Ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδος που σχετίζεται με την ηλικία (AMD) έχει έναν αριθμό γνωστών παραγόντων κινδύνου για την εξέλιξή της, πολλοί από τους οποίους είναι τροποποιήσιμοι, όπως είναι το κάπνισμα και το βάρος, αλλά η κατάσταση σχετίζεται επίσης και με την παρουσία φλεγμονής. Νέα μελέτη σχετικά με τον αντίκτυπο της συστηματικής φλεγμονής στην ενδιάμεση AMD επισημαίνει δύο κύριους παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόοδο της νόσου.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν συνδυασμούς 27 φλεγμονωδών δεικτών μεταξύ 99 ασθενών σε ενδιάμεσο στάδιο της AMD. Οι δείκτες περιλάμβαναν παράγοντες συμπληρώματος, κυτοκίνες, χημειοκίνες και υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (hsCRP).
Από τους 99 ασθενείς, οι 21 εξελίχθηκαν σε προχωρημένο στάδιο AMD. Οι ερευνητές εντόπισαν δύο βασικούς παράγοντες που συνέβαλαν στον κίνδυνο της εξέλιξης σε προχωρημένη νόσο: το προ-φλεγμονώδες TNFa και το αντιφλεγμονώδες IL1ra.
Οι ασθενείς ενδέχεται να έχουν αυξημένο κίνδυνο εξέλιξης της νόσου λόγω «πολλών διαφορετικών συνδυασμών επιπέδων αναλυτή», σημείωσαν οι ερευνητές στην εργασία τους. Ένας αυξημένος κίνδυνος εξέλιξης της νόσου μπορεί να προκύψει από έναν συνδυασμό υψηλών τιμών IL6 και χαμηλότερων από τον μέσο όρο επιπέδων CRP, για παράδειγμα. Οι ερευνητές υποστηρίζουν, επίσης, ότι χαμηλά και υψηλά επίπεδα άλλων βιοδεικτών (CCL2 και C3, αντιστοίχως) θα αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Η ηλικία συσχετίστηκε περισσότερο με παραλλαγές βιοδεικτών που υποδηλώνουν AMD. Οι αλλαγές στο φλεγμονώδες σύστημα που σχετίζονται με τη γήρανση, γνωστές ως «φλεγμονή-γήρανση», δείχνουν ταυτόχρονες αλλαγές στους προ- και αντιφλεγμονώδεις δείκτες, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης. «Οι αναλύσεις μας βρήκαν παρομοίως παραλλαγές στα επίπεδα αναλυτή με την ηλικία που δεν αντιπροσωπεύεται από μια απλή αύξηση σε όλους τους δείκτες ή μια αλλαγή στη σχετική ισορροπία μεταξύ προ- και αντιφλεγμονωδών δεικτών, αλλά μάλλον μια πιο περίπλοκη σχέση», σημείωσαν.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι συνδυασμοί βιοδεικτών θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διάκριση μεταξύ ασθενών που εμφάνισαν AMD και δεν εξελίχθηκε σε προχωρημένο στάδιο της ασθένειας. Επειδή η μελέτη τους έδειξε ότι ο αυξημένος κίνδυνος μπορεί να προκύψει από διαφορετικούς συνδυασμούς επιπέδων αναλυτή, υποθέτουν ότι οι φλεγμονώδεις βιοδείκτες έχουν μια περίπλοκη σχέση με την AMD.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η μελέτη της συστηματικής φλεγμονής μεταξύ των ασθενών σε ενδιάμεσο στάδιο AMD μπορεί να «παρέχει πληροφορίες για τα πρώιμα παθολογικά συμβάντα και ενδεχομένως να εντοπίσει ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο για την ανάπτυξη της σοβαρής AMD».
Inflammatory Markers Linked to AMD Progression (reviewofoptometry.com)
