδομένου ότι η απόσταση προβολής, ο φωτισμός περιβάλλοντος και ακόμη και η ίδια η βαθμονόμηση εκτύπωσης μπορεί να επηρεάσει την ακρίβεια των αποτελεσμάτων. Τα διαδικτυακά εργαλεία που ήταν ακριβή, όπως αξιολογήθηκαν από άλλη μελέτη, απαιτούσαν πληρωμή για να δει κάποιος τα αποτελέσματα.

Οι ερευνητές λοιπόν, στράφηκαν σε εφαρμογές για κινητά. Προσδιορίστηκαν οι κορυφαίες 50 εφαρμογές στο Google Play και στις εφαρμογές Apple, εκ των οποίων 24 από τις 100 συνολικά πληρούσαν τα ακόλουθα κριτήρια: η εφαρμογή φορτώθηκε, δοκιμάστηκε για οπτική οξύτητα και δεν απαιτούσε αγορά ή εξωτερικές συσκευές. Δεκαέξι εφαρμογές (67%) που εξέταζαν την κοντινή όραση, πέντε (21%) τη μακρινή και τρεις (13%) προσέφεραν και τις δύο επιλογές. Πέντε (21%) από τις εφαρμογές προσέφεραν επίσης μια μέθοδο βαθμονόμησης μεγέθους του οπτότυπου και τρεις (13%) επικυρώθηκαν κλινικώς.

Οι ερευνητές καθόρισαν αυτά τα στοιχεία κλινικής επικύρωσης ως «αντικειμενικά στοιχεία ότι οι εφαρμογές ανταποκρίνονται στις ανάγκες και την προοριζόμενη χρήση ως ιατροτεχνολογικού προϊόντος μέσω δημοσιευμένων κλινικών ελέγχων». Καμία από τις εφαρμογές δεν ήταν καταχωρημένη στο FDA, αλλά μία (Peek Acuity Pro) ήταν ιατρική συσκευή κατηγορίας 1.

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι, παρά τον μεγάλο αριθμό εφαρμογών που διατίθενται σήμερα στην αγορά, μόνο μερικές είναι δυνητικά χρήσιμες στο πλαίσιο των οφθαλμικών τηλε-διαβουλεύσεων και σε μη οφθαλμικές ρυθμίσεις, όπου ενδείκνυται ο έλεγχος οπτικής οξύτητας», ανέφεραν οι ερευνητές. «Είναι ενδιαφέρον ότι μόνο οκτώ εφαρμογές (33%) από τις 24 δοκιμασμένες παρουσίασαν πραγματικά την οπτική οξύτητα σε ένα κλινικά χρήσιμο μέτρο. Οι υπόλοιπες δεκαέξι εφαρμογές (67%) χρησιμοποίησαν κλίμακες όπως συστήματα αξιολόγησης "αστέρι" ή "χαμογελαστό πρόσωπο" ή αριθμούς σωστών απαντήσεων που εμφανίζονται ως ποσοστό ή κλάσμα. Αυτά τα μέτρα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αξιόπιστα για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου ή για τον έλεγχο των ασθενών σε συνθήκες ατυχήματος των ματιών», πρόσθεσαν οι ερευνητές.