Polaroid
Johnson&Johnson
Bairamoglou-Essilor
images/Unilens_1048x300_IconBoost.jpg
Alcon-Total
optometrynews_1048X300.jpeg
previous arrow
next arrow

Η τεχνολογία χειραγώγησης εικόνας προσφάτως έγινε διαθέσιμη, φθηνή και εύχρηστη. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι συχνά συναντούν τροποποιημένες φωτογραφικές εικόνες στην καθημερινή τους ζωή.

Για παράδειγμα, τα εξώφυλλα περιοδικών και εφημερίδων απεικονίζουν διασημότητες που κάνουν κάτι που δεν έχουν κάνει ποτέ, σε μέρη που δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ. Οι έντυπες και τηλεοπτικές διαφημίσεις δείχνουν προϊόντα που προσφέρουν πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν, ενώ οι ψηφιακά βελτιωμένες ταινίες παρουσιάζουν εξαιρετικά απρόσκοπτα μείγματα πραγματικότητας και φαντασίας.

Επιπλέον, το image-manipulation δεν αποτελεί πλέον  αποκλειστικό τομέα του μάρκετινγκ και της ψυχαγωγίας, αλλά έχει «μετακομίσει» και στο σπίτι. Οι προσωπικοί υπολογιστές συνοδεύονται συχνά από λογισμικό επεξεργασίας εικόνων, όπως το Photoshop, το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να τροποποιούν τις φωτογραφίες τους, προσθέτοντας αντικείμενα, διαγράφοντας άτομα, αλλάζοντας χρώματα, έως ότου να καταλήξουν σε αποτέλεσμα που να τους ικανοποιεί.

Παρ' όλο που η προσωπική φωτογραφία μπορεί να φαίνεται καθαρή ψυχαγωγία, η έρευνα που παρουσιάζεται στην παρούσα μελέτη δείχνει ότι η έκθεση σε αλλοιωμένες φωτογραφικές εικόνες μπορεί να οδηγήσει σε ψευδείς αναμνήσεις. Οι επιστήμονες συγκέντρωσαν 20 εθελοντές που δεν είχαν μπει ποτέ σε αερόστατο, συνοδευόμενους από ένα μέλος της οικογένειάς τους ο καθένας. Κάθε συγγενής είχε δώσει κρυφά στους ερευνητές τρεις φωτογραφίες όπου ο εθελοντής εικονιζόταν σε κάποιο σχετικά σημαντικό γεγονός που του είχε συμβεί όταν ήταν 4-8 χρονών. Οι συγγενείς έδωσαν, επίσης, άλλες φωτογραφίες, τις οποίες οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν για κάθε εθελοντή μια ψεύτικη φωτογραφία του μέσα σε ένα αερόστατο. Στη συνέχεια, οι φωτογραφίες, τόσο οι πραγματικές όσο και η ψεύτικη, παρουσιάστηκαν στους συμμετέχοντες που δεν γνώριζαν για το τέχνασμα. Τους ζητήθηκε να θυμηθούν ό,τι μπορούσαν για τη σκηνή κάθε φωτογραφίας, και τους άφησαν λίγα λεπτά για να σκεφτούν αν χρειαζόταν. Αν δεν τους ερχόταν τίποτα στο μυαλό, τους έλεγαν να κλείσουν τα μάτια τους και να προσπαθήσουν να φανταστούν τον εαυτό τους όπως εμφανιζόταν στη φωτογραφία.

Η διαδικασία επαναλήφθηκε άλλες δύο φορές, ανά 3 με 7 ημέρες. Όταν ολοκληρώθηκε, οι μισοί συμμετέχοντες είχαν ανακαλέσει αναμνήσεις από το ταξίδι με το αερόστατο. Ένας εθελοντής όταν πληροφορήθηκε ότι η φωτογραφία ήταν πλαστή είπε: «Αισθάνομαι ακόμη στο μυαλό μου ότι ήμουν πραγματικά εκεί, σχεδόν μπορώ να διακρίνω εικόνες από αυτό το γεγονός…».

A picture is worth a thousand lies: Using false photographs to create false childhood memories - CORE Reader