Ένα πρησμένο βλέφαρο οφείλεται σε φλεγμονή ή οίδημα στους συνδετικούς ιστούς που περιβάλλουν το μάτι. Τα πρησμένα μάτια μπορεί να προκαλούν πόνο και η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει τόσο το άνω όσο και το κάτω βλέφαρο.
Υπάρχουν πολλές αιτίες που οδηγούν σε ένα πρησμένο μάτι, συμπεριλαμβανομένων των οφθαλμικών μολύνσεων, των οφθαλμικών τραυμάτων, τα τσιμπήματα εντόμων και (συνηθέστερα) των αλλεργιών.
Όμως, το πρήξιμο των βλεφάρων μπορεί να αποτελεί ένδειξη ενός πιο σοβαρού, δυνητικά απειλητικού για την υγεία προβλήματος, όπως η νόσος του Graves και ο οφθαλμικός έρπης.
Είναι σημαντικό να επισκεφτείτε τον οφθαλμίατρό σας για ενδελεχή εξέταση των ματιών εάν τα συμπτώματά σας επιμένουν, επιδεινωθούν ή αλλάξουν.
Συμπτώματα
Το πρήξιμο των βλεφάρων είναι ένα σύμπτωμα μιας υποκείμενης αιτίας, όπως αλλεργία ή λοίμωξη. Τα πρησμένα μάτια συνήθως συνοδεύονται από ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
Ερεθισμός των ματιών.
Φωτοφοβία.
Υπερβολική παραγωγή δακρύων.
Ερυθρότητα του βλεφάρου.
Κόκκινα μάτια και φλεγμονή του επιπεφυκότος.
Ξηρότητα του βλεφάρου.
Πόνος, ιδιαίτερα όταν οι πρησμένα βλέφαρα προκαλείται από μόλυνση,
Ο Lee Morris περιγράφει τι σημαίνει να γίνει ένας από τους πρώτους ασθενείς στο Ηνωμένο Βασίλειο που έλαβε τη νέα γονιδιακή θεραπεία Luxturna, με χρηματοδότηση από το NHS.
«Είχα μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια από τη γέννησή μου. Ήμουν περίπου οκτώ ετών όταν διαγνώστηκα. Παρακολουθούμαι στο Manchester Royal Eye Hospital για σχεδόν 40 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν υπήρξε καμία θεραπεία. Κάθε φορά που είχα ραντεβού, μου έλεγαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γιατί δεν υπάρχει θεραπεία. Μόλις εμφανίστηκε η γονιδιακή θεραπεία, σκέφτηκα "ουάου", αυτό είναι καταπληκτικό. Ας το κάνουμε» λέει ο ίδιος και προσθέτει:
«Τον Οκτώβριο του 2019 έλαβα ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από το Moorfields που εξηγούσε ότι αυτή η νέα μορφή θεραπείας ενδέχεται να εγκριθεί από το NHS. Έκανα όλες τις απαραίτητες εξετάσεις για να βεβαιωθούν οι γιατροί ότι ήμουν καλός υποψήφιος για τη θεραπεία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Μετά από αυτό, περίμενα να μάθω πότε θα κάνουν την επέμβαση. Έλαβα σχεδόν την απόφαση επί τόπου. Μου είπαν "δεν χρειάζεται να το σκεφτείτε;". Αλλά το είχα σκεφτεί και το ήθελα να γίνει.
»Πριν από την επέμβαση, δεν είχα καθόλου νυχτερινή όραση. Είχα μόνο 10% όραση σε κάθε μάτι σε καλό φως. Χρησιμοποιώ ένα ειδικό μπαστούνι όταν κυκλοφορώ έξω από το σπίτι. Έχω ένα ρολόι που διαβάζει την ώρα και υπάρχουν ειδικά κουμπιά στην κουζίνα και στο πλυντήριό μου. Στην εργασία έχω μια μεγάλη οθόνη. Με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και μια απλή εργασία, όπως το πλύσιμο των πιάτων, έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη.
»Έχω δει βελτιώσεις στην όρασή μου μετά την επέμβαση. Με έκανε λίγο πιο αισιόδοξο για το μέλλον μου. Έχω υποφέρει από κατάθλιψη και άγχος στο παρελθόν και μου έδωσε μια ελπίδα για το μέλλον. Μου έδωσε μια ευκαιρία στη ζωή».
Ο Lee Morris, 39 ετών, από το Chorley στο Lancashire, ήταν ένας από τους πρώτους ασθενείς στο Ηνωμένο Βασίλειο που έλαβε τη γονιδιακή θεραπεία Luxturna, με χρηματοδότηση από το NHS, στο Manchester Royal Eye Hospital, μέρος του Manchester University NHS Foundation Trust (MFT). Η γονιδιακή αυτή θεραπεία βοηθά παιδιά και ενήλικες με δυστροφίες του αμφιβληστροειδούς, που προκαλούνται από βλάβη στο γονίδιο RPE65.
Αυτή η πρωτοποριακή διάγνωση και θεραπεία χορηγήθηκε από μια πολυ-επιστημονική ομάδα που αποτελείται από χειρουργούς του υαλοειδούς-αμφιβληστροειδούς, παιδιατρικούς οφθαλμιάτρους και γενετιστές, σε συνεργασία με οπτομέτρες, ορθοπτικούς, νοσηλευτές, επιστήμονες της όρασης και φαρμακοποιούς.
Οι ερευνητές με τη χρήση MRI βρήκαν σημαντικές ανωμαλίες στα μάτια ορισμένων ατόμων με με COVID-19, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Radiology». Τα αποτελέσματα της μελέτης υποστηρίζουν την ανάγκη εξέτασης των ματιών σε αυτούς τους ασθενείς για την παροχή κατάλληλης θεραπείας και διαχείρισης πιθανών σοβαρών οφθαλμολογικών εκδηλώσεων λόγω COVID-19.
Η πανδημία COVID-19 έχει πλήξει περισσότερα από 100 εκατομμύρια άτομα από τότε που ξεκίνησε στις αρχές του 2020. Ενώ ο ιός επιτίθεται κυρίως στους πνεύμονες, έχει συνδεθεί με ανωμαλίες των ματιών όπως η επιπεφυκίτιδα και η αμφιβληστροειδοπάθεια, μια ασθένεια του αμφιβληστροειδή που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης. Έχουν αναφερθεί οφθαλμικές ανωμαλίες στις εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας, αλλά υπάρχει περιορισμένη έρευνα σχετικά με τη φύση και τη συχνότητα αυτών των ανωμαλιών.
Για να έχει περισσότερα δεδομένα, η Γαλλική Εταιρεία Νευροραδιολογίας (SFNR) ξεκίνησε μια μελέτη 129 ασθενών με σοβαρή κατάσταση COVID-19, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε εγκεφαλική μαγνητική τομογραφία. Από τους 129 ασθενείς, εννέα (7%) είχαν μη φυσιολογικά ευρήματα μαγνητικής τομογραφίας στον βολβό του ματιού. Οι σαρώσεις μαγνητικής τομογραφίας έδειξαν ένα ή περισσότερα οζίδια στον οπίσθιο πόλο του βολβού του οφθαλμού. Οκτώ από τους εννέα ασθενείς είχαν νοσηλεύονταν σε μονάδα εντατικής θεραπείας για την COVID-19.
«Δείξαμε ότι μερικοί ασθενείς σε σοβαρή κατάσταση λόγω COVID-19 είχαν ένα ή περισσότερα οζίδια του οπίσθιου πόλου του οφθαλμού», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Augustin Lecler, MD, PhD, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και νευροραδιολόγος από το Τμήμα Νευροραδιολογίας του Ιδρύματος Adolphe de Rothschild Hospital στο Παρίσι. «Είναι η πρώτη φορά που αυτά τα ευρήματα έχουν περιγραφεί χρησιμοποιώντας MRI» πρόσθεσε ο ίδιος.
Και οι εννέα ασθενείς είχαν οζίδια στην περιοχή της ωχράς κηλίδος, την περιοχή στο πίσω μέρος του ματιού, υπεύθυνη για την κεντρική μας όραση. Οκτώ είχαν οζίδια και στα δύο μάτια.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο οφθαλμολογικός έλεγχος πρέπει να πραγματοποιηθεί σε όλους τους ασθενείς με σοβαρό COVID-19 για την ανίχνευση αυτών των οζιδίων. Στην κλινική πρακτική αυτή η εξέταση θα μπορούσε να περιλαμβάνει ειδική εξέταση των ματιών με μαγνητική τομογραφία υψηλής ανάλυσης, ανέφεραν οι ερευνητές.
Πρόσθετες προτεινόμενες εξετάσεις περιλαμβάνουν τη βυθοσκόπηση, η οποία χρησιμοποιεί έναν μεγεθυντικό φακό και ένα φως για να ελέγξει το πίσω μέρος του εσωτερικού του ματιού και την τομογραφία οπτικής συνοχής, μια μη επεμβατική δοκιμή που παρέχει μια τρισδιάστατη εικόνα της δομής του ματιού.
Ο Δρ Lecler σημείωσε ότι σοβαρά οφθαλμικά προβλήματα μπορεί σε μεγάλο βαθμό να μείνουν απαρατήρητα στην κλινική, καθώς οι ασθενείς με COVID-19 που νοσηλεύονται στις ΜΕΘ συχνά υποβάλλονται σε θεραπεία για πολύ πιο σοβαρές, απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις.
Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδος (AMD) είναι μία από τις κυριότερες αιτίες σε παγκόσμιο επίπεδο που οδηγούν σε απώλεια της όρασης. Στις ΗΠΑ πάνω από 11 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από AMD και σε παγκόσμια κλίμακα υπολογίζεται ότι φτάνουν τους 196 εκατομμύρια, ενώ τα στατιστικά υπολογίζουν πως το 2040 θα μιλάμε για 288 εκατομμύρια ανθρώπους.
Υπολογίζεται ότι το 60%-80% αυτών των περιπτώσεων οφείλεται σε γονιδιακούς παράγοντες. Με γνώμονα αυτό και τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, ο οργανισμός Visible Genomics δημιούργησε ένα εύκολο τεστ ανίχνευσης ρίσκου απόκτησης AMD.
Το τεστ βασίζεται στη συλλογή σάλιου του ασθενούς μέσω ενός ειδικού εξοπλισμού που αποστέλλεται από την εταιρεία με ακριβείς οδηγίες χρήσης. Τα αποτελέσματα βγαίνουν μέσα σε 6 εβδομάδες και, σε συνδυασμό με το ιστορικού του ασθενούς (ύπαρξη AMD σε κάποιο από τα μέλη της οικογένειας) και τα οπτομετρικά αποτελέσματα, μπορεί να καθοριστεί το ποσοστό επικινδυνότητας εμφάνισης AMD, καθώς και η πορεία της ασθένειας σε ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί ήδη με αυτήν.
Μια νέα κλινική μελέτη βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αυστραλία σχετικά με μια νέα θεραπεία οφθαλμικής σταγόνας για αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς που θα μπορούσε να αντικαταστήσει την τρέχουσα προσέγγιση που περιλαμβάνει ενδοϋαλώδεις ενέσεις στο πίσω μέρος του οφθαλμού
Η ριζική πρόοδος, η οποία θα μπορούσε να κατατάξει τις σταγόνες των ματιών ως μια κύρια μορφή θεραπείας για διαβητικό οίδημα και εκφυλισμό της ωχράς κηλίδος, προέρχεται από έρευνα που διεξήγαγε το UNSW Sydney.
Με βάση την αρχική εργασία που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Χημείας του UNSW, ο καθηγητής Jonathan Morris συνεργάστηκε με την εταιρεία οφθαλμικών βιοφαρμακευτικών προϊόντων Exonate για να σχεδιάσει το μόριο που χρησιμοποιήθηκε στην κλινική μελέτη που ονομάζεται EXN 407.
«Η νέα θεραπεία οφθαλμικής σταγόνας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα των ερευνητών του UNSW για το πώς μπορούν να μεταφέρουν την έρευνά τους στην κλινική», δήλωσε ο Morris.
«Είμαι ενθουσιασμένος που συμμετέχω σε ένα έργο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αλλαγή παιχνιδιού όσον αφορά τις αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς. Οι οφθαλμικές σταγόνες προσφέρουν στους ασθενείς μια πιο αποτελεσματική και προσιτή θεραπεία που μπορεί να αυτο-χορηγηθεί με ανώδυνο και βολικό τρόπο», πρόσθεσε.
Μέχρι σήμερα, οι προγραμματιστές φαρμάκων απέτυχαν να δημιουργήσουν αναστολείς VEGF που θα μπορούσαν να παραδοθούν στο πίσω μέρος του ματιού σε αρκετά υψηλές συγκεντρώσεις, χωρίς ενέσιμη μορφή. Οι ερευνητές του UNSW εντόπισαν νέες ενώσεις που ρυθμίζουν τον αυξητικό παράγοντα που προκαλεί αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς. Καθώς απορροφώνται στον οφθαλμό, οι ενώσεις επιτρέπουν τη θεραπεία της αγγειακής νόσου του αμφιβληστροειδούς μέσω οφθαλμικής σταγόνας, παρά με ενδοϋαλώδη ένεση. Το EXN 407 αναστέλλει την κινάση 1 σερίνης/αργινίνης-πρωτεΐνης (SRPK1). Η SRPK1 επιτρέπει την παραγωγή VEGF, η οποία ξεκινά ή αναστέλλει το σχηματισμό αγγείων.
Η Exonate, εταιρεία που επικεντρώνεται στις ασθένειες με παθήσεις του αμφιβληστροειδούς, συνεργάζεται στη μελέτη με την Janssen Pharmaceuticals, φαρμακευτική εταιρεία της Johnson & Johnson.
Η Eyenovia ανακοίνωσε ότι η FDA έχει αποδεχτεί τη νέα της έρευνα για τo MicroLine, ένα φάρμακο πιλοκαρπίνης για τη βελτίωση της κοντινής όρασης σε ασθενείς με πρεσβυωπία. Η εταιρεία σκοπεύει να ξεκινήσει το πρόγραμμα VISION φάσης 3, ξεκινώντας με τη μελέτη VISION-1 αργότερα αυτό τον μήνα.
Το MicroLine αποτελεί το σκεύασμα πιλοκαρπίνης της Eyenovia. Η πιλοκαρπίνη είναι ένα γνωστό φάρμακο στην οφθαλμολογία, με πολλές μελέτες που αποδεικνύουν την ικανότητά του να αυξάνει το βάθος της εστίασης των οφθαλμών για να αντισταθμίζει την απώλεια της προσαρμογής που σχετίζεται με την ηλικία, βελτιώνοντας την κοντινή όραση.
Η χρήση πιλοκαρπίνης για την πρεσβυωπία ως οφθαλμική σταγόνα να είναι περιορισμένη λόγω της πιθανότητας παρενεργειών που σχετίζονται με τη δόση, καθώς και της δυσκολίας επίτευξης σωστής δοσολογίας με τα παραδοσιακά σταγονόμετρα. Η MicroLine της Eyenovia, μια ιδιόκτητη σύνθεση μικροδοσολογίας πιλοκαρπίνης, παραδίδεται μέσω του διανομέα Optejet της εταιρείας που επιτυγχάνει υψηλή ακρίβεια μικροδοσολογίας, περίπου στο 1/5 του όγκου φαρμάκου ενός παραδοσιακού σταγονόμετρου, παρέχοντας στοχευμένες, συνεπείς δόσεις, ευκολότερα από τα τυπικά σταγονόμετρα.
Ο Δρ. Sean Ianchulev, MD , PhD, Chief Executive Officer και Chief Medical Officer της Eyenovia δήλωσε σχετικώς: «Είμαστε σε καλό δρόμο για να ξεκινήσουμε τη δοκιμή φάσης 3 του VISION-1 έως το τέλος του έτους. Πιστεύουμε ότι οι μελέτες VISION θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι η προσέγγισή μας στην πρεσβυωπία είναι αποτελεσματική».
Τα άτομα με ηλικιακό εκφυλισμό της ωχράς κηλίδος (ΗΕΩ) αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών από την COVID-19, συμπεριλαμβανομένης της διασωλήνωσης και του θανάτου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική μελέτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο «Nature Medicine», δεν δείχνει ωστόσο ότι οι ασθενείς με ΗΕΩ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από την COVID-19.
Η έρευνα για 6.398 ασθενείς με COVID-19 που νοσηλεύτηκαν στο Ιατρικό Κέντρο της Νέας Υόρκης, του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, στο πρώτο κύμα της πανδημίας διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με ΗΕΩ υπέκυψαν στην ασθένεια πιο γρήγορα από άλλους, έχασαν τη ζωή τους σε ποσοστό τρεις φορές μεγαλύτερο από τους ασθενείς που δεν είχαν ΗΕΩ και χρειάστηκαν διασωλήνωση σε μία από τις πέντε περιπτώσεις.
Ο συν-επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, ο Δρ Sagi Shapira, δήλωσε σε δελτίο Τύπου από το American Macular Degeneration Foundation: «Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ασθενείς με AMD είναι πιο πιθανό να μολυνθούν με κορωνοϊό. Ο κίνδυνος μόλυνσης όλων εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο, αυτά τα ευρήματα δεν άφησαν καμία αμφιβολία ότι, όταν μολυνθούν, εκείνοι με εκφυλισμό της ωχράς κηλίδος διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καταστροφικών συμπτωμάτων της νόσου».
Στο παρελθόν είχε αποδειχθεί ότι οι κορωνοϊοί εμπλέκονται και ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και η νέα μελέτη το απέδειξε περαιτέρω.
«Διαπιστώσαμε ότι ο ΗΕΩ και οι πηκτικές δυσλειτουργίες προδιαθέτουν στους ασθενείς κακή κλινική έκβαση μετά από λοίμωξη SARS-CoV-2 (ο ιός που προκαλεί COVID-19)», αναφέρουν οι ερευνητές
«Οι ασθενείς με ΗΕΩ και διαταραχές πήξης (θρόμβωση και αιμορραγία) είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων κλινικών αποτελεσμάτων μετά από λοίμωξη SARS-CoV-2» προσθέτουν.
Ο Δρ Shapira πρότεινε σε όσους πάσχουν από ΗΕΩ να είναι προσεκτικοί και να εφαρμόζουν συνιστώμενες πρακτικές για την αποφυγή λοίμωξης, όπως η χρήση μάσκας, η κοινωνική απόσταση, η υγιεινή των χεριών και η αποφυγή συγκεντρώσεων με άτομα των οποίων η κατάσταση υγείας τους σχετικά με τον ιό δεν είναι γνωστή.
Η γνώση της ακριβούς διασποράς της ορατής ακτινοβολίας κατά τη διέλευσή της από οπτικά μέσα (π.χ. κερατοειδής,κρυσταλλοειδής φακός, ενδοφθάλμιος πολυμερικός φακός), είναι απαραίτητη για την κατανόηση διαφόρων γραμμικών και μη γραμμικών οπτικών φαινομένων. Για παράδειγμα, οι Sahler et al. σε σχετικά πρόσφατη έρευνα ανέφεραν ότι οι διαθλαστικές ιδιότητες των ενδοφακών μπορούν να μεταβληθούν και να προσαρμοσθούν μετά την εμφύτευση, χρησιμοποιώντας ένα femtosecond laser που μεταβάλλει την υδροφιλικότητα καθορισμένων ζωνών μέσα σε αυτόν και έτσι κατασκευάζεται ένας φακός διαμόρφωσης του δείκτη διάθλασης μέσα στον αρχικό ενδοφακό. Η αλλαγή στην υδροφιλικότητα οδηγεί σε μια μεγάλη, επαναλαμβανόμενη και ομοιογενή αλλαγή στα διαθλαστικά του χαρακτηριστικά. Στο παρόν άρθρο αναλύεται η μέθοδος LIRIC και οι προοπτικές της για μια ελάχιστα επεμβατική αντιμετώπιση των διαθλαστικών προβλημάτων.
Κωνσταντίνος Μπαχάρης
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Ένα σύμπλεγμα θετικών ασθενών με COVID-19 στη Νέα Υόρκη ανέπτυξε ενδοφθαλμίτιδα
Οι ερευνητές ερευνούν μια πιθανή σχέση μεταξύ της νόσου του κορωνοϊού (COVID-19) και της ενδοφθαλμίτιδας.
Ειδικότερα, σε μόλις δύο μήνες, τρεις ασθενείς με COVID-19 στο νοσοκομείο Northwell Health Hospital της Νέας Υόρκης ανέπτυξαν βαθιά απώλεια όρασης ως αποτέλεσμα της κερατίτιδας που εξελίχθηκε σε ενδοφθαλμίτιδα. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας το μάτι ενός ασθενούς έπρεπε να αφαιρεθεί.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας 2020. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματα θα ενθαρρύνουν περισσότερη υποστήριξη από την ιατρική κοινότητα για αξιολογήσεις οφθαλμών στο πλαίσιο του ρόλου που διαδραματίζουν οι αντι-μολυσματικές θεραπείες
Η εμφάνιση κερατίτιδας που οδηγεί σε γρήγορη διάτρηση και ενδοφθαλμίτιδα είναι υπερβολικά σπάνια και η εμφάνιση τριών περιπτώσεων κατά τη διάρκεια δύο μηνών στη Νέα Υόρκη, με επίκεντρο τον κορωνοϊό, ανάγκασε τους ειδικούς να λάβουν σοβαρά υπόψη το φαινόμενο και να το διερευνήσουν, υποστηρίζουν οι ερευνητές σε δήλωση τους
Συνήθως, στις σπάνιες περιπτώσεις όπου η κερατίτιδα οδηγεί σε ενδοφθαλμίτιδα, έχει να κάνει με χειρουργική επέμβαση ή τραύμα.
Η Amilia Schrier, MD, αναφέρει ότι και οι τρεις ασθενείς ενδοφθαλμίτιδας, που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα των 60, είναι από το Μανχάταν, το Μπρούκλιν και το Λονγκ Άιλαντ και παρουσιάστηκαν στο Τμήμα Οφθαλμολογίας της κλινικής Northwell εντός της ίδιας περιόδου των δύο μηνών, όντας θετικοί με την COVID-19. Από τους τρεις, οι δύο ήταν εξωτερικοί ασθενείς και ένας νοσηλευόταν στο νοσοκομείο τη στιγμή της διάγνωσης της κερατίτιδας. Ένας από τους εξωτερικούς ασθενείς αργότερα πέθανε στο νοσοκομείο.
Τα αποτελέσματα της καλλιέργειας κάθε ασθενούς έδειξαν την παρουσία ενός διαφορετικού οργανισμού στον καθένα: Streptococcus pneumoniae, Serratia marcescens και Candida parapsilosis.
«Η συχνότητα της κερατίτιδας για να εξελιχθεί σε ενδοφθαλμίτιδα είναι εξαιρετικά χαμηλή», λέει η Δρ Schrier. «Μια μελέτη του 2012 ανέφερε ότι μόνο 27 από τα 9.934 μάτια σε μια περίοδο 15 ετών εμφάνισαν ενδοφθαλμίτιδα που προκλήθηκε από κερατίτιδα. Βλέποντας 3 από αυτές τις περιπτώσεις σε περίοδο 2 μηνών με θετικότητα στην COVID-19, υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ COVID- 19, λοίμωξης και σοβαρής οφθαλμοπάθειας».
Ο Sonal S. Tuli, MD, προτείνει περαιτέρω έρευνα και προσοχή όταν ερμηνεύουμε τα αποτελέσματα.
«Τα ευρήματα δεν υποδηλώνουν ότι η COVID-19 προκαλεί ενδοφθαλμίτιδα, αλλά ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ των δύο», λέει ο Tuli σε δήλωση του. «Είναι πιθανό ότι κάποια πτυχή της υγείας αυτών των ατόμων να τα έκανε πιο πιθανά να μολυνθούν με την COVID-19, καθώς και μια σοβαρή λοίμωξη στο μάτι τους, όπως ένα κακό ανοσοποιητικό σύστημα ή διατροφικές ανεπάρκειες. Είναι επίσης πιθανό ότι αυτά τα ευρήματα είναι παρεπόμενα εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των θετικών σε COVID ασθενών που παρουσιάζονται σε νοσοκομεία της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της αιχμής της πανδημίας στη Νέα Υόρκη» πρόσθεσε ο ίδιος.
Η πρώτη πιλοτική εφαρμογή screening για κολπική μαρμαρυγή ξεκινά σε πέντε οπτικά καταστήματα στο East Cheshire. Οι οπτομέτρες θα συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στην ανίχνευση ενός σημαντικού παράγοντα κινδύνου για ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τα καταστήματα που εμπλέκονται στην πιλοτική δράση χρησιμοποιούν μια συσκευή που εκτελείται από μια εφαρμογή και διαρκεί λιγότερο από ένα λεπτό για να δώσει αποτέλεσμα.
Η πρόεδρος της Τοπικής Επιτροπής του Cheshire, οπτομέτρης Fionnuala Stott, δήλωσε στο O.T. ότι η τοποθέτηση αυτής της συσκευής στα οπτικά καταστήματα προσφέρει την ιδανική ευκαιρία για έλεγχο των ασθενών άνω των 60 ετών με μια γρήγορη, μη επεμβατική διαδικασία.
«Όλες οι τοπικές ιατρικές πρακτικές γνωρίζουν το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα και είναι έτοιμες να διερευνήσουν περαιτέρω την υγεία αυτών των ασθενών που εντοπίστηκαν», είπε η κ. Stott για να προσθέσει: «Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής σε ηλικιακές ομάδες άνω των 65 ετών, καθιστώντας τις πρακτικές οπτομετρίας ιδανικό περιβάλλον για να εντοπίσουν αυτούς τους ενήλικες που είναι πιθανό να παρακολουθήσουν τακτικές οφθαλμολογικές εξετάσεις, λόγω πρεσβυωπίας».
Οι πρακτικές που συμμετέχουν επί του παρόντος στον πιλότο είναι οι Wendy Diddams Knutsford, Norden Riley Knutsford, Bramwells Holmes Chapel, Specsavers Congleton, Wheeldon's Wilmslow και Oldbury, με την Cruickshank Macclesfield να προβλέπεται να συμμετάσχει αργότερα αυτό τον μήνα.
Τα Demodex είναι παράσιτα ή αλλιώς ακάρεα που ζουν στις βλεφαρίδες και στο δέρμα. Στον άνθρωπο συναντάμε δύο τύπους ακάρεων Demodex, τα demodex folliculorum και τα demodex brevis.
Και οι δύο αυτοί τύποι ακάρεων είναι τόσο μικροσκοπικοί που δεν μπορεί να τους διακρίνει γυμνό μάτι. Το πιο συνηθισμένο σημείο που αναπτύσσονται είναι στους θύλακες των τριχών, όπου τρέφονται με νεκρά κύτταρα του δέρματος και σμήγμα.
Σε προχωρημένα στάδια, η παρουσία Demodex προκαλεί φλεγμονή των βλεφάρων και στη συνέχεια και των οφθαλμών (βλεφαροεπιπεφυκίτιδα). Το γεγονός αυτό μπορεί να προκαλέσει και άλλα συμπτώματα, όπως σκληρές βλεφαρίδες, κολλώδη μάτια και ανάγκη για συχνούς βλεφαρισμούς. Με την πάροδο του χρόνου, η βλεφαρίτιδα μπορεί επίσης να οδηγήσει σε διαταραχές ανάπτυξης και μείωση του αριθμού των βλεφαρίδων.
Όταν η Amandeep Bains, 22 ετών, από το Λονδίνο, ανέπτυξε για πρώτη φορά συμπτώματα όπως εξάνθημα και πόνο στις αρθρώσεις νωρίτερα φέτος, οι γιατροί εκτίμησαν αρχικώς ότι αυτά προκλήθηκαν από έκζεμα και αρθρίτιδα. Αλλά καθώς τα συμπτώματά της εξελίχθηκαν σε πονοκεφάλους και ζάλη, η διάγνωσή της τροποποιήθηκε σε ήπιο περιστατικό κορωνοϊού.
Μετά από μια συνομιλία με τον Satvinder Shoker, κύριο οπτομέτρη και ιδιοκτήτη του Kings Hill Opticians, η κ. Bains επισκέφτηκε το κατάστημα για έκτακτο ραντεβού. Αυτό οδήγησε σε επείγουσα παραπομπή, αποκαλύπτοντας τελικά έναν θρόμβο αίματος στον εγκέφαλο και σε μια σειρά μακροχρόνιων διαγνώσεων.
Η κ. Amandeep Bains αναφέρει: «Πριν επισκεφτώ το Kings Hill Opticians είχα θολή όραση, πονοκεφάλους, και περιστατικά αμαύρωσης όλη την ημέρα. Αυτό επηρέασε τη ζωή μου, καθώς δεν μπορούσα πλέον να κάνω τις συνήθεις δραστηριότητές μου, όπως να οδηγήσω το αυτοκίνητό μου και να χρησιμοποιώ τον υπολογιστή ενώ εργαζόμουν από το σπίτι».
Ο κ. Satvinder Shoker αναφέρει: «Παρατήρησα ότι η όραση της Amandeep μειώθηκε ελαφρά σε 9/10 δεξιός και αριστερός οφθαλμός. Πραγματοποίησα σκιασκοπία και με έκπληξη παρατήρησα μια υπεμερτρωπική συνταγή περίπου 2,00DS. Η προηγούμενη διάθλαση ήταν μόνο +0,50DS. Η καλύτερη διορθωμένη όρασή της ήταν επίσης στα 10/10 μόνο.
Κατά την εξέταση, η κορική αντίδραση ήταν ιδαίτερα αργή. Υπήρχε έντονο οίδημα οπτικής θηλής και στα δύο μάτια. Υπήρχαν επίσης πολλές αιμορραγίες στον περιφερειακό αμφιβληστροειδή, σε αντίθεση με οτιδήποτε είχα ξαναδεί. Λόγω της εμπειρίας μου σε ιατρική κλινική αμφιβληστροειδούς στο νοσοκομείο, κατάφερα να αποκλείσω τις κοινές αγγειακές ανωμαλίες που θα υποπτευόταν κάποιος».
Η κ. Amandeep Bains προσθέτει: «Οι γιατροί πραγματοποίησαν μαγνητική τομογραφία, αξονική τομογραφία και πολλές άλλες εξετάσεις, καθώς και οσφυovωτιαία παρακέντηση, καθώς η πίεση του εγκεφαλονωταίου υγρού ήταν υψηλή. Αυτό, μαζί με το φάρμακο ακεταζολαμίδης, μείωσε την πίεση πίσω από τα μάτια μου. Πλέον υποβάλλομαι σε συνεχή θεραπεία για τον λύκο και το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Η διάγνωση έγινε χάρη στην παραπομπή μου από τον κ. Satvinder Shoker».
Χρήση περιμετρίας με ταυτόχρονη χρήση των προγραμμάτων 24-2 και 10-2 οδηγεί σε ανώτερη ανίχνευση βλάβης στο γλαύκωμα, αναφέρουν ερευνητές.
Η περιμετρία αποτελεί ένα βασικό μέρος της εκτίμησης της απώλειας οπτικού πεδίου του γλαυκώματος, αλλά η χρήση μόνο του προγράμματος 24-2 ή μόνο του 10-2 δεν επαρκεί για την κάλυψη όλων των πιθανών προβλημάτων. Μια πρόσφατη μελέτη διερεύνησε τον συνδυασμό χρήσης αυτών των δύο τεστ και βρήκε περισσότερο ικανοποιητικά οπτικά αποτελέσματα.
Η μελέτη αξιολόγησε τα τεστ όταν διεξήχθησαν μαζί και χωριστά σε μια ομάδα ασθενών με γλαύκωμα με περιφερικό σκότωμα (n= 30), παρακεντρικό σκότωμα (n= 37) και αμφότερα παρακεντρικό και ρινικό σκότωμα(n= 38). Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα συνδυασμό τεστ Humphrey VF με ενσωματωμένες επιλογές προσαρμοσμένου σημείου για το σύστημα συντεταγμένων X, Y.
Για τους ασθενείς με γλαύκωμα με περιφερικό ρινικό σκότωμα τα συνδυασμένα τεστ γλαυκώματος και περιμετρίας 24-2 ήταν σημαντικά ανώτερα από το τεστ 10-2 σχετικά με τη σχέση ανωκροταφικής τοπογραφικής δομής-λειτουργίας και του πάχους της στιβάδας των περιφερικών νευρικών ινών του αμφιβληστροειδούς. Το συνδυασμένο τεστ έδειξε επίσης «μεγαλύτερη συσχέτιση της κάτω κροταφικής και ρινικής δομής-λειτουργίας με το πάχος της αντίστοιχης δικτυωτής στιβάδας γαγγλιακών κυττάρων σε σύγκριση με τα αποτελέσματα που ελήφθησαν με το τεστ 24-2».
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ταυτόχρονη εκτέλεση και των δύο τεστ VF 24-2 και 10-2 θα οδηγήσει σε ανώτερη ανίχνευση από ότι αν εκτελούνταν ξεχωριστά σε ορισμένους τομείς, αν και συνήθως και οι δύο εξετάσεις δεν πραγματοποιούνται στην κλινική, δεδομένου ότι χρειάζονται πολύ χρόνο.
Νέα αναδρομική μελέτη αξιολόγησε τις μεταβλητές που σχετίζονται με τον μετεγχειρητικό πόνο των ασθενών μετά από φωτοδιαθλαστική κερατεκτομή (PRK).
Σχεδιασμός μελέτης
Οι ερευνητές αξιολόγησαν 231 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε τυπική χειρουργική επέμβαση PRK. Μετά την επέμβαση, το μάτι ξεπλύθηκε με ψυχρό ισότονο διάλυμα άλατος και τοποθετήθηκε θεραπευτικός φακός επαφής. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν μια συνταγή για αναλγητικά από το στόμα, μαζί με ένα κολλύριο τοπικής τετρακαΐνης για χρήση μόνο σε περιπτώσεις σοβαρού πόνου. Καταγράφηκε η υποκειμενική βαθμολογία του πόνου στις μετεγχειρητικές ημέρες 1 και 7.
Αποτελέσματα
Οι μέσες βαθμολογίες πόνου ήταν 0,78 και 0,03 τη μετεγχειρητική ημέρα 1 και 7, αντίστοιχα (με χειρότερο το 1). Οι ασθενείς που χρησιμοποίησαν τοπική τετρακαΐνη ανέφεραν σημαντικά υψηλότερο πόνο και στις δύο ημέρες σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν το χρησιμοποίησαν.
Παρομοίως, οι ασθενείς που χρησιμοποιούν τοπική τετρακαΐνη έλαβαν περισσότερα φάρμακα για πόνο από το στόμα.
Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στις βαθμολογίες πόνου με βάση τον χειρουργό, το βάθος εκτομής του Laser, το φύλο και την εποχή. Αν και οι άνδρες ανέφεραν υψηλότερη ποσότητα φαρμακευτικής αγωγής από του στόματος από τις γυναίκες, η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική (7,8 έναντι 6,6, P = 0,086).
Δεν υπήρξαν καθυστερήσεις στην επιθηλιακή επούλωση ή παρενέργειες από τα φάρμακα.
Ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής Claude Monet (1840-1926) έχει μείνει στην ιστορία περισσότερο για τους εμβληματικούς πίνακες του κήπου του και της απεικόνισης της λίμνης κρίνων στο Giverny της Γαλλίας.
Στα 60 του, ο Monet λόγω ηλικίας άρχισε να αναπτύσσει καταρράκτη (πυρηνική σκλήρυνση) και στα δύο του μάτια, ο οποίος τελικά θα επηρέαζε δραματικά το έργο του.
Το 1913 ο Monet ταξίδεψε στο Λονδίνο για να συμβουλευτεί τον Γερμανό οφθαλμίατρο Richard Liebreich, ο οποίος είχε διοριστεί πρόεδρος οφθαλμολογίας στο Νοσοκομείο «St Thomas». Είναι ενδιαφέρον ότι ο ίδιος ο Liebreich είχε έντονο ενδιαφέρον για την τέχνη και είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο σχετικά με την επίδραση των οφθαλμικών παθήσεων στους ζωγράφους Turner και Mulready.
Ο Liebreich συνταγογράφησε νέα γυαλιά στον Monet και συνέστησε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη για το δεξί μάτι, αλλά αυτός αρνήθηκε. Μέχρι το 1914-1915 άρχισε να αντιμετωπίζει τα πρώτα σοβαρά προβλήματα, παραπονούμενος ότι «τα χρώματα δεν είχαν πλέον την ίδια ένταση για μένα», «τα κόκκινα είχαν αρχίσει να φαίνονται λασπώδη» και πως «η ζωγραφική μου γινόταν όλο και πιο σκοτεινή».
Για την αποφυγή επιλογής λανθασμένων χρωμάτων στους πίνακές του, ο Monet άρχισε να βάζει ετικέτες τα σωληνάριά του και να τα διατηρεί με μια αυστηρή σειρά στην παλέτα του. Το έντονο θάμβος από το έντονο φως του ήλιου περιέπλεξε περαιτέρω τα πράγματα, αναγκάζοντας τον Monet να αρχίσει να φοράει μεγάλα ψάθινα καπέλα όταν ζωγράφιζε έξω. Οι πινελιές του έγιναν ευρύτερες και οι πίνακές του, όπως ο καταρράκτης του, ήταν πιο λαμπεροί.
Ενώ ο Monet γινόταν ολοένα λιγότερο παραγωγικός, ο Georges Clemenceau, πρώην Γάλλος πρωθυπουργός και γιατρός, προέτρεψε τον φίλο του να σκεφτεί τη χειρουργική επέμβαση του καταρράκτη. Φοβισμένος, ωστόσο, από τη μοίρα των συναδέλφων του Honor Daumier και Mary Cassatt, των οποίων η επέμβαση του καταρράκτη ήταν ανεπιτυχής, ο Monet ήταν αποφασισμένος να αποφύγει κάθε χειρουργική επέμβαση.
«Προτιμώ να εκμεταλλευτώ στο έπακρο την κακή μου όραση και ακόμη και να εγκαταλείψω τη ζωγραφική, αν είναι απαραίτητο, αλλά τουλάχιστον να μπορώ να δω λίγα από αυτά τα πράγματα που μου αρέσουν», υποστήριζε.
Το 1922 ο Monet συμβουλεύτηκε έναν άλλο οφθαλμίατρο, τον Charles Coutela, ο οποίος κατέγραψε οπτική οξύτητα του Δ.Ο. PL (μόνο αντίληψη φωτός) και Α.Ο. 6/60. Καθώς ο Monet ήταν ακόμη απρόθυμος να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, ο Coutela συνταγογράφησε μυδριατικά φάρμακα ελπίζοντας να επιτρέψει περισσότερο φως να περάσει από τον κρυσταλλοειδή φακό του ζωγράφου. Πριν τελειώσει μια εβδομάδα θεραπείας, ο Monet έγραψε με ενθουσιασμό στον Coutela: «Όλα είναι απλώς θαυμάσια. Έχω να δω τόσο καλά εδώ και πολύ καιρό, τόσο πολύ που λυπάμαι που δεν σας είχα δει νωρίτερα. Οι σταγόνες μού επέτρεψαν να ζωγραφίσω καλά πράγματα και όχι τους κακούς πίνακες που επέμενα να κάνω όταν δεν έβλεπα τίποτα».
Ο Monet, τελικώς, συμφώνησε να κάνει χειρουργική επέμβαση στο δεξί του μάτι, το οποίο, σε μια διαδικασία δύο σταδίων (μερική αφαίρεση ίριδας, ακολουθούμενη από εξαγωγή κρυσταλλοειδούς φακού), πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 1923. Μετά την επέμβαση έπρεπε να ξαπλώσει με σακούλες τοποθετημένες δίπλα και να αποτρέψει οποιαδήποτε κίνηση, αλλά ο Monet σύντομα βαρέθηκε. Ανυπόμονος, και εντελώς μη συμμορφούμενος με οποιεσδήποτε οδηγίες, έκανε τη μετεγχειρητική περίοδο εφιάλτη για τον εαυτό του και τον χειρουργό του. Μετά από μια μικρή τρίτη επέμβαση ο Monet έγραψε στον Coutela:
«Με μεγάλη μου θλίψη λυπάμαι που είχα αυτή τη θανατηφόρα επέμβαση. Με συγχωρείτε που μιλώ τόσο ειλικρινώς και επιτρέψτε μου να σας πω ότι είναι εγκληματικό να με βάζετε σε αυτήν την κατάσταση».
Τα μετεγχειρητικά έργα του Monet στερούνται χρωματιστών θεμάτων και μοιάζουν με τους πίνακές του πριν από το 1914. Οι λεπτοί χρωματικοί συνδυασμοί, που δίνουν έμφαση στα απαλά μπλε και τα πράσινα, συνάδουν με την προηγούμενη όρασή του στη λίμνη και στον κήπο. Επομένως, είναι απίθανο να είχε υιοθετήσει σκόπιμα το ευρύτερο και πιο αφηρημένο στιλ των όψιμων ζωγραφικών του έργων, ενισχύοντας το επιχείρημα ότι τα ύστερα έργα του Monet ήταν αποτέλεσμα καταρράκτη και όχι συνειδητού πειραματισμού, με πιο εξπρεσιονιστικό στιλ.
Μέχρι τώρα, οι μόνες διαθέσιμες επιλογές για τους πρεσβύωπες ήταν τα κοντινά γυαλιά ή μια επιλεκτική χειρουργική επέμβαση, όπως εκτομή με λέιζερ excimer, εμφύτευση πολυεστιακών ή προσαρμοστικων ενδοφακών ή φιλοξενούμενων IOL ή ενθέματα κερατοειδούς . Τώρα, ωστόσο, οι επιλογές φαίνεται να εισέρχονται σε ένα νέο επίπεδο, καθώς πολλές εταιρείες πλησιάζουν την έγκριση για οφθαλμικά κολλύρια που διορθώνουν την πρεσβυωπία.
Οι συγκεκριμένες σταγόνες μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: οφθαλμικές σταγόνες που βασίζονται στη μύση και σταγόνες αποκατάστασης της λειτουργίας του κρυσταλλοειδούς φακού.
1. Κολλύρια που βασίζονται στη μύση
Λειτουργούν μειώνοντας τη διάμετρο της κόρης και αυξάνοντας το βάθος πεδίου και την ευκρίνεια στην κοντινή όραση.
Οι εταιρείες που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα είναι:
Η Allergan, ήδη σε φάση δοκιμών 3, στις μελέτες GEMINI 1 και GEMINI 2, με κολλύριο με βάση την πιλοκαρπίνη.
Η Presbyopia Therapies, με το σκεύασμα PRX-100. Χρησιμοποιεί την ουσία ασεκλιδίνη. Πρέπει να χρησιμοποιείται διόφθαλμα. Σε αντίθεση με την πιλοκαρπίνη, δεν προκαλεί σπασμό προσαμρογής, παρά μόνο μύση.
Η Orasis Pharmaceuticals με το CSF-1. Χρησιμοποιεί ένα παρασυμπαθομιμητικό παράγοντα σε συνδυασμό με ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, για να μειώσει την υπαραιμία και το τσούξιμο από τη χρήση του κολλυρίου. Η εταιρεία ανέφερε μια επιτυχημένη μελέτη φάσης 2 και αναφέρει ότι «προχωρά στην ανάπτυξη της φάσης 3».
Η OSRX Pharmaceuticals με το Eye Focus. Είναι κολλύριο που χρησιμοποιείται διόφθαλμα και το οποίο αποτελείται από ένα σύνθετο συνδυασμό φαρμάκων όπως η πιλοκαρπίνη, η φαινυλεφρίνη, η φαινιραμίνη και η κετορολάκη. Η εταιρεία αναμένει να κυκλοφορήσει δύο συγκεντρώσεις, με την επωνυμία EyeFocus και EyeFocus +, το τρίτο τρίμηνο του 2020, με τη διαφορά μεταξύ των δύο να είναι η συγκέντρωση της πιλοκαρπίνης pilocarpine HCl. Ειδικότερα, το EyeFocus περιέχει 0,302% πιλοκαρπίνη και το EyeFocus + περιέχει 0,604% πιλοκαρπίνη.
2. Θεραπείες επαναφοράς της λειτουργίας του κρυσταλλοειδούς φακού
Το UNR844-Cl της Novartis χρησιμοποιεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό γνωστό ως εστέρα χολίνης λιποϊκού οξέος (1,5%) για τη διάσπαση των δεσμών δισουλφιδίου που σχηματίζονται μεταξύ των πρωτεϊνών στον κρυσταλλοειδή φακό, αυξάνοντας έτσι την ευελιξία του φακού και αποκαθιστώντας μερικώς την ελαστικότητα.
Μια ενδιαφέρουσα υπόθεση σχετικά με αυτό το κολλύριο είναι ότι μπορεί ενδεχομένως να σταματήσει ή ακόμη και να αντιστρέψει τη φυσική σκλήρυνση του φακού που συμβαίνει με την ηλικία, επιτρέποντας έτσι μια πιθανή αποκατάσταση της προσαρμογής.
Η Novartis προτείνει το κολλύριο αυτό για χρήση για χρήση δύο φορές την ημέρα για περίπου 90 ημέρες. Η επίδραση αυτού του σχήματος δοσολογίας βρέθηκε να διαρκεί έως και 7 μήνες χωρίς περαιτέρω δοσολογία. Η Novartis δήλωσε ότι σκοπεύει να υποβάλει αίτηση έγκρισης κυκλοφορίας το 2021.
Νέα έρευνα διερεύνησε την αποτελεσματικότητα των οφθαλμικών σταγόνων που περιέχουν μέλι μάνουκα όσον αφορά τη θεραπεία της δυσλειτουργίας των µεϊβοµιανών αδένων.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο «British Journal of Ophthalmology», περιελάμβανε 59 ασθενείς που πάσχουν από ξηροφθαλμία, οι οποίοι έκαναν χρήση είτε συμβατικών λιπαντικών οφθαλμικών σταγόνων είτε του σκευάσματος οφθαλμικών σταγόνων της Optimel, που περιέχει σημαντική συγκέντρωση μελιού.
Η αξιολόγηση της ξηρότητας των οφθαλμών των ασθενών πραγματοποιήθηκε με τη συμπλήρωση του SPEED τεστ κατά την έναρξη της έρευνας και σε επόμενο ραντεβού, τρεις εβδομάδες αργότερα.
Κατά την εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία βαθμολογήθηκαν διάφορες παράμετροι της οφθαλμικής επιφάνειας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μετά από τρεις εβδομάδες εκείνοι που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με τις συμβατικές σταγόνες έδειξαν ελάχιστη διαφορά στη βαθμολογία του SPEED τεστ. Ωστόσο, οι μετρήσεις του BUT τεστ, της επιφανειακής χρώσης του κερατοειδούς, του lid margin, της ερυθρότητας του επιπεφυκότος, καθώς και της ποιότητας και λειτουργίας των µεϊβοµιανών αδένων έδειξαν σημαντικές βελτιώσεις.
Εκείνοι που έλαβαν σταγόνες Optimel είχαν σημαντική διαφορά στο «σκορ» του SPEED τεστ. Η ομάδα Optimel παρουσίασε επίσης βελτιώσεις στην ερυθρότητα του lid margin, στην ερυθρότητα του επιπεφυκότος, στην επιφανειακή xρώση του κερατοειδούς και στην ποιότητα και λειτουργία των µεϊβοµιανών αδένων.
Η ομάδα μελέτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι οφθαλμικές σταγόνες μελιού μάνουκα αποτελούν μια αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία για τη δυσλειτουργία των µεϊβοµιανών αδένων.
Στο παρελθόν ο κερατόκωνος θεωρείτο ότι αποτελεί μια σπάνια ασθένεια του κερατοειδούς. Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τον Dr E. Chan και τους συναδέλφους του στο Olmstead County, το 1982, περίπου ένας στους 1.835 ανθρώπους είχε επηρεαστεί από την ασθένεια.
Πρόσφατα εμφανίστηκαν νέα δεδομένα που υποδηλώνουν ότι ο κερατόκωνος (KCN) μπορεί να μην είναι τόσο σπάνιος όσο νομίζαμε κάποτε.
Για παράδειγμα, η μελέτη Raine διαπίστωσε ότι ο επιπολασμός της νόσου ήταν περίπου 1,2%, ή αλλιώς ένας στους 84 ανθρώπους, σε μια ομάδα 1.259 ασθενών από τη Δυτική Αυστραλία (Chan et al).
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Dr H. Hashemi και οι συνάδελφοί του πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση σε ποσοστά κερατόκωνου με τελική τιμή περίπου 1 στους 750. Μια τόσο μεγάλη αύξηση του επιπολασμού μεταξύ των μελετών που διεξήχθησαν πολλά χρόνια και σε διαφορετικούς πληθυσμούς μάς οδηγεί στο ερώτημα γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Η συνειδητοποίηση των συστημικών συσχετίσεων και των παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με την ανάπτυξη του κερατόκωνου, όπως το σύνδρομο Down, το άσθμα, οι ατοπικές ασθένειες που οδηγούν σε χρόνια τριβή των ματιών, η νόσος του συνδετικού ιστού και η μακροχρόνια χρήση φακών επαφής, έχουν βοηθήσει αρκετά στη διάγνωση του.
Μια οφθαλμική φαρμακευτική εταιρεία ξεκίνησε δύο κλινικές μελέτες φάσης 3 για να αξιολογήσει νέες οφθαλμικές σταγόνες για την αντιμετώπιση της πρεσβυωπίας.
Περίπου 600 πρεσβύωπες έχουν εγγραφεί στις πολυκεντρικές κλινικές μελέτες NEAR-1 και NEAR-2 της Orasis Pharmaceuticals στις ΗΠΑ, προκειμένου να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια των νέων σταγόνων για την αντιμετώπιση της πρεσβυωπίας.
Ο μηχανισμός δράσης στηρίζεται στη μείωση του μεγέθους της κόρης (φαινόμενο Pinhole), γεγονός που αυξάνει το βάθος πεδίου, και την κοντινή όραση.
Για τη μελέτη, οι συμμετέχοντες λαμβάνουν είτε μία σταγόνα και στους δύο οφθαλμούς δύο φορές την ημέρα για περίπου δύο εβδομάδες, είτε το εικονικό φάρμακο (placebo).
Οι ερευνητές θα μετρήσουν το ποσοστό επιτυχίας της αγωγής ως κέρδος μεγαλύτερο ή ίσο με τρεις γραμμές στην οπτική οξύτητα στα 40 εκατοστά και καμία απώλεια στην οπτική οξύτητα στην απόσταση, μεγαλύτερη από ή ίση με πέντε γράμματα.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μελέτη θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2021.
Γενικότερα σήμερα υπάρχει μία σύγχυση με τον όρο αμβλυωπία, κοινώς γνωστό ως «τεμπέλικο μάτι», πάθηση η οποία εμφανίζεται σε μικρές ηλικίες και η οποία, εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει τη μόνιμη απώλεια όρασης στον έναν οφθαλμό. Παιδιά των οποίων οι δύο οφθαλμοί τους δεν μπορούν να εστιάσουν στην ίδια κατεύθυνση (στραβισμός) συνήθως αναφέρονται λανθασμένα ότι έχουν «τεμπέλικο μάτι». Εν τούτοις, η αμβλυωπία δεν είναι απαραίτητο ότι πάντα συνδυάζεται με τον στραβισμό, αν και συνήθως παιδιά με στραβισμό έχουν μεγάλη πιθανότητα ανάπτυξης αμβλυωπίας ή και το ανάποδο. Στο παρόν άρθρο αναλύεται ο ορισμός της αμβλυωπίας, ο επιπολασμός και η σημαντικότητα της, οι τρόποι διάγνωσης και αντιμετώπισης μέχρι σήμερα και οι νεότερες εξελίξεις πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Αριστοφάνης Παλλήκαρης
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Εισαγωγή: Η ξηροφθαλμία αποτελεί παγκόσμια σοβαρό πρόβλημα οφθαλμικής υγείας που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους. Οι φακοί επαφής θεωρούνται ένας από τους παράγοντες κινδύνου πρόκλησης/ επιδείνωσης του ξηρού οφθαλμού.
Σκοπός: Να συγκεντρωθούν βιβλιογραφικά τα νεότερα δημοσιευμένα δεδομένα που πραγματεύονται τη νόσο της ξηροφθαλμίας, όπως και την αναφορά της εμφάνισης/επιδείνωσης αυτής ως επιπλοκή στον κερατοειδή και το πρόσθιο οφθαλμικό ημιμόριο λόγω της χρήσης φακών επαφής. Να αναφερθούν επίσης μέθοδοι εντοπισμού και δράσης κατά της ξηροφθαλμίας, καθώς και τρόποι μείωσης της επίδρασης των φακών επαφής.
Μεθοδολογία: Μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης αναφέρονται οι βασικές αλλά και νεότερες πληροφοριές στην περιοχή της ξηροφθαλμίας. Δίνεται ο τελευταίος ορισμός της, η επιδημιολογία, ο κοινωνικο-οικονομικός αντίκτυπος, οι αιτίες, η εικόνα και τα συμπτώματα, οι παράγοντες κινδύνου. Έπειτα αναλύεται η επίδραση των φακών επαφής στο δακρυϊκό φιλμ, τα CLIDE και CLADE, καθώς και οι μέθοδοι εντοπισμού και αναχαίτισης/αποφυγής της επίδρασης των φακών επαφής στην ξηροφθαλμία. Ταυτόχρονα αναφέρονται αποτελέσματα πιλοτικών ερευνητικών εργασιών που έγιναν στο πρώην Τμήμα Οπτικής και Οπτομετρίας ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος, Αίγιο.
Αποτελέσματα: Ένα σύντομο άρθρο/οδηγός για τα νεότερα δεδομένα της ξηροφθαλμίας και των φακών επαφής.
Συμπεράσματα: Οι φακοί επαφής αποτελούν ακόμη και σήμερα έναν από τους παράγοντες κινδύνου επιδείνωσης της ξηροφθαλμίας παρ' όλη τη νέα τεχνολογία κατασκευής τους. Παρ' όλα αυτά, ένας σωστά καταρτισμένος, με επιστημονική γνώση και υπεύθυνη αντιμετώπιση, Οπτικός-Οπτομέτρης μπορεί να κατευθύνει σωστά τον πιθανό χρήστη και να εφαρμόσει επιτυχώς φακούς επαφής και σε συνθήκες ξηρού οφθαλμού.
Λέξεις κλειδιά: ξηροφθαλμία, φακοί επαφής.
Δήμητρα Μακρυνιώτη BSc (Hons), MSc, PhD
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Οι πρόσθιες δομές του ανθρώπινου οφθαλμού (η δακρυική στιβάδα, ο κερατοειδής χιτώνας, το υδατοειδές υγρό, ο κρυσταλλοειδής φακός και το υαλώδες σώμα) εμποδίζουν σε μεγάλο βαθμό την UV ακτινοβολία και έτσι μόνο το 1% φτάνει στον αμφιβληστροειδή, ακόμα και αν δεν φοράμε γυαλιά ηλίου. Σε ποιους τύπους χωρίζεται η υπεριώδης ακτινοβολία; Τι καλούμε ορατό φως ; Γιατί η χρήση των γυαλιών ηλίου είναι απαραίτητη;
Θεμιστοκλής Γιαλελής MSc, PhD cand
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας βελτιώθηκαν σημαντικά σε δύο μήνες μετά τη θεραπεία με συμπληρώματα και τεχνητά δάκρυα, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ενώ τα ωμέγα-3 χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της ξηροφθαλμίας, μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι στοματικές βιταμίνες Β1 και η μεκοβαλαμίνη, μια μορφή Β12, μπορούν επίσης να ανακουφίσουν από συμπτώματα, όπως ξηρότητα, πόνος και φωτοφοβία.
Οι ερευνητές από την Κίνα κατέγραψαν 152 μάτια 76 ασθενών που ήταν κατά μέσο όρο 55 ετών, τους οποίους και χώρισαν σε τέσσερις ομάδες, με βάση τη θεραπεία:
Ομάδα 1: Τεχνητά δάκρυα.
Ομάδα 2: Κορτικοστεροειδείς οφθαλμικές σταγόνες και τεχνητά δάκρυα.
Ομάδα 3: Λήψη βιταμίνης Β1 από το στόμα, μεκοβαλαμίνη και τεχνητά δάκρυα.
Ομάδα 4: Ίδια θεραπεία με την ομάδα 3, αλλά και με προσθήκη κορικοστεροειδών οφθαλμικών σταγόνων.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα συμπτώματα, τα σημάδια και την ικανοποίηση των ασθενών με την εκάστοτε θεραπεία από την έναρξη της και δύο μήνες μετά.
Η ομάδα 3 εμφάνισε σημαντικές διαφορές στην ξηρότητα, την αίσθηση ξένου σώματος, το αίσθημα καύσου, τη μέση βαθμολογία TBUT και την ικανοποίηση του ασθενούς μεταξύ ενός και δύο μηνών μετά τη θεραπεία. Η ίδια ομάδα έδειξε επίσης σημαντικές διαφορές στην ξηρότητα, την αίσθηση ξένου σώματος, τη φωτοφοβία και το μέσο TBUT μεταξύ της έναρξης θεραπείας και των αποτελεσμάτων δύο μηνών μετά.
Οι ασθενείς στις ομάδες 3 και 4 είχαν σημαντικές διαφορές στην αίσθηση ξένου σώματος μεταξύ ενός και δύο μηνών θεραπείας. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς της ομάδας 4 σημείωσαν υψηλή βαθμολογία όσον αφορά την αίσθηση του πόνου, της θολής όρασης και των συνολικών συμπτωμάτων έναν μήνα μετά τη θεραπεία.
Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης βελτίωση της πυκνότητας των νεύρινων ινών του κερατοειδούς μεταξύ της έναρξης της θεραπείας και δύο μήνες μετά τη θεραπεία και στις δύο ομάδες που έλαβαν βιταμίνη Β1.
«Αυτές οι παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι η η λήψη βιταμίνης Β1 από το στόμα και η μεκοβαλαμίνη μπορούν να βοηθήσουν στη θρέψη και την επιδιόρθωση του στρώματος των νεύρινων ινών του κερατοειδούς σε κάποιον βαθμό, ανακουφίζοντας έτσι την αίσθηση καύσου και τη φωτοφοβία», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης στην εργασία τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η λήψη βιταμίνης Β1 από το στόμα και η μεκοβαλαμίνη ήταν πιο αποτελεσματικές στους άνδρες από τις γυναίκες, ειδικά όσον αφορά την ξηρότητα και τη φωτοφοβία.
H ξηροφθαλμία είναι μια συχνή πάθηση των οφθαλμών και μπορεί να δώσει μια αίσθηση φαγούρας, καύσου, άμμου, θόλωσης της όρασης ή ακόμη και διπλωπίας. Ένα αίτιο πρόκλησής της μπορεί να είναι η χαμηλή υγρασία, η οποία προκαλεί ταχύτερη εξάτμιση του δακρυικού φιλμ από την επιφάνεια του οφθαλμού, άρα προκαλεί ξηρότητα των οφθαλμών. Επίσης, η σκόνη, η μάσκαρα, ο κλιματισμός και η ρύπανση μπορούν να συμβάλλουν στο σύνδρομο της ξηροφθαλμίας. Ακόμη, οι γυναίκες που έχουν περάσει στην εμμηνόπαυση τείνουν να έχουν μειωμένη έκκριση δακρύων, ενώ ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ξηρότητα στα μάτια, όπως η θεραπεία με υποκατάστατα ορμονών, τα αντιισταμινικά και ορισμένα αντικαταθλιπτικά. Από ό,τι καταλαβαίνουμε από τα παραπάνω κυρίαρχο ρόλο παίζει το περιβάλλον στην ξηροφθαλμία και στην επιδείνωσή της.
Θεμιστοκλής Γιαλελής MSc, PhD cand
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης προσφέρουν αρκετές πληροφορίες σχετικά με την παθοφυσιολογία του γλαυκώματος.
Η στένωση των αμφιβληστροειδικών αγγείων μπορεί να εμπλέκεται στην παθογένεση του γλαυκώματος. Ωστόσο, η συσχέτιση μεταξύ συστημικού οξειδωτικού στρες και διαμέτρου αγγείου αμφιβληστροειδούς παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Εξετάζοντας αυτό, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η χαμηλότερη συστηματική αντιοξειδωτική ικανότητα συσχετίστηκε σημαντικά με την ενδοφθάλμια πίεση.
Μια ομάδα ερευνητών εξέτασε τη σχέση μεταξύ των δεικτών οξειδωτικού στρες και των διαμέτρων των αγγείων του αμφιβληστροειδούς στα μάτια με γλαύκωμα ανοικτής γωνίας και καταρράκτη, χρησιμοποιώντας το ισοδύναμο της κεντρικής αμφιβληστροειδικής αρτηρίας (CRAE) και της κεντρικής αμφιβληστροειδικής φλέβας (CRVE). Η ανάλυσή τους περιελάμβανε 66 μάτια 66 ασθενών με γλαύκωμα ανοικτής γωνίας (37 άνδρες, 29 γυναίκες, 65,4 έτη) και 20 μάτια 20 ασθενών ως ομάδα ελέγχου με καταρράκτη (7 άνδρες, 13 γυναίκες, 69,4 έτη).
Οι ερευνητές ανέφεραν σημαντικά χαμηλότερο ισοδύναμο CRAE, CRVE στην ομάδα ανοιχτού γλαυκώματος σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Το BAP έδειξε σημαντική συσχέτιση τόσο με το CRAE όσο και με τη συστολική αρτηριακή πίεση, ενώ ούτε ο αντιδραστικός μεταβολίτης οξυγόνου Diacron ούτε η δοκιμή σουλφυδρυλίου συσχετίστηκαν με κανένα.
Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η ηλικία, η καλύτερη διορθωμένη οπτική οξύτητα και το βιολογικό αντιοξειδωτικό serum ήταν ανεξάρτητοι παράγοντες για την CRAE και CRVE.
«Αυτή η μελέτη παρείχε μια νέα εικόνα για την παθοφυσιολογία της γλαυκωματικής οπτικής νευροπάθειας μέσω της στένωσης των αγγείων που προκαλείται από οξειδωτικό στρες και υπογράμμισε τον πιθανό κλινικό αντίκτυπο στη συστηματική αντιοξειδωτική θεραπεία για ασθενείς με γλαύκωμα», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης στο έγγραφο τους.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Αμερικανικό Περιοδικό Οφθαλμολογίας, η θεραπεία που ακολουθείται για το οίδημα της ωχράς κηλίδος που προκαλείται από τον διαβήτη έχει λιγότερα θετικά αποτελέσματα σε έγχρωμους ασθενείς σε σχέση με τους λευκούς.
Πιο αναλυτικά, η έρευνα διεξήχθη από ερευνητές στο ιατρικό κέντρο της Βοστώνης και αφορούσε ασθενείς με διαβήτη που έχουν οίδημα στην ωχρά κηλίδα και ακολουθούν την ενέσιμη θεραπεία με Avastin (τη δημοφιλέστερη μέθοδο αντιμετώπισης του οιδήματος της ωχράς κηλίδος από διαβήτη στις ΗΠΑ). Όπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Subramanian, καθηγητής Οφθαλμογίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, «αν και οι έγχρωμοι αποτελούν το 13,4% του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ έχουν διπλάσια ποσοστά εμφάνισης οιδήματος ωχράς κηλίδος από διαβήτη σε σχέση με τους λευκούς και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει σε μελλοντικές έρευνες».
Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και τα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Υγείας (τομέας των μειονοτήτων ) που μαρτυρούν οτι οι Αφροαμερικάνοι έχουν 60% περισσότερες πιθανότητες διάγνωσης με διαβήτη έναντι των λευκών μη ισπανόφωνων, γεγονός που οφείλεται στη μειωμένη πρόσβαση στην περίθαλψη λόγω οικονομικών προβλημάτων, αλλά και σε βιολογικούς παράγοντες.
Η προσθήκη κερατοειδικού ιστού ως μόσχευμα φαίνεται να βελτιώνει την οπτική οξύτητα και την τοπογραφία σε ασθενείς που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο κερατόκωνου, σύμφωνα με έναν ομιλητή στην ετήσια εικονική συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας.
«Αυτά είναι μόνο τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας, αλλά είναι ενθαρρυντικά», δήλωσε ο οφθαλμίατρος Steven A. Greenstein.
Η διαδικασία, προσθήκης κερατοειδικού ιστού για ασθενείς με κερατόκωνο (Corneal Tissue Addition Keratoconus) χρησιμοποιεί αποστειρωμένο και διατηρημένο κερατοειδικό ιστό (Lions VisionGift) o οποίος διαμορφώνεται μέσω ενός femtosecond λέιζερ (iFS, Johnson & Johnson Vision) και τοποθετείται σε ένα τμήμα που δημιουργείται από το λέιζερ με μια τεχνική παρόμοια με την τοποθέτηση των κερατοειδικών δακτυλίων. Το τμήμα ιστού CTAK μπορεί να προσαρμοστεί κατά πλάτος, πάχος και μήκος, δήλωσε ο Greenstein.
Οι συγγραφείς παρουσίασαν δεδομένα από μια κλινική μελέτη που περιελάμβανε επτά ασθενείς που υποβλήθηκαν σε CTAK, έξι με κερατόκωνο και έναν με εκτασία μετά από LASIK, με δεδομένα 1 μήνα για όλους τους ασθενείς και δεδομένα 6 μηνών για τέσσερις ασθενείς. Κατά την έναρξη, η μέση μέγιστη κερατομετρία ήταν 82,4D και η μέση λεπτότερη παχυμετρία ήταν 356μm.
Συνολικά, η μη διορθωμένη οπτική οξύτητα και η καλύτερη διορθωμένη οπτική οξύτητα βελτιώθηκαν κατά περίπου τέσσερις γραμμές logMAR, δήλωσε ο Greenstein.
Η μέση οπτική οξύτητα βελτιώθηκε από χειρότερη των 20/400 στο Snellen chart σε περίπου 20/160 , έναν μήνα μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Η βελτίωση στην τοπογραφία εξαρτάται από το εάν τοποθετήθηκε ένα μόσχευμα πλήρους πάχους, περίπου 550μm ή μισού πάχους, περίπου 200μm.
Κατά μέσο όρο, η μέγιστη επιπέδωση των ασθενών ήταν περίπου 19D σε 1 μήνα μετά τη χειρουργική επέμβαση «και λίγο παραπάνω» για τους ασθενείς στους 6 μήνες, κυρίως με μοσχεύματα πλήρους πάχους, δήλωσε ο Greenstein. Η μέση κερατομετρία επιπεδώθηκε κατά περίπου 9,6D σε 1 μήνα. Σε 6 μήνες, ο μέσος όρος ήταν περίπου 5,7D, είπε.
Περαιτέρω μελέτη για την αποτελεσματικότητας της διαδικασίας βρίσκεται σε εξέλιξη.
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Οπτομετρίας του Waterloo κατέδειξε ότι η εγκεφαλική διέγερση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της όρασης σε ασθενείς με ηλικιακή εκφύλιση ωχράς κηλίδoς.
Χρησιμοποιώντας μια διαδικασία που λέγεται διακρανιακή άμεση διέγερση ρεύματος, οι επιστήμονες έδειξαν ότι είναι εφικτό να μειωθούν τα φαινόμενα συνωστισμού (crowding) που εμφανίζουν αυτοί οι ασθενείς στην όρασή τους. Σε συνδυασμό με ειδική εκπαίδευση αντίληψης της όρασης, το αποτέλεσμα είναι βελτίωση της λειτουργικής οπτικής οξύτητας.
Ο Jesse Dufton, 34 ετών, είναι ορειβάτης και μηχανικός διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Το ταξίδι του για να γίνει ο πρώτος τυφλός καθοδηγητής στην αναρρίχηση του βράχου Old Man Hoy καταγράφεται στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Alastair Lee με τίτλο «Climbing Blind».
Ας διαβάσουμε πώς περιγράφει ο ίδιος την εμπειρία του...
Δεν είμαι ο πρώτος τυφλός ορειβάτης που ανέβηκε στο Old Man of Hoy, αλλά είμαι ο πρώτος τυφλός καθοδηγητής. Οι ορειβάτες ανεβαίνουν σε ζευγάρια, έναν καθοδηγητή και έναν που τον ακολουθεί. Η ηγεσία είναι πολύ πιο απαιτητική από το να ακολουθείς και γι’ αυτό το «βραβείο» των καθοδηγητών ορειβατών είναι το κορυφαίο.
H παραδοσιακή αναρρίχηση είναι το σημείο όπου εμφανίζεται μπροστά σας ένα κομμάτι βράχου το οποίο μπορεί να μην είναι σταθερό. Καθώς ανεβαίνετε, τοποθετείτε τα κομμάτια του εξοπλισμού σας σε φυσικές ρωγμές του βράχου. Οι λόγοι που μου αρέσει περισσότερο η παραδοσιακή αναρρίχηση είναι οι πολύπλευρες πτυχές της. Υπάρχουν οι φυσικές και οι ψυχικές προκλήσεις. Η ευχαρίστηση έρχεται όταν καταφέρνετε να αντιμετωπίσετε όλες αυτές τις προκλήσεις ταυτόχρονα.
Δεν μπορείτε να εξαλείψετε εντελώς τον φόβο, αλλά πρέπει να μάθετε να λειτουργείτε ενώ είστε ακόμα φοβισμένοι. Οι ορειβάτες από πάντα ήταν αρκετά υποτιμημένοι. Μπορεί να είστε «ήπια φοβισμένος» από το γεγονός ότι απέχετε 10 μέτρα μόλις από το τελευταίο κομμάτι της πορείας σας, αλλά αν αφήσετε αυτό το συναίσθημα να σας κυριεύσει εντελώς, το αποτέλεσμα δεν θα είναι καλό.
Πρέπει να πιέσετε και να κρατήσετε το τζίνι του φόβου μέσα στο μπουκάλι. Όποιος κι αν είναι ο σύντροφός σας, τον εμπιστεύεστε με τη ζωή σας -κυριολεκτικά. Η Μόλι κι εγώ ανεβαίναμε για πάνω από 10 χρόνια μαζί. Έχουμε κάνει περισσότερες από 1.000 διαδρομές. Κατά συνέπεια, όταν με καθοδηγεί ξέρει πώς ανεβαίνω. Μπορεί σχεδόν να διαβάσει το μυαλό μου. Θα με κοιτάξει από ψηλά, θα με δει λίγο να στρίβω το δεξί μου αστράγαλο και θα ξέρει ότι αυτό σημαίνει πως πρέπει να μετακινήσω το δεξί μου πόδι και θα μου πει απλώς πού να το βάλω.
Με σωστή συμπεριφορά και στρατηγική, θα εκπλαγείτε με αυτό που μπορείτε να κάνετε ακόμα και με απώλεια όρασης.
Ο πατέρας μου με πήρε μαζί του στην πρώτη μου διαδρομή όταν ήμουν δύο ετών, ενώ η πρώτη μου διαδρομή ως καθοδηγητής πραγματοποιήθηκε όταν ήμουν 11 ετών. Η αναρρίχηση είναι κάτι που έκανα πάντα και είναι μεγάλο μέρος της ζωής μου. Οι γονείς μου πάντα με ενθάρρυναν. Το γεγονός ότι τα μάτια μου δεν λειτούργησαν σωστά δεν σήμαινε ποτέ κάτι γι' αυτούς. Είμαι ευγνώμων που δεν με πέταξαν στα μαλακά.
Έχω μία οφθαλμική πάθηση που καλείται δυστροφία των ραβδίων και κωνίων. Όταν γεννήθηκα, είχα το 20% της κεντρικής μου όρασης και καθόλου περιφερική όραση. Η καλύτερη όραση που είχα ποτέ μεταφράζεται στην προσπάθεια να μαντέψω τα γράμματα της τρίτης γραμμής στον πίνακα εξέτασης. Ζώντας με απώλεια όρασης καθημερινά, νομίζω ότι είναι ο πιο δύσκολος συνδυασμός, μαζί με την απώλεια ελευθερίας.
Αν η ιστορία μου μπορεί να βοηθήσει μια νεότερη εκδοχή μου ή γονείς μιας νεότερης εκδοχής μου, τότε αξίζει τον κόπο. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να δημιουργήσω το Climbing Blind.
Η αναρρίχηση δεν είναι για όλους, αλλά αυτό δεν σημαίνει κι ότι δεν μπορείτε να μάθετε να παίζετε ένα όργανο ή κάποια άλλη πρόκληση που μπορεί να φαντάζει απίθανη στην αρχή. Εάν μπορείτε να αντιληφθείτε ποιες είναι οι προκλήσεις εκ των προτέρων και στη συνέχεια να τις επεξεργαστείτε με μεθόδους επίλυσης προβλημάτων για να τις αντιμετωπίσετε, τότε αυτή είναι η μισή μάχη.
Μια νέα τεχνολογία υπόσχεται μερική αποκατάσταση της όρασης σε ασθενείς με σοβαρή γεωγραφική ατροφία λόγω ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδος.
Ένα ηλεκτρονικό φωτοβολταϊκό ένθεμα τοποθετήθηκε σε αμφιβληστροειδείς πέντε ασθενών με ιδιαίτερα χαμηλή όραση, λόγω εκτεταμένης γεωγραφικής ατροφίας. Μετά από 12 μήνες, η όραση είχε βελτιωθεί από 20/1.000 στο 1/20 περίπου, χωρίς παρενέργειες από τη χρήση του ενθέματος.
Σε σχεδιασμό είναι μελέτη με μεγαλύτερη σειρά ασθενών.
Οι ηλικιωμένοι είχαν ταχύτερα ποσοστά απώλειας πάχους της στιβάδας νεύρινων ινών από τους νεότερους ασθενείς με την ίδια IOP, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η αύξηση της ηλικίας και η αυξημένη IOP είναι συνηθισμένοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη και εξέλιξη του γλαυκώματος, αλλά ιστορικώς αυτοί οι παράγοντες έχουν αναλυθεί ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.
Εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ των δύο, μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ophthalmology & Visual Science» διαπίστωσε ότι η ηλικία φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σχέση μεταξύ της IOP και της γλαυκωματικής απώλειας, καθώς σχετίζεται με την αλλαγή πάχους RNFL με την πάροδο του χρόνου. Η ερευνητική ομάδα ανέφερε επίσης ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να είναι πιο ευαίσθητοι στην εξέλιξη της νόσου από εκείνους που είναι νεότεροι με τα ίδια επίπεδα ΙΟΡ.
Η μελέτη προσέφερε το ακόλουθο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η εξέλιξη της νόσου μπορεί να διαφέρει αναλόγως με την ηλικία: ένας μέσος ασθενής γλαυκώματος 40 ετών, με μέση IOP 12 mm Hg, είχε αναμενόμενο ρυθμό μεταβολής πάχους RNFL -0,43μm ετησίως, ο οποίος ήταν παρόμοιος με αυτόν ενός 80χρονου ασθενούς με παρόμοια κλινικά χαρακτηριστικά (-0,49μm ανά έτος). Ωστόσο, με IOP 24 mm Hg, ο ασθενής 40 ετών θα είχε ποσοστό απώλειας RNFL -0,78μm ανά έτος, αλλά ο 80χρονος θα προχωρούσε με ρυθμό -1,34μm ανά έτος ή 72% γρηγορότερα.
Η παρούσα μελέτη περιελάμβανε 85.475 μετρήσεις IOP και 60.026 SD-OCT τεστ που πραγματοποιήθηκαν σε 14.739 μάτια. Οι ασθενείς που συμμετείχαν παρακολουθήθηκαν από τέσσερα έως δέκα χρόνια.
Ο μέσος ρυθμός μεταβολής στο πάχος RNFL ήταν -0,70μm ανά έτος. Οι ερευνητές σημείωσαν μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ της ηλικίας και του ρυθμού απώλειας RNFL με μια σταθερή IOP, με τους περισσότερο ηλικιωμένους ασθενείς να έχουν σημαντικά ταχύτερους ρυθμούς σε σύγκριση με τους νεότερους με την ίδια IOP. Επιπλέον, η μελέτη ανέφερε ότι η επίδραση της ΙΟΡ στους ρυθμούς μεταβολής ήταν μεγαλύτερη στις κατώτερες και ανώτερες περιοχές του οπτικού δίσκου.
Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνουν προηγούμενη έρευνα που διαπίστωσε ότι η γήρανση μπορεί να αυξήσει την ευπάθεια του οπτικού νεύρου σε βλάβες που σχετίζονται με την ΙΟΡ, υποδηλώνοντας επίσης ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς ενδέχεται να απαιτούν περισσότερους ελέγχους της ενδοφθάλμιας πιέσεώς τους για την πρόληψη της εξέλιξης της νόσου, κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης στο έγγραφο τους.
Η κατανάλωση ενεργειακών ποτών οδηγεί σε οξείες, αναστρέψιμες αλλαγές στις παραμέτρους της αγγειακής πυκνότητας του αμφιβληστροειδούς, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στην εικονικό συνέδριο Euretina.
Ο στόχος της μελέτης, που πραγματοποιήθηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Επιστημών Υγείας στο Afyonkarahisar της Τουρκίας, ήταν να χρησιμοποιήσει την αγγειογραφία OCT (OCTA) για να αναλύσει τις αμφιβληστροειδικές και χοριοειδείς μορφολογικές αλλαγές μετά την κατανάλωση ενεργειακού ποτού σε υγιείς εθελοντές.
Οι μετρήσεις της αγγειακής πυκνότητας του παραφοβικού και του περιφερικού τριχοειδούς πλέγματος που ελήφθησαν μετά την κατανάλωση ενεργειακού ποτού ήταν σημαντικά υψηλότερες σε σύγκριση με την αρχική τιμή.
«Η καφεΐνη έχει αγγειοσυσταλτικά αποτελέσματα στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς, αλλά η μελέτη μάς έδειξε ότι η επίδραση των ενεργειακών ποτών δεν οφείλεται μόνο στην καφεΐνη», δηλώνει ο οφθαλμίατρος Mustafa Dogan.
Τα αποτελέσματα ποικίλλουν μεταξύ της χρήσης ψηφιακών συσκευών, με τα smartphones να έχουν τον μικρότερο αντίκτυπο στην οφθαλμική επιφάνεια και το φιλμ δακρύων.
Οι φορητές συσκευές, όπως τα smartphones και τα tablets, έχουν μοναδικούς τρόπους χρήσης, θέσεις προβολής, μεγέθη και χαρακτηριστικά κειμένου από τον όχι και τόσο μακρινό... πρόγονό τους, τον υπολογιστή. Λόγω αυτών των μεταβλητών όσον αφορά τη χρήση, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι διαφορετικές οθόνες ψηφιακών συσκευών μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε διαφορετικά συμπτώματα ξηροφθαλμίας.
Μια πρόσφατη κλινική μελέτη εξέτασε τις διαφορές στις παραμέτρους της οφθαλμικής επιφάνειας, του δακρυϊκού φιλμ και της οπτικής κόπωσης σε άτομα που διαβάζουν για 15 λεπτά σε φορητούς υπολογιστές, tablets, e-readers ή smartphones. Οι συμμετέχοντες αποτελούνταν από 31 υγιή άτομα μεταξύ 20 και 26 ετών. Οι ερευνητές μέτρησαν τις παραμέτρους ξηροφθαλμίας κατά την έναρξη και στη συνέχεια με και χωρίς ενστάλαξη τεχνητών δακρύων πριν από την ανάγνωση.
Επιπλέον, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν τα ερωτηματολόγια του Ocular Surface Disease Index (OSDI) και του Computer Vision Syndrome (CVS) και υποβλήθηκαν σε μέτρηση του ύψους δακρυϊκού μηνίσκου, στο Schirmer test, TBUT test, osmolarity test, bulbar redness test και σε μέτρηση μεγέθους της κόρης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα ερωτηματολογίων OSDI και CVS, ύψος δακρυϊκού μηνίσκου, στα τεστ Schirmer, TBUT, ωσμωτικότητας και bulbar redness μεταξύ των τεσσάρων διαφορετικών οθονών ψηφιακών συσκευών. Το μέγεθος της κόρης των εξεταζόμενων μετά το πέρας των τεστ που υποβλήθηκαν δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό, με τους ερευνητές να σημειώνουν ότι οποιαδήποτε απόκριση και αλλαγή της κόρης μπορεί να σχετίζεται με το επίπεδο οπτικής κόπωσης που βίωσαν οι συμμετέχοντες κατά τη χρήση των συσκευών.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Λαμβάνοντας υπόψη τα κλινικά τεστ για τη διάγνωση της ξηροφθαλμίας, τα smartphones μπορούν να θεωρηθούν ως οι λιγότερες ενοχλητικές οθόνες, προκαλώντας μικρότερου βαθμού συμπτώματα ξηροφθαλμίας σε σύγκριση με άλλες συσκευές».
Στο εικονικό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καταρράκτη και Διαθλαστικών Χειρουργών, ο Gerd Auffarth, MD, PhD, συζητά τις δυνατότητες του τεχνητού ενδοθηλιακού στρώματος EyeYon EndoArt.
Ο έλεγχος του ερυθρού αντανακλαστικού αποτελεί βασικό στοιχείο των προσπαθειών για τον έλεγχο των βρεφών για οφθαλμική παθολογία και αρκετοί οφθαλμίατροι παγκοσμίως βασίζονται σε αυτό.
Πρόσφατη μελέτη ανέφερε ότι ένα μη φυσιολογικό εύρημα κόκκινου αντανακλαστικού αντικατοπτρίζει κατά πάσα πιθανότητα μια υποκείμενη οφθαλμική παθολογία. Ωστόσο, ένα φυσιολογικό κόκκινο αντανακλαστικό εύρημα δεν αποκλείει απαραίτητα την οφθαλμική νόσο.
Η παρούσα μελέτη μετα-ανάλυσης συγκέντρωσε αποτελέσματα πέντε μελετών σε 8.713 βρέφη. Όλες οι μελέτες χρησιμοποίησαν το τεστ ερυθρού αντανακλαστικού χωρίς διαστολή της κόρης και συγκρίθηκαν με ένα τεστ αναφοράς που πραγματοποιήθηκε με διαστολή της κόρης.
Για οποιαδήποτε οφθαλμική παθολογία, οι ερευνητές παρατήρησαν εκτιμώμενη ευαισθησία 7,5% και ακρίβεια 97,5%.
Εστιάζοντας στις οφθαλμικές παθήσεις που απαιτούν ιατρική ή χειρουργική επέμβαση, η ευαισθησία βελτιώθηκε στο 17,5% και η ακρίβεια παρέμεινε υψηλή στο 97,6%.
Subhi Y, Schmidt DC, Al-Bakri M, et al. Diagnostic test accuracy of the red reflex test for ocular pathology in infants. JAMA Ophthalmol. November 12, 2020. [Epub ahead of print].
Τα οφέλη της γύρης των μελισσών για την υγεία έχουν διερευνηθεί εδώ και χρόνια. Οι ερευνητές εστιάζουν τελευταία στο πώς η πρόπολη, μια φυσική ρητινώδης ουσία που μοιάζει με κερί και βρίσκεται στις κυψέλες, μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία οφθαλμικών παθήσεων.
Είναι πλέον γενικά αποδεκτό ότι η πρόπολη συλλέγεται από τις εργάτριες μέλισσες, από μπουμπούκια δένδρων ή άλλες βοτανικές πηγές στη βόρεια εύκρατη ζώνη. Αυτή η ζώνη εκτείνεται από τον Τροπικό του Καρκίνου έως τον Αρκτικό Κύκλο. Οι μέλισσες χρησιμοποιούν την πρόπολη κυρίως για να καλύπτουν κενά στη δομή των κυψελών.
Οφθαλμικά παρασκευάσματα βασιζόμενα στην πρόπολη, τα οποία βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο, αφήνουν υποσχέσεις όπως, για παράδειγμα, στη θεραπεία της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς. Οι ερευνητές συνέκριναν ένα εκχύλισμα 1% νερού πρόπολης (WEP) απέναντι σε κολλύριο δεξαμεθαζόνης 0,1% και αλατούχο διάλυμα, για να προσδιορίσουν εάν ήταν αποτελεσματικό στον έλεγχο της νεοαγγείωσης του κερατοειδούς σε κουνέλια. Χρησιμοποιώντας νιτρικό άργυρο για να καυτηριάσει μια περιοχή του κερατοειδούς (5 έως 5,5mm), αυτά τα ζώα αναλύθηκαν μετά από επτά ημέρες με σημαντικά μειωμένα κλινικά σημεία φλεγμονής, είτε είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με εκχύλισμα πρόπολης, είτε με κολλύριο δεξαμεθαζόνης, σε σύγκριση με τα στοιχεία ελέγχου.
Οι τιμές των φαρμάκων για το γλαύκωμα παρουσίασαν αύξηση στις ΗΠΑ τα τελευταία 7 χρόνια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Journal of Glaucoma».
«Η μείωση της IOP είναι η μόνη αποδεδειγμένη μέθοδος για τη θεραπεία του γλαυκώματος και ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι τα φάρμακα τοπικής ενστάλλαξης», σημειώνουν ο Edward Barayev, MD, MHA, και οι συνεργάτες του Rabin Medical Center.
«Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς με χαμηλότερα ποσοστά συμμόρφωσης είχαν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών αλλαγών στο οπτικό πεδίο(...). Το υψηλό κόστος θα μπορούσε να οδηγήσει σε λιγότερο συχνές αγορές φαρμάκων και να οδηγήσει σε χαμηλότερη συμμόρφωση με τα φάρμακα» προσθέτουν.
Σε μια αναδρομική μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη βάση δεδομένων του Εθνικού Μέσου Κόστους Απόκτησης Φαρμάκων και τα προφίλ συνταγογράφησης Medicare Part D για να αναλύσουν ανά μονάδα το κόστος φαρμάκων και τα μοτίβα συνταγογράφησης των επαγγελματιών φροντίδας των ματιών. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν αύξηση κατά 59% για τα φάρμακα με επωνυμία από το 2013 έως το 2019 (από τα 124 στα 196,72 δολάρια) και μείωση 22% για τα γενόσημα φάρμακα (από τα 15,70 στα 12,20 δολάρια).
Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι τα φάρμακα με εμπορικό σήμα ήταν 13 έως 162 φορές ακριβότερα από τα γενικά γενόσημά τους.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι πάροχοι οφθαλμικής φροντίδας συνταγογράφησαν 25% λιγότερα φάρμακα με το εμπορικό σήμα το 2017 σε σύγκριση με το 2013 (26,6% έναντι 35,4% αντιστοίχως).
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το εθνικό σύστημα υγείας των οφθαλμών στις ΗΠΑ, οι έγχρωμοι ηλικίας 40 ετών και άνω έχουν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης γλαυκώματος έναντι των λευκών. Μάλιστα, σήμερα υπολογίζεται ότι το 6% των έγχρωμων ηλικίας έως 69 ετών έχουν γλαύκωμα, με το ποσοστό να διπλασιάζεται στις ηλικίες άνω των 80 ετών. Επίσης, καταγράφεται αντίστοιχη αύξηση σε ισπανόφωνους και γενικότερα λατινόφωνους πληθυσμούς, με αποτέλεσμα να υπολογίζεται πως μέχρι το 2050 οι μισοί άνθρωποι που θα πάσχουν από γλαύκωμα θα ανήκουν σε αυτές τις ομάδες.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας των Οφθαλμών «Prevent Blindness», σε συνεργασία με τη Responsum Health, κηρύσσοντας τον μήνα Ιανουάριο ως μήνα ενημέρωσης για το γλαύκωμα, δημιούργησε μία πλατφόρμα που είναι εύκολα προσβάσιμη σε όλους μέσω υπολογιστή ή κινητού. Μέσω αυτής μπορεί ο οποιοσδήποτε, εύκολα, να ενημερωθεί για οτιδήποτε νεότερο σχετικά με το γλαύκωμα, να συνομιλήσει με άλλους ασθενείς αλλά κι εθελοντές, να ενημερωθεί για άλλες ομάδες ενημέρωσης σχετικά με το γλαύκωμα, καθώς και να ενημερωθεί για οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια παρέχεται στους ασθενείς με γλαύκωμα, είτε από το κράτος είτε από κάποιο ιδιωτικό φορέα. Όλα αυτά παρέχονται σε 7 διαφορετικές γλώσσες.
Παράλληλα, η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας, μέσω του προγράμματος «The Glaucoma Program», προσφέρει στους ανασφάλιστους και οικονομικά αδύναμους δωρεάν έλεγχο γλαυκώματος.
Η νευροτροφική κερατοπάθεια (ΝΚ) είναι η κλινική επίκτητη κερατοειδική πάθηση, που οδηγεί σε μείωση του κερατοειδικού μεταβολισμού και σε ανεπαρκή επούλωση των τραυμάτων του κερατοειδούς.
Βασικός σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανάλυση της παθογένειας, της διάγνωσης και της θεραπείας της ΝΚ, που αποτελεί την κύρια αιτία υπαισθησίας του κερατοειδούς.
Dr. Ε. Πατέρας Δ. Κιούση Ρ. Λεοντίου
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Το σύνδρομο Charles Bonnet (CBS) είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση οπτικών ψευδαισθήσεων σε ασθενείς με μειωμένη όραση και φυσιολογική ψυχική υγεία. Το σύνδρομο πήρε το όνομα του από τον Charles Bonnet ο οποίος ήταν Ελβετός δικηγόρος και φιλόσοφος του 18ου αιώνα, που μελέτησε τη φυσική επιστήμη ως χόμπι. Περιέγραψε για πρώτη φορά τις οπτικές ψευδαισθήσεις σε έναν ασθενή που δεν είχε άνοια ή ψυχική ασθένεια. Αυτός ο ασθενής ήταν ο παππούς του, ο οποίος είχε χάσει την όραση λόγω καταρράκτη,
Τι προκαλεί το σύνδρομο Charles Bonnet;
Παρόλο που η υποκείμενη αιτία του CBS είναι άγνωστη, η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία είναι η νευρωνική παραμόρφωση. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, η απώλεια της διέγερσης του αμφιβληστροειδούς προκαλεί μειωμένη διέγερση του ινιακού φλοιού, αλλά, σε αντίθεση με την αμαύρωση, η διέγερση δεν εξαφανίζεται εντελώς. Τα υπολειπόμενα σήματα προσαγωγής θεωρείται ότι πυροδοτούν το φαινόμενο της παραμόρφωσης, προκαλώντας ιστολογικές, βιοχημικές και ανατομικές αλλαγές στη σύναψη σε μια προσπάθεια να αντισταθμιστεί η περιορισμένη διέγερση που ελήφθη. Αυτό μετατρέπει τους νευρώνες σε υπερδιεγερμένα κύτταρα.
Το CBS χαρακτηρίζεται από την παρουσία σύνθετων οπτικών ψευδαισθήσεων που είναι συνήθως επίμονες και συχνά εμφανίζονται ξαφνικά. Οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν άλλες παραισθήσεις. Οι ψευδαισθήσεις μπορεί να είναι απλές, να εμφανίζονται ως βασικές γεωμετρικές γραμμές και σχήματα ή, αλλιώς, περίπλοκες και δομημένες.
Συνήθως εκδηλώνονται ως εικόνες ανθρώπων, προσώπων ή δένδρων και δεν κάνουν ήχους. Οι εικόνες μπορεί επίσης να είναι σε μαύρο και άσπρο ή σε χρώμα, και μπορεί να είναι στατικές ή φαίνεται να κινούνται. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές οι ψευδαισθήσεις διαρκούν λιγότερο από 10 λεπτά και είναι συνήθως επαναλαμβανόμενες.
Ο επιπολασμός του συνδρόμου Charles Bonnet ποικίλλει και κυμαίνεται από 0,4% έως 30%, αναλόγως με τη μελέτη. H ομάδα γιατρών των Khan et al. (2008) σημείωσε ότι η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου Charles Bonnet ήταν στατιστικώς υψηλότερη σε άτομα με χειρότερη οπτική οξύτητα. Αυτό το εύρημα έδειξε ότι η χειρότερη όραση σχετίζεται σε κάποιον βαθμό με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οπτικών ψευδαισθήσεων.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους υπάρχει μεταβλητότητα στα ποσοστά επικράτησης του συνδρόμου Charles Bonnet. Πρώτον, δεν υπάρχει καθολικός ορισμός του συνδρόμου που να συμφωνήθηκε από όλους τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας. Δεύτερον, η διάγνωση του συνδρόμου Charles Bonnet μπορεί να πραγματοποιηθεί σε διάφορους κλάδους όπως η οπτομετρία, η οφθαλμολογία, η γηριατρική ιατρική, η ψυχιατρική και η νευρολογία. Τρίτον, πολλοί άνθρωποι διστάζουν να αναφέρουν ότι βιώνουν οπτικές ψευδαισθήσεις επειδή φοβούνται να χαρακτηριστούν ως ψυχικά ασταθείς.
Ένα άτομο με σύνδρομο Charles Bonnet δεν έχει κανέναν έλεγχο στις παραισθήσεις του. Οι τελευταίες μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην καθημερινή ζωή όσων τις βιώνουν καθώς: Οι ψευδαισθήσεις επικαλύπτουν τις εικόνες του πραγματικού κόσμου, οπότε το άτομο μπορεί να δυσκολευτεί να εκτελέσει καθημερινές εργασίες, όπως το περπάτημα σε ένα άγνωστο περιβάλλον. Το άτομο μπορεί να μην γνωρίζει αρχικώς αν η εικόνα είναι πραγματική ή φανταστική, κάτι που μπορεί να είναι τρομακτικό εάν βλέπει, για παράδειγμα, έναν ξένο στο σπίτι.
Πιστεύεται ότι η πάθηση εμφανίζεται στο 10%-15% όλων των ατόμων με μέτρια απώλεια όρασης και έως 60% των ατόμων με σοβαρή απώλεια όρασης. Υπάρχουν περίπου 100.000 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο με CBS σήμερα.
Η απώλεια της όρασης μπορεί να προκληθεί από αμφιβληστροειδοπάθεια, εκφυλισμό ωχράς κηλίδος, γλαύκωμα, νόσο του Stargardt ή οποιοδήποτε άλλη παθολογική κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει την όραση.
Εάν οι ασθενείς εμφανίσουν οπτικές ψευδαισθήσεις, οι επαγγελματίες στον κλάδο της όρασης διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διαβεβαίωση των ασθενών ότι μπορεί να είναι μια φυσιολογική συνέπεια της απώλειας όρασης, ενημερώνοντας τους ίδιους, καθώς και τα μέλη της οικογένειάς τους, για την κατάσταση. Με τους ασθενείς να γερνούν και να ζουν περισσότερο, θα υπάρχουν περισσότερα άτομα που επηρεάζονται από την απώλεια όρασης λόγω παθήσεων που σχετίζονται με την ηλικία. Ως εκ τούτου, μπορούμε να περιμένουμε περισσότερα άτομα που θα έρθουν αντιμέτωπα με το σύνδρομο Charles Bonnet.
Η Οπτική Τομογραφία Συνοχής (ΟΤΣ) είναι μια εξαιρετικά χρήσιμη μέθοδος καθώς μας δίνει τη δυνατότητα in vivo εξέτασης των στιβάδων του αμφιβληστροειδούς, μια δυνατότητα μέχρι πρότινος διαθέσιμη μόνο μέσω της ιστολογίας σε post mortem οφθαλμούς. H Ηλικιακή Εκφύλιση Ωχράς κηλίδας (ΗΕΩ) είναι μια πάθηση η οποία εξελίσσεται σιωπηλά και όταν ο ασθενής αντιληφθεί κάποιες διαταραχές στην όραση, η νόσος έχει ήδη προχωρήσει αρκετά. Παγκοσμίως είναι πολλές οι έρευνες που εκφράζουν την ανάγκη να αντικατασταθεί η χρήση της φωτογραφίας βυθού ως μέσο διάγνωσης και ταξινόμησης της νόσου σε διάφορα στάδια. Μια ανάγκη απόλυτα δικαιολογημένη, καθώς - εκτός της έγκαιρης και έγκυρης ανίχνευσής της - η μετέπειτα ενσωμάτωση ενός τέτοιου συστήματος σε αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης μόνο οφέλη έχει να προσφέρει στους ασθενείς. Για να γίνουν, όμως, αυτά θα πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε ένα σύστημα ταξινόμησης της ΗΕΩ με ΟΤΣ για να διαπιστώσουμε εάν τα στάδια που θα προκύψουν από αυτό επηρεάζουν τη δομή των στιβάδων του αμφιβληστροειδούς και τη λειτουργία της όρασης σε σημείο που να διαφέρουν σημαντικά από υγιείς ασθενείς. Στο παρόν άρθρο θα περιγραφεί η μέθοδος που ακολουθήθηκε για να «χτιστεί» το εν λόγω σύστημα.
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Οι γιατροί ανέφεραν την πρώτη περίπτωση μόνιμης απώλειας όρασης που «μπορεί να έχει προκληθεί από το SARS-CoV-2».
Γάλλοι οφθαλμίατροι διέγνωσαν σε έναν ασθενή σοβαρή οφθαλμική νευροπάθεια που σχετίζεται με προκαλούμενη από SARS-CoV-2 πανραγοειδίτιδα. Όπως ανέφεραν, η ικανότητα του SARS-CoV-2 να προκαλέσει σοβαρή οφθαλμική νόσο ήταν άγνωστη μέχρι σήμερα.
«Από όσα γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη αναφερόμενη περίπτωση φλεγμονώδους οφθαλμικής νευροπάθειας που συσχετίστηκε με ραγοειδίτιδα», ανέφεραν στο JAMA Ophthalmology, προσθέτοντας πως προηγουμένως ήταν γνωστό ότι ο SARS-CoV-2 θα μπορούσε να προκαλέσει επιπεφυκίτιδα και ασυμπτωματικές βλάβες του αμφιβληστροειδούς.
«Επιπλέον, στα ζώα άλλοι κορωνοϊοί μπορούν να προκαλέσουν επιπεφυκίτιδα, πρόσθια ραγοειδίτιδα, αμφιβληστροειδίτιδα και οπτική νευρίτιδα» σημειώνουν οι ίδιοι.
Σε ό,τι αφορά το περιστατικό τονίζουν:
«Είναι αξιοσημείωτο ότι αν και το αρχικό οίδημα του δίσκου ήταν μέτριο έως ήπιο σε αυτόν τον ασθενή, οδήγησε σε σοβαρή ατροφία. Ενώ η εμπλοκή του κεντρικού νευρικού συστήματος (π.χ. μηνιγγο-εγκεφαλίτιδα) έχει αναφερθεί σε ασθενείς που έχουν μολυνθεί με SARS-CoV-2, στον συγκεκριμένο ασθενή δεν ήταν δυνατόν να αποδοθεί αυτή η συμπτωματολογία εκεί, επειδή η απεικόνιση του εγκεφάλου με μαγνητικό συντονισμό (MRI) ήταν καθαρή.
»Αυτή η περίπτωση υποδηλώνει ότι η συμπτωματολογία της COVID-19 μπορεί να περιλαμβάνει απομονωμένη φλεγμονώδη οπτική νευρίτιδα που οδηγεί σε μόνιμη απώλεια οπτικής οξύτητας. Για να περιοριστούν οι λειτουργικές συνέπειες της οφθαλμικής νευροπάθειας σε ασθενείς που έχουν προσβληθεί από SARS-CoV-2, θα πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί νωρίς».
Τι είναι ο Καταρράκτης; Θα βρεθούμε όλοι στη δυσάρεστη αυτή θέση; Μπορούμε να τον αποφύγουμε; Τα προαναφερόμενα είναι μερικά καθημερινά ερωτήματα σχετικά με τη βαθμιαία θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού μας, στα οποία o αρθρογράφος προσπαθεί να μας να δώσει όσο το δυνατόν πιο απλές απαντήσεις.
Θεμιστοκλής Γιαλελής MSc, PhD cand
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ocular Immunology and Inflammation», ιατροί από το Ινστιτούτο Bascom Palmer Eye Institute στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι Miller School of Medicine ανέφεραν ότι αρκετοί ασθενείς που χρησιμοποιούσαν μικροβιοκτόνους λαμπτήρες, σε μια προσπάθεια απολύμανσης έναντι του κορωνοϊού, ανέπτυξαν μια επώδυνη φλεγμονή του κερατοειδούς, κατάσταση που ονομάζεται φωτοκερατίτιδα. Αυτές οι συσκευές εκπομπής υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) που διατίθενται για τους καταναλωτές χρησιμοποιούνταν για να προσπαθήσουν να εξαλείψουν τον κορωνοϊό από τα σπίτια και τα γραφεία.
«Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, παρατηρήσαμε αυξημένο αριθμό ασθενών που έρχονται με ερεθισμό, πόνο και ευαισθησία στο φως», δήλωσε ο αρθρογράφος στο «Bascom Palmer» και ιατρός Jesse Sengillo, MD. «Συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό έγινε μετά από άμεση έκθεση σε μικροβιοκτόνους λαμπτήρες που εκπέμπουν υπεριώδες φως στην περιοχή C, για να σκοτώσει βακτήρια και ιούς. Αυτό μπορεί να είναι μια πολύ οδυνηρή εμπειρία για τον ασθενή, αλλά με άμεση τοπική λίπανση και αντιβιοτικά για την πρόληψη της λοίμωξης, οι ασθενείς πάνε πολύ καλά», πρόσθεσε ο ίδιος. «Εάν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις λάμπες, φροντίστε να ακολουθείτε προσεκτικά τις συστάσεις του κατασκευαστή για να αποφύγετε περιττούς τραυματισμούς », συμβουλεύει ο Δρ Sengillo.
Η φωτοκερατίτιδα λόγω υπεριώδους ακτινοβολίας εμφανίζεται όταν ο κερατοειδής εκτίθεται υπερβολικά σε υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτό μπορεί να συμβεί σε υψηλό υψόμετρο, όπου λιγότερες ακτίνες UV απορροφώνται από την ατμόσφαιρα ή κοντά σε νερό, χιόνι ή άλλες ανακλαστικές επιφάνειες στο περιβάλλον.
«Οι ασθενείς που συναντήσαμε δεν γνώριζαν αυτές τις συστάσεις και πολλοί εκτίθενται κατά λάθος στη δουλειά», δήλωσε η αρθρογράφος στο ίδιο περιοδικό και ιατρός Anne Kunkler, MD. «Όσον αφορά τις συσκευές εκπομπής UV-C είναι καλύτερο να φύγετε από το δωμάτιο, όσο αυτές είναι αναμμένες», προτρέπει η ίδια.
Μία μορφή αναπηρίας, που συναντάται όλο και συχνότερα στη σύγχρονη κοινωνία, είναι η απώλεια της όρασης. Η τύφλωση, δηλαδή η απουσία της όρασης, καθυστερεί την ψυχοκινητική ολοκλήρωση και οδηγεί τους παθόντες σε μία σειρά ποικίλων ψυχολογικών και κοινωνικών προβλημάτων τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν. Δυσκολίες, ικανές να οδηγήσουν στην αναζήτηση μεθόδων θεραπείας της πάθησής τους. Η οπτική εξασθένιση είναι ένα μείζον, παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Όπως προκύπτει από πορίσματα στατιστικών ερευνών1, το 2010 περίπου 285 εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο παρουσίαζαν προβλήματα όρασης (εκ των οποίων τα 39 εκατομμύρια ήταν τυφλοί), με τα μεγαλύτερα ποσοστά να συναντώνται στον Δυτικό Ειρηνικό και την Αφρική. Ο όρος τύφλωση, χρησιμοποιείται για να περιγράψει, εκτός από την πλήρη απώλεια της όρασης, και την μείωση της οπτικής οξύτητας στο 1/20. Αυτή μπορεί να προέλθει ως αποτέλεσμα μίας ασθένειας, ενός τραυματισμού, ή μιας εκφυλιστικής πάθησης που δεν μπορεί να θεραπευθεί με συμβατικά μέσα, διαθλαστική διόρθωση, χορήγηση φαρμάκων ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση.
Στο παρόν άρθρο αναλύεται η έννοια της τύφλωσης, παρουσιάζονται δημογραφικά στατιστικά καθώς και τα αίτια της στον σύγχρονο κόσμο και τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας της.
Ντζιλέπης Γεώργιος (Εργαστηριακός συνεργάτης Α.Τ.Ε.Ι. Αθήνας)
Ζερβός Γεώργιος, Α.Τ.Ε.Ι. Αθήνας
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Η ανάλυση της αμφιβληστροειδικής εικόνας βοήθησε στον εντοπισμό χαρακτηριστικών σημείων της αναπτυξιακής διαταραχής του αυτισμού σύμφωνα με νέα έρευνα που έχει δημοσιευθεί ηλεκτρονικώς στο EClinicalMedicine.
Η έγκαιρη παρέμβαση είναι το «κλειδί» για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών με αυτισμό και η έλλειψη αποτελεσματικού ελέγχου ορίζεται ως η κύρια αιτία καθυστερημένων και εσφαλμένων διαγνώσεων.
Μελέτες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι υπάρχουν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ ορισμένων χαρακτηριστικών αμφιβληστροειδούς και αυτισμού, όπως αραίωση του στρώματος των ινών του αμφιβληστροειδούς και σημαντικά μεγαλύτεροι διάμετροι οπτικού δίσκου. Έχοντας αυτό υπόψη τους, οι ερευνητές ενσωμάτωσαν την ανάλυση εικόνας αμφιβληστροειδούς στην προσέγγιση μηχανικής μάθησης.
«Οι εικόνες του αμφιβληστροειδούς μπορούν να ληφθούν από πολύ μικρή ηλικία, αντί να βασιζόμαστε αποκλειστικώς σε μακροχρόνια κλινική και συμπεριφορική αξιολόγηση», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι συμμετέχοντες της μελέτης ήταν σχολικής ηλικίας, ενώ η λήψη εικόνων αμφιβληστροειδούς πραγματοποιήθηκε με μη μυδριατική κάμερα βυθού και εφαρμογή τεχνολογίας μηχανικής εκμάθησης, για τη βελτιστοποίηση των πληροφοριών του αμφιβληστροειδούς και της ανάπτυξης ενός μοντέλου ταξινόμησης για τον αυτισμό.
Η ευαισθησία και η ακρίβεια του αλγόριθμου που αναπτύχθηκε ήταν 95,7% και 91,3% αντιστοίχως. Σημειώθηκε, επίσης, ότι η ακρίβεια είχε χαμηλότερα ποσοστά στις γυναίκες. Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημά τους μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο διαλογής για τον αυτισμό, προτρέποντας τους επαγγελματίες του κλάδου να το επιβεβαιώσουν.
Είναι γνωστό ότι η ελαστικότητά του κρυσταλλοειδή φακού μειώνεται σημαντικά με την ηλικία, μειώνοντας την ικανότητα εστίασης αντικειμένων σε κοντινές και ενδιάμεσες αποστάσεις, μία δυσλειτουργία γνωστή ως πρεσβυωπία. Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις της πρεσβυωπίας σχετικά νωρίς, μετά την ηλικία των 40- 45 ετών. Η σωστή και ακριβής διόρθωσή της επιτυγχάνεται με τη χρήση εξατομικευμένων διορθωτικών γυαλιών «ανάγνωσης», τα οποία κατασκευάζονται με βάση το ακριβές διοπτρικό σφάλμα του κάθε οφθαλμού, συμπεριλαμβανομένου και πιθανού αστιγματισμού ή πρίσματος αν αυτό αποκαταστά δυσλειτουργίες της διόφθαλμης όρασης. Οι οφθαλμικοί φακοί τοποθετούνται στο σκελετό ώστε το οπτικό τους κέντρο να συμπίπτει με το κέντρο της κόρης του διοπτροφόρου, εξασφαλίζοντας άνετη, ευκρινή και λειτουργική όραση για παρατεταμένη χρήση.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα «έτοιμα γυαλιά πρεσβυωπίας» (readers), τα οποία οι καταναλωτές μπορούν να τα προμηθευτούν από οπτικά καταστήματα, φαρμακεία, διάφορα άλλα εμπορικά καταστήματα ακόμα και από πάγκους λαϊκής. Είναι προφανές ότι αυτά τα γυαλιά δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για μακρινές δραστηριότητες, που απαιτούν παρατεταμένη απόδοση όρασης, όπως τηλεόραση και οδήγηση, καθώς είναι συνήθως κατασκευασμένα αποκλειστικά για κοντινή χρήση. Αυτό δυστυχώς το εφαρμόζουν ορισμένοι υπερμέτρωπες, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν έντονα συμπτώματα κοπιωπίας. Επιπλέον, τα «έτοιμα» γυαλιά, επειδή αποτελούν προϊόντα μαζικής παραγωγής, είναι «ενός μεγέθους» παρέχοντας την ίδια (σφαιρική) διόρθωση για τους δύο οφθαλμούς, ενώ συνήθως η απαιτούμενη διόρθωση δεν είναι ακριβώς ίδια. Επίσης δεν διορθώνουν τυχόν αστιγματισμό και δεν εξασφαλίζουν όραση από τα οπτικά κέντρα των φακών. Για τους παραπάνω λόγους είναι πολύ πιθανό, ακόμα και στην κοντινή χρήση, να προκαλούν πονοκεφάλους και κοπιωπία.
Στο παρόν άρθρο αναλύονται οι ατέλειες των έτοιμων γυαλιών, αποτελέσματα μελετών σχετικά με την ασφάλεια τους και απαντάται το ερώτημα για ποιον λόγο πρέπει να περιοριστεί η πώληση των έτοιμων γυαλιών πρεσβυωπίας (για ανάγνωση) από το εμπόριο.
Σωτήρης Πλαϊνης MSc, PhD, FBCLA
Ελένη Πουλερέ MSc
Ορέστης Λουκαίδης MSc
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Opthalmology, η επικράτηση του κερατόκωνου είναι πιο συχνή σε εφήβους υπέρβαρους ή παχύσαρκους απ’ ό,τι σε εφήβους με φυσιολογικό βάρος.
«Οι Ισραηλινοί έφηβοι που προσλήφθηκαν για την υποχρεωτική στρατιωτική τους θητεία υποβάλλονται σε ιατρική και γνωστική αξιολόγηση σε μέση ηλικία 17 ετών», δήλωσε ο Adiel Barak, MD, του τμήματος οφθαλμολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Τελ Αβίβ Sourasky και της Ιατρικής Σχολής Sackler στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ, για να προσθέσει: «Έχουμε ήδη δημοσιεύσει αποτελέσματα μακροχρόνιων αλλαγών στη μυωπία, συσχέτιση της γνωστικής λειτουργίας και της μυωπίας και της επίδρασης της εκπαίδευσης στη μυωπία. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσής μας βρήκαμε ότι η ομάδα των νεοσύλλεκτων με κερατόκωνο άξιζε την ανάλυσή μας, κι έτσι στρέψαμε την προσοχή μας σε αυτήν, αναλύοντας το σύνολο των δεδομένων μας για τα άτομα που είχαν καταταχθεί με κερατόκωνο».
Ο Barak και οι συνάδελφοί του διεξήγαγαν μια εθνική, πληθυσμιακή μελέτη διατομής των 579.946 υποψηφίων για στρατιωτική θητεία στο Ισραήλ, οι οποίοι πραγματοποίησαν τις συνήθεις οφθαλμολογικές εξετάσεις. Οι υποψήφιοι ήταν ηλικίας 16 έως 19,9 ετών. Οι υποψήφιοι χωρίστηκαν σε κατηγορίες Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), οι οποίες περιλάμβαναν λιποβαρείς (8,3%), κανονικού βάρους (73,9%), υπέρβαρους (10,7%) και παχύσαρκους εφήβους (7,1%). Ο κύριος σκοπός ήταν η συσχέτιση του δείκτη μάζας σώματος και του κερατόκωνου.
Ο γενικός επιπολασμός του κερατόκωνου ήταν 164 περιπτώσεις ανά 100.000 υποψηφίους και αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου (P <.05) σε όλες τις κατηγορίες. Από το 2006 έως το 2014, ο συνολικός επιπολασμός του κερατόκωνου αυξήθηκε κατά 177%.
«Η αξιοσημείωτη αύξηση του επιπολασμού σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ήταν εκπληκτική», είπε ο Barak. Ένα άλλο απροσδόκητο εύρημα ήταν η ισχυρή σχέση μεταξύ ΔΜΣ και κερατόκωνου.
Υπήρξε μεγαλύτερη επικράτηση και πιθανότητες για εμφάνιση κερατόκωνου μεταξύ εφήβων με παχυσαρκία (επιπολασμός 270 ανά 100.000), ακολουθούμενη από τους υπέρβαρους έφηβους (επιπολασμός 179 ανά 100.000), τους λιποβαρείς εφήβους (επιπολασμός 141 ανά 100.000) και τους εφήβους με κανονικό βάρος (επιπολασμός 154 ανά 100.000).
Η ανάλυση προσαρμόστηκε βάσει του φύλου, της ηλικίας, του ύψους, της χώρας προέλευσης και της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης.
«Υποθέσαμε ότι το υψηλότερο ΔΜΣ μπορεί να συνδέεται με τον κερατόκωνο, αλλά όχι με τόσο εντυπωσιακά στοιχεία», δήλωσε ο Barak. «Τα ευρήματά μας για την ισχυρή ανεξάρτητη σχέση παχυσαρκίας και κερατόκωνου δεν έχουν αναφερθεί ποτέ και ήταν σίγουρα μια έκπληξη που δεν περιμέναμε» συμπλήρωσε ο ίδιος.
Στους διαβητικούς ασθενείς, είναι πολύ σημαντικός ο τακτικός οφθαλμιατρικός έλεγχος. Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια αποτελεί τη συχνότερη μικροαγγειακή επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη καθώς σε βάθος χρόνου εμφανίζεται στην πλειονότητα των ασθενών. Έτσι, μετά από 20 χρόνια νόσου, σχεδόν όλα τα άτομα με ΣΔτ1 και άνω του 80% των ατόμων με ΣΔτ2 θα έχουν εμφανίσει κάποιας μορφής διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ασθένεια που επηρεάζει την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιήσει και να αποθηκεύσει γλυκόζη, η οποία μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας. Μεγάλη ποσότητα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένων και των οφθαλμών. Με την πάροδο του χρόνου, ο διαβήτης επηρεάζει τη μικροκυκλοφορίας του αμφιβληστροειδή. Συχνά δεν υπάρχουν συμπτώματα στα πρώιμα στάδια της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνίσταται σε κάθε ασθενή με διαβήτη να έχει μια ολοκληρωμένη οφθαλμιατρική εξέταση μία φορά το χρόνο.
Στο παρόν άρθρο γίνεται ταξινόμηση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, ανάλυση των παραγόντων κινδύνου εμφάνισης της καθώς και λύσεις όσον αφορά τον έλεγχο της εξέλιξης αλλά και της θεραπείας της νόσου.
Η Prevent Blindness ενώνει τις δυνάμεις της με άλλες κορυφαίες ομάδες όρασης και υγείας για την ανακήρυξη του Ιανουαρίου ως Εθνικού Μήνα Ευαισθητοποίησης του Γλαυκώματος. Όπως επισημαίνει, περισσότεροι από 3,7 εκατομμύρια ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας στις ΗΠΑ ζουν με γλαύκωμα σήμερα. Σύμφωνα με το National Eye Institute, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 61% των περιπτώσεων γλαυκώματος. Επιπλέον, οι έγχρωμοι Αμερικανοί ηλικίας 40 ετών και άνω διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος. Μέχρι την ηλικία των 69 ετών, σχεδόν το 6% των έγχρωμων Αμερικανών έχουν γλαύκωμα, με τον κίνδυνο να αυξάνεται σχεδόν στο 12% μετά την ηλικία των 80.
Τέλος, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων δηλώνουν ότι επειδή οι Ισπανόφωνοι και οι Λατίνοι Αμερικανοί είναι η μεγαλύτερη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη ομάδα μειονοτήτων στις ΗΠΑ, έως το 2050 τα μισά άτομα που ζουν με γλαύκωμα θα είναι Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι.
Σε συνεργασία με την Responum Health, η Prevent Blindness δημιούργησε την Glaucoma Community, μια ολοκληρωμένη πηγή που είναι προσβάσιμη στο διαδίκτυο ή μέσω εφαρμογής για κινητά. Η Κοινότητα παρέχει στους χρήστες μια ποικιλία χαρακτηριστικών όπως:
Ένα εξατομικευμένο Newsfeed.
Μια λειτουργία κοινοτικής συνομιλίας.
Αφιερωμένη σελίδα στο Facebook.
Περιεχόμενο για το γλαύκωμα σε επτά διαφορετικές γλώσσες.
Ένα φύλλο ασθενών, το οποίο επιτρέπει στους ασθενείς να συλλέγουν, να συντηρούν και να εκτυπώνουν εύκολα τις βασικές ιατρικές πληροφορίες τους σε ασφαλή μορφή.
Πρόσβαση σε εκτεταμένους πόρους ασθενών, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων οικονομικής βοήθειας και ομάδων υποστήριξης γλαυκώματος.
Η Κοινότητα του γλαυκώματος έγινε δυνατή με επιχορήγηση από το Ίδρυμα Allergan. Ο Jeff Todd, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Prevent Blindness, δήλωσε σχετικώς: «Η Κοινότητα του γλαυκώματος σχεδιάστηκε για να παρέχει στο κοινό πολλά εργαλεία για να βοηθήσει στη διάσωση της όρασης από μία από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες των ματιών στον κόσμο. Καθώς η νέα χρονιά πλησιάζει, ενθαρρύνουμε τον καθένα να κάνει μια ισχυρή δέσμευση για την υγεία της όρασής του, κλείνοντας ραντεβού με έναν οφθαλμίατρο το συντομότερο δυνατό. Ανιχνεύοντας και αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα όρασης νωρίς, συμπεριλαμβανομένου του γλαυκώματος, μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία του πολύτιμου δώρου της όρασης».
Για όσους χρειάζονται οικονομική βοήθεια, το «Πρόγραμμα Γλαυκώματος» από το EyeCare America, της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας, παρέχει μία εξέταση οφθαλμού γλαυκώματος χωρίς κόστος σε όσους είναι επιλέξιμοι και ανασφάλιστοι.
Η γήρανση του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες είναι μια πρόκληση η οποία θα δοκιμάσει τη «βιωσιμότητα» της κοινωνίας στα χρόνια που έρχονται. Ωστόσο, είναι εφικτό η επερχόμενη απειλή να μετατραπεί σε μία τεράστια ευκαιρία, ειδικά αν αναθεωρήσουμε τις επιπτώσεις της φυσιολογικής γήρανσης, δίνοντας έμφαση στον άνθρωπο και τις ανάγκες του και όχι στο κόστος ασφάλισης. Εξάλλου, η γενιά των πρεσβυώπων αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο και δημιουργικότερο εργατικό δυναμικό σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Σωτήριος Πλαΐνης
Γεώργιος Ντζιλέπης
Πρόσβαση μόνο για όσους έχουν συνδρομητικό λογαριασμό. Παρακαλώ πολύ συνδεθείτε:
Μια νέα τεχνολογία υπόσχεται μερική αποκατάσταση της όρασης σε ασθενείς με σοβαρή γεωγραφική ατροφία λόγω ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδος.
