Αν και αρκετά σπάνια, η μικροβιακή κερατίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί και να απειλήσει την όραση σε ορισμένους ασθενείς μετά τη θεραπεία.
Η διασταύρωση του κερατοειδούς (CXL) είναι μια σχετικά ασφαλής και αποτελεσματική διαδικασία για τη μείωση ή τη διακοπή της εξέλιξης της απώλειας όρασης σε κερατοκωνικούς ασθενείς, αλλά εμφανίζονται πιθανές επιπλοκές όπως η μικροβιακή κερατίτιδα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μέτρια έως αρκετά σοβαρά αποτελέσματα. Όταν οι ερευνητές σε μια μελέτη εξέτασαν τα κλινικά και μικροβιολογικά χαρακτηριστικά σε ασθενείς που εμφάνισαν μικροβιακή κερατίτιδα μετά το CXL, διαπίστωσαν ότι η λοίμωξη σχετίζεται κυρίως με gram-θετικά βακτήρια στις περισσότερες περιπτώσεις και καθυστερεί την επιθηλιοποίηση σε άλλες.
Η μελέτη εξέτασε τα ιατρικά αρχεία 10 ασθενών (11 ματιών) που χειρουργήθηκαν στο Sydney Eye Hospital μεταξύ 2012-2019 και μολύνθηκαν από μικροβιακή κερατίτιδα μετά από CXL (ο μέσος χρόνος μόλυνσης μετά τη χειρουργική επέμβαση ήταν τέσσερις ημέρες, αλλά κυμάνθηκε από 3 έως 83 μεταξύ των ασθενών). Για το 42% των ασθενών ο αιτιολογικός οργανισμός ήταν ο αρνητικός σταφυλόκοκκος Coagulase (CoNS).
Ωστόσο, οι αιτιολογικοί οργανισμοί δεν είναι ίδιοι σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Για παράδειγμα, το Fusarium spp και όχι το CoNS είναι η πιο κοινή αιτία μικροβιακής κερατίτιδας στην Ινδία. Για τον λόγο αυτόν η ατομική θεραπεία πρέπει να καθορίζεται με βάση τα παθογόνα πρότυπα.
«Οι αιτιολογικοί οργανισμοί που εντοπίστηκαν σε περιπτώσεις κερατίτιδας μετά από CXL κυμαίνονταν από βακτήρια έως ιό έρπητα, μυκήτες και ακόμη και Acanthamoeba», έγραψαν οι ερευνητές. «Στη μελέτη μας, όλοι οι αιτιολογικοί οργανισμοί ήταν βακτήρια, με περιπτώσεις μόλυνσης από S. aureus να έχουν χειρότερα αποτελέσματα ασθενών. Δύο από τις τρεις περιπτώσεις χρειάστηκαν μεταμόσχευση κερατοειδούς και η όραση του τρίτου δεν επέτρεψε τη μέτρηση των δακτύλων. Τα δεδομένα από τη μελέτη ενημερώνουν τους κλινικούς γιατρούς ότι απαιτείται έγκαιρη θεραπεία με ασθενείς που έχουν ταυτιστεί με gram-θετικούς οργανισμούς, έτσι ώστε η μετεγχειρητική προφύλαξη από αντιβιοτικά να περιλαμβάνει gram-θετική κάλυψη» πρόσθεσαν οι ερευνητές.
Τα τοπικά στεροειδή και οι θεραπευτικοί φακοί επαφής συχνά συνιστώνται σε ασθενείς μετά από CXL, γεγονός που θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της φλεγμονής και στη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι τα στεροειδή και οι φακοί επαφής που χρησιμοποιούνται μετά το CXL θα μπορούσαν να επιδεινώσουν μια λοίμωξη εμφανίζοντας ένα ανοσοκατασταλτικό αποτέλεσμα, προκαλώντας αναπαραγωγή των βακτηρίων. Σε αυτή τη μελέτη περισσότερο από το 70% των ασθενών χρησιμοποιούσαν τοπικά στεροειδή και φορούσαν φακούς επαφής τον μήνα πριν από τη μόλυνση, ενώ μια προηγούμενη μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η καθυστέρηση της χρήσης τοπικών στεροειδών μέχρι να επουλωθεί το επιθήλιο μείωσε τον κίνδυνο μόλυνσης.
Compliance, Hygiene Key to Avoiding Infection Post-CXL (reviewofoptometry.com)
