«Πολλές διαδικασίες βασισμένες σε αποδεικτικά στοιχεία εφαρμόζονται άνισα σε όλο τον κόσμο, και ορισμένες διαδεδομένες και δαπανηρές συνήθειες στερούνται σταθερών επιστημονικών στοιχείων, ενώ καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες πόρων, τόσο νομισματικών όσο και ανθρώπινων». Αυτό αναφέρουν ερευνητές με βάση τα στοιχεία έρευνας που πραγματοποίησαν διαδικτυακώς σε 240 οφθαλμίατρους, σε 38 χώρες, που περιλάμβαναν πέντε ηπείρους. Στην έρευνα οι γιατροί ρωτήθηκαν σχετικώς με τις επικρατούσες τάσεις στα ιδρύματά τους, που περιλαμβάνουν όγκο χειρουργείων, χρήση αναισθησίας, προεγχειρητικές και ενδοεγχειρητικές εξετάσεις και μεταχειρουργική φροντίδα.

Συνολικά απάντησαν 209 οφθαλμίατροι. Από αυτούς, το 38% αντιπροσώπευε δημόσια νοσοκομεία, 36% ιδιωτικές πρακτικές και 26% ακαδημαϊκούς χώρους. Η έρευνα διαπίστωσε ότι ένας μόνο χειρουργός είναι παρών στο 40% των χειρουργικών δωματίων και το 27% των MD ανέφεραν ότι δύο οφθαλμίατροι κάνουν την επέμβαση.

Επιπλέον, οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι ένας ειδικός αναισθησιολόγος ήταν παρών μόνο στο 30% των περιπτώσεων, ενώ δύο νοσηλευτές βρισκόταν στο χειρουργείο στο 77% του χρόνου.

Ένα άλλο εύρημα ήταν ότι δύο χειρουργοί, οι οποίοι είναι υποχρεωτικοί σε ορισμένες χώρες όπως η Ιταλία, και συνιστώνται σε άλλες, μπορεί να αυξήσουν την ασφάλεια, χωρίς να επηρεάσουν το κόστος της επέμβασης.

Λαμβάνοντας υπόψη μια 20λεπτη απλή χειρουργική επέμβαση, το κόστος του ιατρικού προσωπικού ανά επέμβαση κυμάνθηκε από 46 δολάρια για έναν μόνο χειρουργό και διαθέσιμο αναισθησιολόγο, έως 120 δολάρια για δύο χειρουργούς και έναν ειδικό αναισθησιολόγο.

Το ποσό των προεγχειρητικών οφθαλμικών διαγνωστικών εξετάσεων ήταν ακόμη πιο μεταβλητό, με το 40% των ερωτηθέντων να λένε ότι διεξάγουν τέσσερις ή περισσότερες εξετάσεις, ενώ το 20% κάνει μόνο μία.