Κανονικά, τα γυαλιά τοποθετούνται με το οπτικό κέντρο του φακού ακριβώς μπροστά από το μάτι. Εάν ο φακός ταιριάζει εκτός κέντρου, μπορεί να προκύψει μετατόπιση εικόνας λόγω πρίσματος που προκύπτει. Όσο μεγαλύτερη είναι η ισχύς ή όσο πιο μακριά ο φακός τοποθετείται εκτός κέντρου, τόσο υψηλότερο είναι το επαγόμενο πρισματικό αποτέλεσμα.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί υπάρχει επαγόμενο πρίσμα, η διατομή ενός φακού + μπορεί να παρομοιαστεί με δύο πρίσματα από βάση σε βάση, καθώς ο φακός είναι παχύτερος στη μέση και λεπτότερος στις άκρες. Ομοίως, ένας μείον φακός μπορεί να παρομοιαστεί με δύο πρίσματα από την κορυφή προς την κορυφή, πιο λεπτό στη μέση και πιο παχύ στις άκρες.

Αυτό το επαγόμενο πρίσμα μπορεί στην πραγματικότητα να χρησιμοποιηθεί προς όφελος του εργαστηρίου όταν το πρίσμα απαιτείται σε μια συνταγή. Εάν η ισχύς του φακού είναι επαρκής, για να προκληθεί το προδιαγεγραμμένο πρίσμα, ο φακός μπορεί απλώς να αποκοπεί από το κέντρο για να επιτευχθούν τα απαιτούμενα αποτελέσματα. Αυτό είναι γνωστό ως πρίσμα με αποκέντρωση. Εάν η ισχύς είναι ανεπαρκής, ωστόσο, το πρίσμα πρέπει να κοπεί στην επιφάνεια του φακού.

Μια απλή εξίσωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του πρίσματος που προκαλείται από την αποκέντρωση. Ο κανόνας του Prentice δηλώνει ότι το πρίσμα σε διοπτρίες (Δ) είναι ίσο με την απόσταση αποκέντρωσης (c) σε εκατοστά πολλαπλασιαζόμενη με την ισχύ του φακού (D).

Ο κανόνας του Prentice

Δ = c x D

Πηγή φωτό http://www.medrounds.org/optics-review/2006/05/18.html