Οι οπτομέτρες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στις αξιολογήσεις όρασης των πιλότων σήμερα, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Το MYLES HUME ανατρέχει στον αγώνα των οπτομετρών για την αναγνώρισή τους ως εξεταστών της όρασης των πιλότων.
Ο Tony Gibson είχε ξεκινήσει μεταπτυχιακό στο τμήμα Οπτομετρίας στη Βικτώρια, με εντολή του τμήματος Iατρικής της Πολιτικής Αεροπορίας. Η εμπειρογνωμοσύνη του ζητήθηκε καθώς πιλότοι που αποτύγχαναν στα υφιστάμενα πρότυπα οπτικής οξύτητας αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα, ισχυριζόμενοι ότι τα οπτότυπα με ή χωρίς διόρθωση δεν είχαν σχέση με την οπτική πλοήγηση ενός αεροσκάφους.
Εκείνη την εποχή το τμήμα Οπτομετρίας και το Βικτοριανό Κολλέγιο Οπτομετρίας συμμετείχαν σε οπτικά εργονομικά ερευνητικά προγράμματα που διερευνούσαν χρωματικά σήματα και ανίχνευση κίνησης στόχου, οπότε το project ήταν το κατάλληλο.
Αφού πήρε συνέντευξη από πιλότους διαφορετικής εμπειρίας σχετικώς με το ποιες δυνατότητες εδάφους χρησιμοποίησαν για πλοήγηση, ο Gibson τράβηξε εικόνες από ψηλά και δημιούργησε ένα βασικό μοντέλο προσομοίωσης για να δοκιμάσει τη διαδικασία πλοήγησης και την οπτική οξύτητα σε ένα τυπικό γράφημα με έως και 3 διοπτρίες θόλωσης, προσομοιώνοντας τη μη διορθωμένη μυωπία.
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένα μη διορθωμένο όριο ήταν άσχετο για τους πιλότους, αρκεί να μπορούν να το διορθώσουν σύμφωνα με το απαιτούμενο πρότυπο. Οι αεροπορικές αρχές της Αυστραλίας συμμορφώθηκαν και άλλαξαν τα πρότυπα οπτικής οξύτητας, ανοίγοντας ένα «μονοπάτι» αεροπορικής σταδιοδρομίας για πολλούς πιλότους που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν, σύμφωνα με τους παλιούς κανόνες.
«Το τμήμα άλλαξε τους κανονισμούς και είπε ότι δεν μας πειράζει ποια είναι η μη διορθωμένη όραση σας, αρκεί να μπορείτε να τη διορθώσετε, και επίσης ορίστηκε ότι οι πιλότοι πρέπει να μεταφέρουν ένα δεύτερο ζευγάρι γυαλιών μαζί τους», θυμάται ο Gibson.
Σύμφωνα με τον ίδιο «εκτιμήθηκε ότι η πιθανότητα απώλειας ενός ζευγαριού γυαλιών είναι 1 στις 10.000 και αν υπάρχει άλλο ένα ζευγάρι στην τσάντα μειώνεται σε 1 στις 100.000, οπότε είναι πολύ μικρότερη από το να πέσουν τα φτερά του αεροπλάνου ή να σταματήσει ο κινητήρας κι έτσι αποφασίστηκε ότι ο κίνδυνος ήταν αποδεκτός».