Μια αναδρομική ανάλυση κοορτής εξέτασε τον αντίκτυπο της φυλής και της εθνικότητας στην αποτελεσματικότητα της ενδοϋαλοειδικής ένεσης με bevacizumab για το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδος (DME).

Οι ερευνητές μελέτησαν ομάδα ασθενών μεταξύ 2010 και 2019. Αξιολόγησαν 314 ιατρικά διαγράμματα για την ανάλυση μίας ένεσης και 151 για την ανάλυση 3 ενέσεων. Το ζητούμενο ήταν το ποσοστό των ασθενών με βελτίωση της οπτικής οξύτητας και η μέση ποσοστιαία μείωση του πάχους της κεντρικής ωχράς κηλίδος (CMT). Εκτός από τη φυλή και την εθνικότητα, η ανάλυση εξέτασε μεταβλητές όπως η ηλικία, το φύλο, η τιμής της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, το πάχος στο κέντρο της ωχράς κηλίδος, η οπτική οξύτητα, το ιστορικό, ο χρόνος έγχυσης και η καθυστέρηση στην επανεξέταση μετά την ένεση.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι μαύροι ασθενείς έχουν τις λιγότερο καλές ανατομικές και οπτικές αποκρίσεις στο bevacizumab για DME σε σύγκριση με τους λευκούς ασθενείς.

Αυτό το αποτέλεσμα υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα.

Περιορισμοί: Το μικρό μέγεθος του δείγματος και η μη δυνατότητα επανεξέτασης των ασθενών, καθώς πρόκειται για αναδρομική μελέτη.