Κατά τη διάρκεια του αντιληπτικού ανταγωνισμού, η αντιληπτική εμπειρία ενός παρατηρητή εναλλάσσεται με την πάροδο του χρόνου παρά τη συνεχή αισθητήρια διέγερση. Οι αντιληπτικές εναλλαγές πιστεύεται ότι οφείλονται σε αντικρουόμενα ή διφορούμενα χαρακτηριστικά εικόνας αμφιβληστροειδούς σε μια συγκεκριμένη χωρική τοποθεσία και διαμορφώνονται από το πλαίσιο των γύρω περιοχών.

Ωστόσο, ο ανταγωνισμός μπορεί επίσης να συμβεί μεταξύ δύο παραπλανητικών ερεθισμάτων -όπως δύο συμπληρωμένων ερεθισμάτων εντός του τυφλού σημείου του αμφιβληστροειδούς. Στη συγκεκριμένη «συμπληρωματική αντιπαλότητα» αυτό που αντιλαμβάνονται οι παρατηρητές στο τυφλό σημείο αλλάζει λόγω της απουσίας τοπικής διέγερσης. Παραμένει ασαφές εάν η συμπλήρωση του ανταγωνισμού μοιράζεται κοινούς μηχανισμούς με άλλους τύπους ανταγωνισμού.

Στην παρούσα μελέτη μετρήθηκε η δυναμική του ανταγωνισμού μεταξύ των συμπληρωμένων αντιλήψεων στο τυφλό σημείο, βρίσκοντας έναν υψηλό βαθμό αποκλειστικότητας (αντιληπτική κυριαρχία μιας αντίληψης, αντί της αντιληπτικής διαφάνειας), ρυθμούς εναλλαγής που ήταν εξαιρετικά σταθεροί για μεμονωμένους παρατηρητές και δυναμική που μοιάζει πολύ με άλλες μορφές αντιληπτικού ανταγωνισμού. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι μηχανισμοί που είναι κοινοί σε ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων ανταγωνισμού δεν χρειάζεται να βασίζονται σε αντιφατικά σήματα αμφιβληστροειδούς.