Εξερευνήστε την εσωτερική λειτουργία μιας περιοχής που είναι απαραίτητη για τον κερατοειδή.
Ο κερατοειδής είναι μια μοναδική, ανοσολογικά προνομιούχα οφθαλμική δομή που απαιτεί διαφάνεια ώστε το άτομο να επιτύχει τη βέλτιστη όραση. Αν και κανονικά είναι μη αγγειακό, εξακολουθεί να είναι σε θέση να λαμβάνει επαρκή τροφή και να υποβάλλεται αποτελεσματικά σε διάφορες κυτταρικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της μίτωσης και της κυτταρικής επούλωσης. Αυτές οι λειτουργίες, μαζί με τη γενική ακεραιότητα του κερατοειδούς, καθίστανται δυνατές μέσω της βασικής και παρακείμενης περιοχής : του σκληροκερατοειδικού ορίου (limbus).
Το limbus ορίζεται ως η ζώνη μετάβασης μεταξύ του αδιαφανούς σκληρού χιτώνα και του διαυγούς κερατοειδούς, που χωρίζει το επιθήλιο του επιπεφυκότα από το επιθήλιο του κερατοειδούς. Αυτή η ανατομική περιοχή από μόνη της λειτουργεί ως φράγμα που απαγορεύει την εισβολή των επιθηλιακών κυττάρων του επιπεφυκότα στον κερατοειδή.
Ωστόσο, σε αυτήν συναντάμε και βασικά συστατικά για την υγεία του κερατοειδούς και των οφθαλμών, τα οποία ονομάζονται βλαστοκύτταρα του σκληροκερατοειδικού ορίου (LSCs).
Τα επιθηλιακά κύτταρα του επιπεφυκότα είναι πιο συγκεντρωμένα σε περιοχές του limbus που ονομάζονται palisades του Vogt. Τα palisades του Vogt εμφανίζονται ως ινοαγγειακές προεξοχές που βρίσκονται ακτινωτά και περιφερειακά γύρω από τον περιφερικό κερατοειδή. Αυτά φαίνονται εύκολα στη σχισμοειδή λυχνία υπό υψηλή μεγέθυνση, εμφανίζoνται ως μπλε-γκρι δακτύλιος που περιβάλλει την περιφέρεια. Η περιοχή της υψηλότερης συγκέντρωσης των palisades βρίσκεται εντός του άνω και του κατώτερου σημείου. Πιο συγκεκριμένα, αυτά τα LSCs βρίσκονται εντός της βασικής στιβάδας του ορίου και διαθέτουν υψηλότερο βαθμό μιτωτικής ικανότητας σε σύγκριση με τον περιφερικό και κεντρικό κερατοειδή.
Η ακριβής ομοιόσταση του περιβάλλοντος των βλαστοκυτάρρων του σκληροκερατοειδικού ορίου είναι κρίσιμη για τη διατήρηση της ακεραιότητας του κερατοειδούς. Είναι αυτό που επιτρέπει στον κερατοειδή να παραμείνει διαφανής και χωρίς αγγείωση, να πολλαπλασιάζεται και να θεραπεύεται και τελικά να παρέχει την βέλτιστη επιφάνεια για τη μετάδοση ακτίνων φωτός και την εστίαση στον αμφιβληστροειδή για την όραση. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του κερατοειδούς που δεν θα ήταν δυνατό χωρίς το σκληροκερατοειδές όριο είναι η αναγγειότητα του. Σε αντίθεση με άλλες οφθαλμικές δομές, ο κερατοειδής είναι απαλλαγμένος από αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που επιτρέπει τη διαφάνειά του. Η αγγείωση του ορίου, καθώς και η δακρυϊκή μεμβράνη, είναι αυτά που θρέφουν τον κερατοειδή. Το limbus είναι η ζώνη που εμποδίζει το αδιαφανές επιθήλιο του επιπεφυκότα να εισβάλει στον κατά τα άλλα διαυγή κερατοειδή.
Όταν εμφανίζεται δυσλειτουργία, όπως σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, το περιβάλλον διαταράσσεται. Όταν το σκληροκερατοειδές όριο το οποίο είναι πλούσιο σε βλαστοκύτταρα, τραυματίζεται, αυτό οδηγεί σε κυτταρική απόπτωση. Τα LSC τυπικά διαφοροποιούνται σε επιθηλιακά κύτταρα του κερατοειδούς, αλλά όταν τραυματίζονται, επουλώνονται και συμπληρώνονται από το επιθήλιο του επιπεφυκότα. Υπάρχει μια έντονη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τύπων επιθηλίων, καθώς ο επιπεφυκότας είναι αγγειοποιημένος. Αυτό οδηγεί τελικά σε εισβολή αιμοφόρων αγγείων στον κερατοειδή, φαινόμενο που ονομάζεται νεοαγγείωση.
Οι ενδείξεις νεοαγγείωσης είναι μια κλινική ένδειξη ότι τα βασικά συστατικά του σκληροκερατοειδικού ορίου (τα LSCs), έχουν υποστεί βλάβη. Επιπλέον, η εισβολή του επιθηλίου του επιπεφυκότα στην επιφάνεια του κερατοειδούς οδηγεί σε ακανόνιστη οφθαλμική επιφάνεια, μειωμένη αντοχή σε εφελκυσμό και ανεπαρκή λειτουργία φραγμού.
Σε γενικές γραμμές, η νεοαγγείωση του κερατοειδούς επηρεάζει έως και 1,4 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως και είναι μια κοινή αιτία απώλειας όρασης. Η ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων μπορεί να συμβεί σε διάφορες περιοχές του κερατοειδούς, συμπεριλαμβανομένου του επιθηλίου και του στρώματος. Εξαιτίας της αγγείωσης των άκρων και της μη αγγείωσης του κερατοειδούς, η νεοαγγείωση αρχίζει περιφερειακά και μπορεί να προχωρήσει στον κεντρικό κερατοειδή, οδηγώντας σε θολότητα και απώλεια όρασης. Η δυνατότητα ακριβούς αναγνώρισης και προσδιορισμού της υποκείμενης αιτίας της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς είναι το κλειδί, καθώς πολλές θεραπευτικές επιλογές είναι πιο αποτελεσματικές μόνο στα αρχικά στάδια.
Πηγή: https://www.reviewofoptometry.com/article/limbal-landmarks
