Οι ασθενείς με κερατόκωνο που δεν έχουν υποστεί αγωγή και είναι νέοι ή έχουν κυρτότερη κερατομετρία (Max-K) ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης της νόσου, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «British Journal of Ophthalmology».

Για κάθε 1,00D κυρτότερου Kmax, οι ερευνητές σημείωσαν 7% και 3% μεγαλύτερο κίνδυνο επιδείνωσης της οπτικής οξύτητας και λέπτυνσης του κερατοειδούς, αντιστοίχως. Για κάθε «ένα έτος ηλικίας», η μελέτη διαπίστωσε 4% και 2% μεγαλύτερη πιθανότητα πιο κυρτού  και λεπτού κερατοειδή χιτώνα, αντιστοίχως.

Στην έρευνα μεγάλης κλίμακας συμμετείχαν 3.994 μάτια 2.283 ασθενών χωρίς θεραπεία από 34 κέντρα σε όλη την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία. Οι ερευνητές χαρακτήρισαν τους ασθενείς ως προοδευτικούς ή σταθερούς για κάθε μία από τις κλινικές παραμέτρους της μελέτης: οπτική οξύτητα, Kmax και λεπτότερο πάχος κερατοειδούς.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές σημείωσαν μια τάση απώλειας οπτικής οξύτητας σε συμμετέχοντες που είχαν υψηλότερη απώλεια οπτικής οξύτητας κατά την έναρξη (λόγος κινδύνου · HR: 1,15 ανά logMAR αύξηση γραμμής σε VA) και κυρτότερη τιμή Kmax (HR: 1,07 ανά 1D αύξηση). Επιπλέον, άτομα που ήταν νεότερα κατά την έναρξη της μελέτης έδειξαν τάση αύξησης του Max-K (HR: 0,96 ανά έτος).

Τα ευρήματα της μελέτης ευθυγραμμίζονται με τη μελέτη Collaborative Longitudinal Evaluation of Keratoconus (CLEK), που ήταν καθοριστικής σημασίας για την εξέταση της φυσικής ιστορίας του κερατόκωνου, σημείωσαν οι ερευνητές. Στη μελέτης CLEK, το 19% των ματιών προχώρησε με 10 ή περισσότερα γράμματα BCVA μετά από επτά χρόνια παρακολούθησης.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα της μελέτης, οι συγγραφείς συνιστούν στους ασθενείς με καλύτερη οπτική οξύτητα, παχύτερο λεπτότερο σημείο κερατοειδούς και νεότερη ηλικία κατά την έναρξη να παρακολουθούνται στενότερα, καθώς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιδείνωσης της οπτικής οξύτητας και της λέπτυνσης του κερατοειδούς.