Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται με διαφορετικούς τρόπους στις λοιμώξεις της COVID-19. Ενώ μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν ήπια έως σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, άλλοι δεν εμφανίζουν καθόλου συμπτώματα. Το «ροζ» μάτι παραμένει το πιο κοινό σημάδι στα μάτια των παιδιών και των ενηλίκων για την ύπαρξη του ιού.

Οι γιατροί μαθαίνουν ακόμα για το πώς η COVID επηρεάζει τα μάτια. Αλλά είναι σαφές ότι ορισμένοι άνθρωποι που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν φλεγμονή σε όλο τους το σώμα. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό θρόμβων στο αίμα. Αυτοί οι θρόμβοι μπορεί να «ταξιδέψουν» στο σώμα και να φτάσουν στις φλέβες, τις αρτηρίες και τα αιμοφόρα αγγεία του ματιού.

Τα αποτελέσματα του COVID στον αμφιβληστροειδή

Ακολουθούν τέσσερα από τα πιο κοινά προβλήματα στα μάτια που μπορεί να αναπτυχθούν μετά τη μόλυνση από την COVID, σύμφωνα με τη νέα ανάλυση.

1. Βαμβακόμορφες κηλίδες.
2. Απόφραξη της αρτηρίας του αμφιβληστροειδούς.
3. Απόφραξη της φλέβας του αμφιβληστροειδούς.
4. Αιμορραγία αμφιβληστροειδούς.

Πολύ λίγοι άνθρωποι με COVID θα αντιμετωπίσουν σοβαρές επιπλοκές που σχετίζονται με τα μάτια. Άτομα με τις ακόλουθες καταστάσεις διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο:

• Διαβήτης.
• Υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Διαταραχές του αίματος.
• Άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν τα αιμοφόρα αγγεία.

Όταν εμφανίζονται προβλήματα στα μάτια, τείνουν να αναπτύσσονται εντός 1 έως 6 εβδομάδων από την εμφάνιση συμπτωμάτων COVID.

4 Ways COVID Leaves Its Mark on the Eye - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Η μέτρηση των βιομηχανικών παραμέτρων του κερατοειδούς μπορεί να είναι ένα χρήσιμο συμπληρωματικό διαγνωστικό εργαλείο για τον κερατόκωνο. Τα στοιχεία έχουν δείξει ότι ορισμένα  χαρακτηριστικά του κερατοειδούς μπορούν να διακρίνουν τους κερατοκωνικούς κερατοειδείς από τους φυσιολογικούς και να εντοπίσουν την ασθένεια στα αρχικά της στάδια. Τώρα, οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι τα αρχικά σημάδια εκτασίας είναι κυρίως ανιχνεύσιμα στην οπίσθια επιφάνεια του κερατοειδούς πριν εμφανιστούν στην εμπρόσθια.

Στη μελέτη διατομής συμπεριλήφθηκαν 100 μάτια κερατόκωνου από 91 ασθενείς. Από αυτά, 47 μάτια είχαν ανώμαλες τιμές ανύψωσης μόνο στην οπίσθια επιφάνεια του κερατοειδούς (ομάδα 1), ενώ οι υπόλοιποι 53 είχαν τόσο στην εμπρόσθια όσο και στην οπίσθια επιφάνεια του κερατοειδούς (ομάδα 2). Η βιομηχανική του κερατοειδούς αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας το Corvis ST και το Ocular Response Analyzer. Οι διαφορές ανιχνεύθηκαν σε όλες τις παραμέτρους σχήματος κερατοειδούς μεταξύ των δύο ομάδων. Η ομάδα 1 βρέθηκε να έχει πολύ πιο σκληρούς κερατοειδείς και περισσότερες ασύμμετρες παραμέτρους σχήματος.

Άλλα ευρήματα από τη μελέτη περιλαμβάνουν:

• Η υστέρηση του κερατοειδούς και ο παράγοντας αντοχής του κερατοειδούς ήταν 1mmHg υψηλότερα στην ομάδα 1.
• Το 97,9% των περιπτώσεων στην ομάδα 1 είχε βαθμούς 0 και 1 (που σημαίνει «φυσιολογικό» και «ύποπτο» με τοπογραφική κατάταξη κερατόκωνων), ενώ αυτή η τιμή ήταν μόλις 7,6% για την ομάδα 2.
• Η ακτίνα σφαίρας με την καλύτερη εφαρμογή ήταν σημαντικά πιο απότομη στην ομάδα 2.
• Το επιθηλιακό πάχος στο κέντρο και το σημείο λέπτυνσης του κερατοειδούς ήταν σημαντικά πιο λεπτό στην ομάδα 2.

Initial Signs of Keratoconus Present First on Back Surface (reviewofoptometry.com)

Τα μη μολυσματικά και μολυσματικά συμπτώματα επιπεφυκίτιδας είναι οι κύριοι οδηγοί σε όσους αναζητούν φροντίδα στα μάτια. Δεδομένου ότι ο επιπολασμός των οφθαλμικών αλλεργιών αυξάνεται παγκοσμίως, οι ειδικοί της δημόσιας υγείας αναμένουν μεγαλύτερη ανάγκη για παρεμβάσεις οφθαλμικής φροντίδας.

Ερευνητές στο Μπέλφαστ πραγματοποίησαν συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση των οδηγιών κλινικής πρακτικής (CPG) που σχετίζονται με μολυσματική και μη μολυσματική επιπεφυκίτιδα και βρήκαν έναν αριθμό CPG υψηλής ποιότητας σε συμφωνία μεταξύ τους. Ανέφεραν ότι οι ασυνέπειες σχετίζονται κυρίως με το εύρος της πρακτικής του στοχευμένου τελικού χρήστη μιας συγκεκριμένης κατευθυντήριας γραμμής.

Οι ερευνητές εξέτασαν και αξιολόγησαν τα CPG που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 2010 και 2020. Τα δεδομένα εξήχθησαν και αξιολογήθηκαν ανεξάρτητα, χρησιμοποιώντας τυποποιημένες φόρμες. Συνολικά 15 CPGs από πέντε πηγές πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση του επιπέδου των στοιχείων και της ισχύος της σύστασης ποικίλλουν μεταξύ των CPG.

«Η σύγκριση συστάσεων για μια συγκεκριμένη πάθηση των ματιών μεταξύ των CPG δεν ήταν δυνατή λόγω των διαφορών των κατευθυντήριων χρηστών που προορίζονται», εξήγησαν οι ερευνητές. «Οι τελικοί χρήστες των οδηγιών NICE, COO και USPSTF ήταν κυρίως προσωπικό πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Το AAO αναπτύχθηκε για οφθαλμίατρους, ενώ το DECA για επαγγελματίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Οι παρεμβάσεις πέρα ​​από την πρωτοβάθμια περίθαλψη δεν συμπεριλήφθηκαν ολοκληρωμένα στις οδηγίες του NICE και του COO» πρόσθεσαν.

Progress Towards a Consensus on Conjunctivitis (reviewofoptometry.com)

Το πτερύγιο έχει συνδεθεί με την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, αλλά νέα μελέτη δείχνει ότι όταν αυτή η κατάσταση προκαλείται από το υπεριώδες φως, μπορεί να επηρεάσει έναν συγκεκριμένο τύπο σχηματισμού καταρράκτη.

Ομάδα ερευνητών από την Κίνα διαπίστωσε ότι τέσσερις παρουσίες καταρράκτη ήταν στενά συνδεδεμένες με την παρουσία του πτερυγίου. Μετά την ηλικία, το φύλο, το ιστορικό εργασίας, το αξονικό μήκος και το ιστορικό του διαβήτη, οι πυρηνικοί καταρράκτες πιθανότατα να συσχετίζονται με το πτερύγιο.

Οι ερευνητές μελέτησαν προηγουμένως την κατάσταση του καταρράκτη σε κατοίκους στην πόλη Χαν, από τρεις περιοχές της Κίνας και της Ταϊβάν με διαφορετικές εντάσεις υπεριώδους ακτινοβολίας. Οι κάτοικοι της Han είναι η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα της Κίνας, της Ταϊβάν και της Σιγκαπούρης, και μελέτες έχουν δείξει υψηλότερο κίνδυνο πτερυγίου μεταξύ αυτής της ομάδας σε σύγκριση με γεωγραφικά παρόμοιους εθνικούς πληθυσμούς.

Οι συγγραφείς διαπίστωσαν συνολική επικράτηση πτερυγίου περίπου 23%, με σημαντική διακύμανση μεταξύ των τριών περιοχών. Ο μεγαλύτερος αριθμός ματιών που επηρεάστηκαν από το πτερύγιο ήταν στην πόλη Sanya, στην οποία είχαν επίσης την υψηλότερη ένταση UV από τις τρεις περιοχές. Από την άλλη πλευρά, ο χαμηλότερος επιπολασμός του πτερυγίου ήταν στην Taichung, ενώ η Taiyuan είχε τη χαμηλότερη ένταση UV. Αυτό υποδηλώνει ότι η ένταση της υπεριώδους ακτινοβολίας δεν έχει αυστηρά γραμμική σχέση με τον επιπολασμό του πτερυγίου, σημείωσαν οι συγγραφείς. Επιπλέον, τόσο ο επιπολασμός όσο και ο προσαρμοσμένος κίνδυνος πτερυγίου αυξήθηκαν με την ηλικία και στις τρεις περιοχές.

Παρ' όλο που δεν απογειώθηκε ποτέ ως κύρια θεραπεία, η θερμοκερατοπλαστική (TKP) έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ως εναλλακτική λύση στη διεισδυτική κερατοπλαστική για περιπτώσεις προχωρημένου κερατόκωνου. Το θερμοκερατοφόρο που χρησιμοποιείται στη θεραπεία προσφέρει ελεγχόμενη συρρίκνωση του κολλαγόνου του κερατοειδούς, που αλλάζει την καμπυλότητα του κερατοειδούς σε αυτούς τους ασθενείς. Πολλές διαφορετικές χειρουργικές μέθοδοι για το TKP έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία, οδηγώντας σε διαφοροποίηση στο χειρουργικό αποτέλεσμα.

Παρ΄όλο που δεν χρησιμοποιείται συνήθως σήμερα, το TKP αναφέρθηκε πρόσφατα ότι παράγει καλά μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Η 30ετής μελέτη παρακολούθησης είναι η μεγαλύτερη έκθεση για τα αποτελέσματα του TKP μέχρι σήμερα.

Η αναδρομική μελέτη (Απρίλιος 1979 έως Δεκέμβριος 1991) εξέτασε 2.949 ασθενείς με κερατόκωνο στην κλινική βάση δεδομένων του Νομαρχιακού Πανεπιστημίου του Κιότο και συμπεριέλαβε 42 ασθενείς (29 άνδρες, 13 γυναίκες) που είχαν περισσότερα από 30 χρόνια μετεγχειρητικής παρακολούθησης. Οι συγκεκριμένοι ασθενείς πρωτοεμφανίστηκαν σε μέσο όρο ηλικίας 23,4 ετών και υποβλήθηκαν σε μονομερή TKP. Ο μέσος όρος παρακολούθησης ήταν 35,2 έτη και δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητα συμβάντα ή επιπλοκές, όπως μολυσματική κερατίτιδα, διάτρηση του κερατοειδούς, τήξη του κερατοειδούς και/ή βλακώδης κερατοπάθεια.

Έντεκα από τα 42 μάτια υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση κερατοειδούς κατά μέσο όρο 24,9 χρόνια μετεγχειρητικώς, λόγω αδυναμίας συνεχούς χρήσης φακών επαφής, και μπόρεσαν να συνεχίσουν τη συνεχή χρήση μετά τη μεταμόσχευση. Οι συγγραφείς παρατήρησαν καλά αποτελέσματα στη μακροπρόθεσμη μετεγχειρητική περίοδο.

Μια βιομετρική εφαρμογή βασισμένη σε smartphone, που επαληθεύει εικόνες κεφαλής οπτικού νεύρου (ΚΟΝ) για απομακρυσμένη διάγνωση παθήσεων των ματιών, αναπτύχθηκε πρόσφατα από μια ομάδα ερευνητών στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Όπως υποστηρίζεται η συγκεκριμένη εφαρμογή θα βοηθήσει στην κάλυψη της ζήτησης ιατρικού προσωπικού σε απομακρυσμένες περιοχές, που δεν διαθέτουν πρόσβαση σε παραδοσιακά οφθαλμοσκόπια ή κάμερες βυθού.

Ειδικότερα, το iKey καταγράφει εικόνες της ΚΟΝ για βιομετρική χρήση. «Θέλαμε να αναπτύξουμε ένα λογισμικό που θα μπορούσε να αποτυπώσει την έγχρωμη εικόνα βυθού, με κίνητρο να χρησιμοποιείται και να ενημερώνεται τακτικά από την παιδική ηλικία, στο κινητό τηλέφωνο», εξηγούν οι ερευνητές. «Όσο πιο συχνά λαμβάνεται η εικόνα, τόσο πιο εύκολο είναι να εντοπίζεται τυχαία οποιαδήποτε αλλαγή στην εικόνα που μπορεί να υποδηλώνει ασθένεια, είτε με αυτόματη τεχνητή νοημοσύνη είτε με τηλεϊατρική» προσθέτουν.

Το λογισμικό επαλήθευσης της εφαρμογής για τον εντοπισμό του μοναδικού μοτίβου των αιμοφόρων αγγείων του αμφιβληστροειδούς ξεπερνά εκείνο της αναγνώρισης προσώπου, με ακρίβεια 97,06%. Συγκεντρώνει μια «αθόρυβη» συνεχή εγγραφή των εικόνων KON ενός ατόμου για σύγκριση με προηγούμενες αποθηκευμένες εικόνες, χρησιμοποιώντας εποπτευόμενα, βαθιά νευρωνικά δίκτυα ειδικών χαρακτηριστικών (DNNs). Εάν μία εικόνα ΚΟΝ δεν αντιστοιχίζεται σε μία από τις εικόνες ΚΟΝ που έχουν εγγραφεί στο παρελθόν, η επαλήθευση θα αποτύχει. Γεγονός που σηματοδοτεί στον χρήστη της εφαρμογής ότι έχει συμβεί κάποια ασυμπτωματική αλλαγή στην ΚΟΝ, είτε λόγω γήρανσης, ασθένειας, θεραπείας είτε επιδείνωσης.

«Η λήψη της εικόνας μπορεί να παρεμποδίζεται από αλλαγές στα διαθλαστικά μέσα, όπως ο καταρράκτης και η υαλώδης αδιαφάνεια», σημειώνουν οι ερευνητές. Διαφορετικά, οποιεσδήποτε αλλαγές χαρακτηριστικών των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να σηματοδοτούν ασθένειες όπως το γλαύκωμα ή η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

Γιατροί στο Νέο Δελχί ανέφεραν μια σπάνια περίπτωση αμφοτερόπλευρης ανοσολογικής κερατόλυσης (τήξη κερατοειδούς) μετά από χορήγηση μίας δόσης εμβολιασμού ChAdOx1 nCoV-19 (Covishield, AstraZeneca).

Αυτή η περίπτωση μπορεί να αποδείξει μια χρονική συσχέτιση μεταξύ αυτού του σοβαρού οφθαλμικού ανεπιθύμητου συμβάντος μετά από μία δόση οποιουδήποτε από τα διαθέσιμα εμβόλια SARS-CoV-19, σύμφωνα με τον πρώτο συγγραφέα Tanveer Alam Khan, MD, και συναδέλφους του από τις υπηρεσίες Cornea, Cataract and Refractive Surgery, Dr. Rajendra Prasad Center for Ophthalmic Sciences, All India Institute of Medical Sciences, New Delhi, India.

Ο ασθενής ήταν ένας 48χρονος άνδρας που παρουσιάστηκε στο οφθαλμολογικό τμήμα επειγόντων περιστατικών με αυτό που περιγράφεται ως προοδευτική αμφοτερόπλευρη τήξη του κερατοειδούς, πέντε εβδομάδες μετά τη λήψη της πρώτης δόσης του εμβολίου COVID-19. Ο ασθενής ανέφερε ότι είχε πυρετό, διάρροια και έμετο τις πρώτες δύο εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό, ο οποίος στη συνέχεια υποχώρησε πριν αρχίσουν τα οφθαλμικά συμπτώματα, τρεις εβδομάδες μετά τη λήψη του εμβολιασμού.
«Η κερατόλυση που προκαλείται από το ανοσοποιητικό μετά τον εμβολιασμό ChAdOx1 nCoV-19 (Covishield) είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και πιστεύουμε ότι αυτή είναι η πρώτη αναφορά χρονικής συσχέτισης μεταξύ σοβαρών οφθαλμικών ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από εφάπαξ δόση οποιουδήποτε SARS-CoV-19 εμβόλιο», κατέληξαν οι ερευνητές.

Νέα έρευνα δείχνει ότι η εμφύτευση ενδοστρωματικού κερατοειδικού δακτυλίου (ICRS) μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την οπτική οξύτητα, το διαθλαστικό σφάλμα και την τοπογραφική τιμή σε ασθενείς με κερατόκωνο. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η βελτίωση παρέμεινε καθ 'όλη τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου παρακολούθησης.

Η αναδρομική μελέτη κοόρτης περιελάμβανε 124 μάτια που είχαν εμφύτευση ICRS, χρησιμοποιώντας χειροκίνητη τεχνική χειρουργικής. Η ομάδα αξιολόγησε τη μη διορθωμένη μακρινή οπτική οξύτητα (UDVA), τη μακρινή διόρθωση της οπτικής οξύτητας (CDVA), την υποκειμενική διάθλαση, την κερατομετρία, την αμπερομετρία και την παχυμετρία προεγχειρητικά και σε έξι μήνες, ένα έτος και πέντε χρόνια μετεγχειρητικά. Πραγματοποίησαν, επίσης, μια δευτερεύουσα ανάλυση όλων των μεταβλητών συγκρίνοντας δύο υποομάδες ασθενών: μια ομάδα κάτω των 30 ετών και μια ομάδα μεγαλύτερη.

Στα πέντε χρόνια και οι δύο μέσες τιμές UDVA και CDVA βελτιώθηκαν σημαντικά από προεγχειρητικές τιμές 0,91MAR και 0,40logMAR, αντιστοίχως, σε μετεγχειρητικές τιμές 0,46logMAR και 0,22logMAR, αντιστοίχως. Σφαιρικό ισοδύναμο, διαθλαστικός κύλινδρος και όλες οι τιμές τοπογραφίας μειώθηκαν σημαντικά μετεγχειρητικά. Οι ερευνητές δεν παρατήρησαν παλινδρόμηση σε καμία οπτική ή τοπογραφική παράμετρο καθ 'όλη τη διάρκεια της παρακολούθησης.

Όσον αφορά την ανάλυση της υποομάδας, τόσο οι νεότεροι όσο και οι ηλικιωμένοι ασθενείς παρουσίασαν παρόμοια και σταθερά αποτελέσματα από την προεγχειρητική έως την πενταετή επίσκεψη.

«Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει ότι η χειρουργική επέμβαση εμφύτευσης ICRS για κερατόκωνο είναι μια σταθερή διαδικασία σε μακροχρόνια παρακολούθηση, ανεξάρτητα από την ηλικία του προεγχειρητικού ασθενούς», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης στη δημοσίευσή τους.

ICRS Offer Visual Improvements in Keratoconus (reviewofoptometry.com)

Τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Ophthalmology δείχνουν ότι το εμβόλιο κατά της Covid-19 μπορεί να προκαλέσει απόρριψη μοσχεύματος κερατοειδούς.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι η απόρριψη μοσχεύματος κερατοειδούς μετά από ανοσοποίηση με Covid-19 συνδέεται με την ανάπτυξη της απόρριψης της ενδοθηλιακής κερατοπλαστικής μεμβράνης του Descemet (DMEK).

Δύο γυναίκες που έλαβαν μεταμόσχευση DMEK ανέπτυξαν συμπτώματα απόρριψης ενδοθηλιακού μοσχεύματος μετά τη λήψη του εμβολίου mRNA Covid-19. Και στις δύο περιπτώσεις το DMEK ενεργοποιήθηκε από έναν εμβολιασμό Covid-19 και αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με τοπικά κορτικοστεροειδή.
Η πρώτη περίπτωση ήταν 66χρονης γυναίκας που υποβλήθηκε σε απρόβλεπτη DMEK. Έχει ιστορικό λοίμωξης από τον ιό HIV. Δύο εβδομάδες μετά τη λήψη του εμβολίου Pfizer εμφάνισε θολή όραση, κοκκινίλα και φωτοφοβία στο δεξί της μάτι.
Ενδείξεις τυπικές για οξεία απόρριψη ενδοθηλιακού μοσχεύματος βρέθηκαν κατά την κλινική εξέταση και σε απάντηση οι γιατροί αύξησαν τη συχνότητα της ήδη συνταγογραφούμενης τοπικής στεροειδούς δεξαμεθαζόνης 0,1% από 4 φορές ημερησίως σε κάθε ώρα. Μετά από τρεις ημέρες τα συμπτώματα άρχισαν να βελτιώνονται και στις τέσσερις εβδομάδες η οπτική οξύτητα ήταν καλή και η φλεγμονή εξαφανίστηκε
«Οι κλινικοί γιατροί και οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν τις πιθανότητες απόρριψης μοσχεύματος κερατοειδούς που σχετίζονται με τη χορήγηση εμβολίου και μπορεί να επιθυμούν να εξετάσουν τον εμβολιασμό πριν από τις προγραμματισμένες μη χειρουργικές κερατοπλαστικές», τονίζει η Μαρία Φυλακτού, MBBS, του Moorfields Eye Hospital στο Λονδίνο. «Οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται για τα συμπτώματα που απαιτούν επείγουσα εξέταση για να επιτρέψουν την έγκαιρη θεραπεία τυχόν επιβεβαιωμένου επεισοδίου απόρριψης» συμπληρώνει.

COVID vaccine may trigger corneal transplant rejections, results from new study show (optometrytimes.com)

Η προέλευση του κερατοκωνικού ενδιαφέροντος έχει συχνά συνδεθεί με τη γενετική, αλλά νέα έρευνα, που εξέτασε την επίδραση του περιβάλλοντος, υποδηλώνει ένας μηχανικός χειρισμός, όπως η τριβή, είναι ο λόγος πίσω από τη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων.

«Η βιβλιογραφία δείχνει ότι ο μηχανικός χειρισμός μπορεί να είναι ο κοινός υποκείμενος παράγοντας ή η απαραίτητη πράξη που επιταχύνει τα γεγονότα που οδηγούν σε μόνιμη παραμόρφωση του κερατοειδούς», σημειώνουν οι συγγραφείς στη δημοσίευσή τους στο Current Opinion in Ophthalmology.

Οι σχετιζόμενες γενετικές διαταραχές του συνδετικού ιστού καταδεικνύουν την ασυνέπεια των θεωριών σχετικά με την παθογένεση του κερατόκωνου, καθώς δεν παρατηρήθηκε λέπτυνση του κερατοειδούς στην πλειονότητα αυτών των ασθενών, εξήγησαν οι συγγραφείς. Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις και τις δεκαετίες έρευνας σχετικά με τη γενετική της πάθησης, ο προσδιορισμός των γονιδίων του κερατόκωνου που προκαλούν ασθένειες ήταν απογοητευτικός, πρόσθεσαν. Επιπλέον, οι παραλλαγές που εντοπίστηκαν σε αλληλουχίες σε ολόκληρο το γονιδίωμα φάνηκαν να αντιπροσωπεύουν μόνο έναν μικρό αριθμό περιπτώσεων ή να διαδραματίζουν περιορισμένο ρόλο στην παθογένεσή του.

Εκτός από τον μηχανικό χειρισμό, οι συγγραφείς εξέτασαν αρκετούς πιθανούς αιτιολογικούς παράγοντες, όπως φλεγμονώδεις οδούς, φακούς επαφής, βλεφαρίτιδα και ξηροφθαλμία, θέσεις ύπνου, σχετιζόμενες γενετικές διαταραχές, ύδρωπα και επανεμφάνιση κερατόκωνου μετά από μεταμόσχευση.

Άλλα βασικά ευρήματα της μελέτης ήταν ότι φλεγμονώδεις δείκτες παρατηρήθηκαν σε δάκρυα ασθενούς με κερατόκωνο και ένας σημαντικός αριθμός ασθενών με κερατόκωνο είχαν θετικό ιστορικό αλλεργικής ρινίτιδας.

Η ασθένεια εύθραυστων οστών και το σύνδρομο Marfan αντιπροσωπεύουν ένα τέλειο αντίθετο παράδειγμα για την εξήγηση της ασυμβατότητας των τρεχουσών θεωριών σχετικά με την παθογένεση του κερατόκωνου, που το περιγράφουν ως άγνωστη δυστροφία κολλαγόνου, ανέφεραν οι ερευνητές.

Eye Rubbing Plays Leading Role in Keratoconus (reviewofoptometry.com)

Το μέγεθος της κόρης κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης στιγμής επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες και επηρεάζει πόσο φως φτάνει στον αμφιβληστροειδή.

Με την ηλικία, συνήθως από 40 έως 65 ετών, αναμένεται απώλεια της προσαρμοστικής ικανότητας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα οι ασθενείς να χρειάζονται περισσότερο φως για να διαβάσουν, να γκρινιάζουν για να δουν κοντινά αντικείμενα και να κρατούν τα υλικά ανάγνωσης πιο μακριά. Αυτά είναι μερικά από τα πρώτα σημάδια της πρεσβυωπίας. Η σημασία του μεγέθους της κόρης και οι περιορισμοί στην ανθρώπινη ανατομία έχουν εμπνεύσει τη μετατόπιση της εστίασης σε μια πληθώρα διαδικασιών, χειρουργείων και φαρμακευτικών επιλογών για τη διόρθωση της πρεσβυωπίας.

Το μέγεθος της κόρης επηρεάζεται από το παρασυμπαθητικό και το συμπαθητικό νεύρο.
Η απόκριση της κόρης του ματιού είναι μέρος των τριών κινήσεων των ματιών. Η συστολή της κόρης σε απόκριση στο φως μειώνει την έκθεση του κρυσταλλοειδούς φακού, πιθανότατα αυξάνει το βάθος πεδίου και βελτιώνει την οπτική οξύτητα.

Παράγοντες που επηρεάζουν το μέγεθος της κόρης είναι:

• H εσωτερική περιστροφή του ματιού όταν κοιτάζετε το κοντινό ερέθισμα και η περιστροφή προς τα έξω όταν κοιτάτε μακριά.
• Προσαρμογή, η έντονη καμπύλωση του κρυσταλλοειδούς φακού όταν κοιτάζετε ένα κοντινό αντικείμενο και το αντίθετο για να εστιάσετε σε μακρινά αντικείμενα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν το συνολικό μέγεθος της κόρης, συμπεριλαμβανομένων της φωτεινότητας, της ευαισθησίας του αμφιβληστροειδούς, των κεντρικών γνωστικών διεργασιών, της εγρήγορσης, της συναισθηματικής αναταραχής και του διαθλαστικού λάθους. Η κόρη μπορεί ακόμη να επηρεάσει τα επίπεδα χρωματικής και σφαιρικής εκτροπής, γεγονός που επηρεάζει τελικώς την υποκειμενική οπτική αντίληψη.
Το μέγεθος της κόρης των ματιών είναι ένα σημαντικό στοιχείο κατά την επιλογή θεραπευτικών επιλογών για την πρεσβυωπία, συμπεριλαμβανομένων των πολυεστιακών φακών επαφής, των διαθλαστικών χειρουργικών επεμβάσεων και/ή των φαρμακολογικών επιλογών.

Το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων (SCC) των βλεφάρων δεν είναι πολύ συχνό (μόνο περίπου 0,09 έως 2,42 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα), αλλά είναι η δεύτερη πιο συχνή κακοήθεια των βλεφάρων παγκοσμίως. Όταν αντιμετωπίζεται νωρίς, η πρόγνωση είναι καλή, αλλά τα προχωρημένα στάδια του όγκου μπορεί να οδηγήσουν σε θνησιμότητα, σε συστηματικές μεταστατικές περιπτώσεις.

Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε το SCC των βλεφάρων μαζί με την αντίστοιχη κλινική διαχείριση και τα αποτελέσματα. Η ομάδα συνέκρινε τα ευρήματα με το σύστημα ταξινόμησης της Αμερικανικής Μεικτής Επιτροπής για τον Καρκίνο (AJCC) και σημείωσαν ότι το ανδρικό φύλο, η διάγνωση του όγκου και η διάγνωση των λεμφαδένων ήταν προγνωστικοί παράγοντες για το SCC των βλεφάρων.

Η αναδρομική ανάλυση περιελάμβανε δεδομένα από 117 ασθενείς με ιστολογικά αποδεδειγμένο SCC βλεφάρων, σε ένα κέντρο στη Γερμανία, από τον Ιανουάριο του 2009 έως τον Μάρτιο του 2020. Τα δεδομένα έδειξαν ότι 88 ασθενείς (75,2%) υποβλήθηκαν σε ιστολογικά ελεγχόμενη εκτομή και παρακολούθηση. Οι άλλοι ασθενείς, οι οποίοι ομαδοποιήθηκαν σε υψηλότερη κατηγορία Τ, έλαβαν ατομικούς συνδυασμούς συμπληρωματικών θεραπειών.

Σύμφωνα με την ανάλυση, η επιβίωση για τη συγκεκριμένη ασθένεια (DSS) ήταν 95,7% στα δύο χρόνια και 94,9% στα πέντε χρόνια. Έξι από τους ασθενείς (5,1%) πέθαναν από SCC των βλεφάρων. Μεταξύ αυτών των ασθενών η κομβική μετάσταση και η υψηλότερη κατηγορία Τ ήταν αρνητικοί προγνωστικοί παράγοντες.

«Η επικράτηση της υποτροπής σε άνδρες ασθενείς που σημειώνεται μπορεί να σχετίζεται με αυξημένη επαγγελματική έκθεση στο ηλιακό φως, όπως προτάθηκε προηγουμένως σε μια αυστραλιανή δημοσίευση, συμπεριλαμβανομένων 51 περιπτώσεων SCC των βλεφάρων», υποστήριξαν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους.

Μια γυναίκα από τη Σιγκαπούρη, η διατροφή της οποίας άλλαξε δραματικά κατά το lockdown, έχασε προσωρινά την όρασή της στο αριστερό της μάτι μετά από σοβαρή ανεπάρκεια σιδήρου.

Οι συντάκτες της BMJ Case Reports τόνισαν ότι η 23χρονη ασθενής ανέπτυξε απόφραξη της κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς μετά από σοβαρή αναιμία. Η έλλειψη σιδήρου αποδόθηκε σε «δραστική» αλλαγή στις διατροφικές της συνήθειες μετά το lockdown εξαιτίας της COVID-19, καθώς  η διατροφή της περιείχε κυρίως τρόφιμα και μπισκότα με βάση την πατάτα. Έτρωγε λαχανικά για κυρίως γεύμα και αποξηραμένα φρούτα για σνακ.

Μια οφθαλμολογική εξέταση αποκάλυψε ότι η καλύτερη διορθωμένη οπτική οξύτητα ήταν η μέτρηση δάχτυλων στο αριστερό της μάτι και 6/6 στο δεξί της μάτι.

Η όραση της ασθενούς βελτιώθηκε σε 6/15 στο αριστερό της μάτι έναν μήνα μετά από  θεραπεία.

Woman suffers vision loss after developing severe iron deficiency during lockdown (aop.org.uk)

Η ξηροφθαλμία είναι μια ευρέως διαδεδομένη κατάσταση που επηρεάζει πάνω από 16 εκατομμύρια Αμερικανούς, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ματιών (ΝΕΙ). Το Prevent Blindness, ο παλαιότερος μη κερδοσκοπικός οργανισμός υγείας των ματιών στις ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να εκπαιδεύσει το κοινό σχετικώς με τους παράγοντες κινδύνου, τα συμπτώματα και τις επιλογές θεραπείας για την ξηροφθαλμία, έχει ορίσει τον Ιούλιο ως Μήνα Ευαισθητοποίησης για τα Ξηρά Μάτια. Το Prevent Blindness δημιούργησε έναν νέο διαδικτυακό τόπο που προσφέρει δωρεάν πληροφορίες για την ξηροφθαλμία, καθώς και ενημερωτικά δελτία με δυνατότητα λήψης στα αγγλικά και τα ισπανικά.

Οι χρήστες καλούνται να χρησιμοποιήσουν το hashtag #InYourEyes κατά τις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η OCuSOFT Inc., μια ιδιωτική εταιρεία φροντίδας ματιών και δέρματος που ασχολείται με την καινοτομία στην υγιεινή των βλεφάρων και την οφθαλμική υγεία, συνεργάζεται με την Prevent Blindness για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων για τον Μήνα Ευαισθητοποίησης Ξηρών Ματιών.

Το NEI δηλώνει, επίσης, ότι εάν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το σοβαρό πρόβλημα της ξηροφθαλμίας, μπορεί να βλάψει τον κερατοειδή.

https://www.visionmonday.com/eyecare/eye-health/article/prevent-blindness-declares-july-as-dry-eye-awareness-month/

Η χειρότερη οπτική οξύτητα συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της άνοιας, υποδηλώνοντας ότι η επιβράδυνση της εξέλιξης των προβλημάτων όρασης θα μπορούσε να καθυστερήσει την έναρξή της.

Ο αριθμός των ατόμων που ζουν με προβλήματα όρασης ή άνοια αναμένεται να αυξηθεί στις επόμενες δεκαετίες. Ενώ αυτά είναι δύο πολύ ξεχωριστά ζητήματα, οι ερευνητές ανακαλύπτουν όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια για τη σχέση μεταξύ προβλημάτων όρασης και γνωστικής παρακμής. Πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε έναν προοδευτικά μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας μεταξύ ατόμων με χειρότερη οπτική οξύτητα.

Τα αναλυόμενα αποτελέσματα της μελέτης Biobank, του Ηνωμένου Βασιλείου, περιελάμβαναν 117.187 εθελοντές (ηλικίας 40 έως 69 ετών) χωρίς άνοια στην αρχή. Μόνο 4.018 (3,4%) συμμετέχοντες είχαν προβλήματα όρασης, ενώ οι υπόλοιποι αποτελούσαν την ομάδα που δεν είχαν. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ήταν έξι έτη.

Μέχρι το τέλος της περιόδου μελέτης, 438 συμμετέχοντες ταξινομήθηκαν ως άτομα με άνοια. Όσοι είχαν προβλήματα όρασης στην αρχή ήταν πιο πιθανό να αναπτύξουν το σύνδρομο, επιδεικνύοντας 78% υψηλότερο κίνδυνο άνοιας παρουσία προβλημάτων όρασης. Επιπλέον, ο κίνδυνος άνοιας αυξήθηκε βάση της σοβαρότητας αυτών των προβλημάτων.

Η παιδική ηλικία είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη της υγιούς όρασης. Τα συμπτώματα των οφθαλμικών προβλημάτων στα παιδιά μπορεί μερικές φορές να είναι προφανή και άλλες φορές να είναι πιο ανεπαίσθητα. Είναι σημαντικό να εντοπίζετε και να αντιμετωπίζετε τα προβλήματα νωρίς, ενώ η όραση εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Οι τακτικές εξετάσεις σε παιδοφθαλμίατρο μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία της όρασης του παιδιού σας καθώς μεγαλώνει.

Ο παιδοφθαλμίατρος Stephen Lipsky, MD, προτρέπει τους γονείς να ακολουθήσουν τον κανόνα «RSVP». Το RSVP (redness, sensitivity to light, vision change and pain) σημαίνει: ερυθρότητα, ευαισθησία στο φως, αλλαγή της όρασης και πόνος. «Εάν το παιδί σας βιώσει κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, χρειάζεται να κλείσετε ραντεβού με έναν οφθαλμίατρο. Εάν έχουν δύο ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα, μπορεί να χρειαστούν άμεση ιατρική βοήθεια» συμβουλεύει ο Stephen Lipsky.

Ακολουθούν άλλα κοινά συμπτώματα των ματιών των παιδιών

1. Μη φυσιολογικός βλεφαρισμός και τρίψιμο των ματιών.
2. Κηλίδες στο μάτι. Μπορεί να εμφανιστούν για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Δώστε προσοχή στο χρώμα, το μέγεθος και στο σημείο.
3. Μη φυσιολογικά μεγάλες κόρες.
4. Μυγάκια και κηλίδες στην όραση.
5. Δυσφορία.
6. Φαγούρα.
7. Ύπνος με ανοιχτά μάτια.
8. Εκκρίματα στις ρίζες των βλεφαρίδων.
9. Μη ευθυγραμμισμένα μάτια.
10. Κλίση της κεφαλής ή κάλυψη του ενός ματιού.

10 Child Eye Problems Parents Should Never Ignore - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Οι οφθαλμίατροι μπορεί να είναι σε θέση να ανιχνεύσουν σημάδια της καρδιακής νόσου κατά τη διάρκεια μιας ολοκληρωμένης οφθαλμολογικής εξέτασης, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Νέα μελέτη διαπιστώνει ότι τα άτομα με καρδιακές παθήσεις τείνουν να έχουν αμφιβληστροειδή που χαρακτηρίζεται από ενδείξεις εγκεφαλικού στα μάτια.

Ενώ τα σημάδια που αφήνουν τα εγκεφαλικά επεισόδια στα μάτια μπορεί να υπάρχουν σε χαμηλό αριθμό σε υγιείς ανθρώπους, εκείνοι με καρδιακές παθήσεις τείνουν να έχουν πολύ μεγαλύτερο αριθμό τέτοιων σημαδιών.

Οι ερευνητές κατέληξαν στα συγκεκριμένα αποτελέσματα με την επανεξέταση των ιατρικών αρχείων 84 ατόμων με καρδιακές παθήσεις και 76 υγιών ατόμων, που όλοι είχαν κάνει OCT αμφιβληστροειδούς.

Το μάτι είναι το μόνο μέρος στο σώμα όπου ένας γιατρός μπορεί να δει τη ζωντανή δράση των αιμοφόρων αγγείων, των νεύρων και του συνδετικού ιστού, χωρίς να βασίζεται σε επεμβατική διαδικασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι οφθαλμίατροι είναι συχνά οι πρώτοι που ανίχνευσαν καταστάσεις υγείας, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, το εγκεφαλικό και άλλα.

Early Signs of Heart Disease Appear in the Eyes - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Οι κόρες των ματιών διαστέλλονται φυσικά σε σκοτεινά περιβάλλοντα για να επιτρέψουν περισσότερο φως στο μάτι. Η μη φυσιολογική μυδρίαση μπορεί να προκληθεί από πολλές διαφορετικές καταστάσεις, όπως φάρμακα, τραυματισμούς και ασθένειες.

Εάν παρατηρήσετε ξαφνική αλλαγή στη μία ή και στις δύο κόρες ή αν παρατηρήσετε ότι οι κόρες  των ματιών παραμένουν συχνά διασταλμένες, θα πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα τον οφθαλμίατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι τα μάτια και η όρασή σας είναι ασφαλή.

Μερικές κοινές και σπάνιες αιτίες της μυδρίασης

Υπάρχουν δύο κατηγορίες φαρμάκων που μπορούν να επηρεάσουν τους μύες της κόρης, που είναι υπεύθυνοι για τη συστολή και τη διαστολή της: τα μυδριατικά φάρμακα και τα αντιχολινεργικά.

Οι μυδριατικές σταγόνες δρουν απευθείας στους μύες της κόρης που αλλάζουν το μέγεθός της. Χρησιμοποιούνται από οφθαλμιάτρους ως μέρος μιας οφθαλμολογικής εξέτασης.

Τα αντιχολινεργικά βρίσκονται σε πολλά διαφορετικά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τόσο τους μύες της κόρης όσο και τον φακό του ματιού. Μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν παρενέργειες, όπως θολή όραση και ζάλη.

Επίσης οι ναρκωτικές ουσίες όπως η κοκαΐνη, το έκσταση, το LSD και οι μεθαμφεταμίνες  μπορούν να προκαλέσουν μυδρίαση.

Ο τραυματισμός του ματιού

Ο τραυματισμός στο μάτι  από μπουνιά, μπάλα ή από χημικές ουσίες μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μυδρίαση της κόρης σε φωτεινές συνθήκες, που μπορεί να υποδηλώνει άμεσες και μόνιμες αλλαγές στην όραση ή τύφλωση, επομένως απαιτείται άμεση ιατρική βοήθεια.

Ημικρανία, τραυματισμός εγκεφάλου και ασθένεια

Ο τραυματισμός στο κεφάλι, το εγκεφαλικό επεισόδιο και ο όγκος μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στο μέγεθος των κορών.

Το σύνδρομο Adie, μια σπάνια νευρολογική κατάσταση, μπορεί επίσης να προκαλέσει αφύσικη μυδρίαση μιας κόρης.

Η  μικροαγγειακή παράλυση του κρανιακού νεύρου (MCNP) μπορεί επίσης να προκαλέσει ανάλογα αποτελέσματα.

Η καλοήθης μονόπλευρη μυδρίαση (BEUM) είναι μια άλλη σπάνια κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει διαλείπουσα ασυμμετρία των κορών. Το BEUM σχετίζεται με ημικρανίες.

Ένας γιατρός θα πρέπει να αξιολογήσει και να διαγνώσει αυτές τις λιγότερο συχνές καταστάσεις. Η θεραπεία των διασταλμένων κορών εξαρτάται από την αιτία.

Concerned About Dilated Pupils? Causes and Treatment - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Οι οπτικές διαταραχές τείνουν να είναι πιο συχνές σε ηλικιωμένους ενήλικες που καπνίζουν και ζουν σε περιβάλλοντα μεγάλου υψομέτρου, τα οποία επηρεάζουν το οπτικό σύστημα και προκαλούν αλλαγές στο πάχος του κερατοειδούς και ξηροφθαλμία, λόγω του υψόμετρου.

Οι ερευνητές είχαν πρόσφατα ως στόχο να καθορίσουν τη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης καπνού και της αναφερόμενης οπτικής βλάβης σε περιοχές μεγάλου υψομέτρου. Η οπτική δυσλειτουργία ήταν επίσης συχνότερη σε άτομα που έλαβαν εναλλακτική αγωγή για την οπτική δυσλειτουργία τους, πηγαίνοντας απευθείας σε ένα φαρμακείο χωρίς τη συμβουλή γιατρού πρωτοβάθμιας φροντίδας, είχαν επίσης περισσότερες από μία πάθηση και κατανάλωναν και καφέ.

Επιπλέον, το επίπεδο εκπαίδευσης σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 80% των συμμετεχόντων ήταν επιπέδου δημοτικού, το οποίο συνάδει με τα ευρήματα μιας προηγούμενης μελέτης που σημείωσε ότι το 82,7% των ηλικιωμένων ενηλίκων σε κοινότητες μεγάλου υψομέτρου δεν είχαν εκπαίδευση ή αυτή ήταν σε στοιχειώδες επίπεδο.

High Altitude, Tobacco Intake Associated With Visual Impairment (reviewofoptometry.com)

Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με μειωμένη οπτική οξύτητα ή ιστορικό καταρράκτη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα ισορροπίας. Προηγούμενες μελέτες παρατήρησαν τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει το οπτικό σύστημα στη διατήρηση του ορθοστατικού ελέγχου με την αύξηση της ηλικίας, το οποίο υποβάλλει τα άτομα με προβλήματα όρασης (ηλικιωμένους ενήλικες) σε αυξημένο κίνδυνο πτώσεων, εισαγωγής σε γηροκομεία και θνησιμότητας.

Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 30.097 ενήλικες 45 έως 85 ετών, με 27.765 (92%) να ολοκληρώνουν την τριετή παρακολούθηση. Η δοκιμή ισορροπίας ενός ποδιού -που απαιτεί από τους συμμετέχοντες να παραμείνουν στο ένα πόδι για 60 δευτερόλεπτα- χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση της ισορροπίας. Το οπτότυπο ETDRS σε απόσταση δύο μέτρων χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση της οπτικής οξύτητας.

Από τα 12.158 άτομα που πέρασαν το τεστ ισορροπίας κατά την έναρξη το 18% δεν μπόρεσαν να κάνουν το ίδιο κατά την τριετή παρακολούθηση. Οι συμμετέχοντες είχαν 15% υψηλότερες πιθανότητες αποτυχίας στο  τεστ ισορροπίας κατά την παρακολούθηση για κάθε γραμμή χειροτέρευσης της οπτικής οξύτητας. Εκείνοι με ιστορικό ή τρέχων καταρράκτη είχαν, επίσης, περισσότερες πιθανότητες να αποτύχουν στη δοκιμή. Δύο άλλες οφθαλμικές παθήσεις -AMD και γλαύκωμα- δεν συσχετίστηκαν με τον κίνδυνο πτώσεων, σύμφωνα με τη μελέτη.

Worse Acuity and Cataracts Associated with Balance Problems (reviewofoptometry.com)

Ο κερατόκωνος, όπως πολλές οφθαλμικές παθήσεις, έχει γενετικές, συστημικές και περιβαλλοντικές συσχετίσεις που επηρεάζουν τον επιπολασμό. Μία από τις συστηματικές καταστάσεις όπου η συχνότητα του κερατόκωνου εμφανίζεται πολύ υψηλότερη είναι ο πληθυσμός του συνδρόμου Down (DS).

Σε ασθενείς με σύνδρομο Down ο επιπολασμός του κερατόκωνου έχει μεγαλύτερο εύρος αναλόγως με τα κριτήρια ένταξης για τον ορισμό του, αλλά πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση έδειξε ένα συμπυκνωμένο εύρος από 8% έως 36% (Kristianslund et al.). Αυτό ευθυγραμμίζεται με την αναφερόμενη επίπτωση του κερατόκωνου να είναι 10 φορές έως 20 φορές υψηλότερη σε έναν ασθενή με DS σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό (National Keratoconus Foundation).
Αν και ο ακριβής μηχανισμός είναι άγνωστος ως προς το γιατί η επίπτωση του κερατόκωνου είναι υψηλότερη στον πληθυσμό DS, αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται την εξειδίκευσή μας στις εξετάσεις. Η εξέταση ενός ασθενούς με DS πρέπει να ξεκινά με έναν τόνο πρόσκλησης και μόνο με όρους και γλώσσα χωρίς αποκλεισμούς. Θυμηθείτε, η επικοινωνία μπορεί να είναι πιο δύσκολη με ορισμένους ασθενείς με DS και ορισμένοι από αυτούς  μπορεί να είναι μη λεκτικοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιήστε έναν γονέα ή μέλος της οικογένειας που πιθανότατα έχει μια μέθοδο επικοινωνίας που μπορεί να περιλαμβάνει χειρονομίες, εικόνες ή άγγιγμα. Κατά τη διάρκεια της γνωριμίας σας με τον ασθενή και τους αγαπημένους του, παρακολουθήστε προσεκτικά και ρωτήστε για το μηχανικό τρίψιμο των ματιών. Σε όλους τους ασθενείς με KCN, η εξάρτηση από οπτικά συμπτώματα μπορεί να καθυστερήσει την έγκαιρη διάγνωση, αλλά σε ένα παιδί ή ασθενή με DS η έκφραση της οπτικής αλλαγής μπορεί να είναι δύσκολο να αναφερθεί.
Στην εξέταση, δώστε προτεραιότητα σε συντομότερα, αντικειμενικά τεστ όταν είναι διαθέσιμα.

https://www.healio.com/news/optometry/20210823/help-prevent-vision-loss-from-keratoconus-in-patients-with-down-syndrome

Καθώς εξελίσσεται η τεχνολογία και πραγματοποιούνται νεότερες τεχνικές χειρουργικής, οι ασθενείς με διαβήτη που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη αντιμετωπίζουν σταθερά καλά οπτικά αποτελέσματα. Μελέτη, με τον τίτλο «Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes (ACCORD)», είχε ως στόχο τον εντοπισμό των προγνωστικών των σχετικών οπτικών αποτελεσμάτων ειδικώς σε άτομα με διαβήτη.

Σε αυτήν συμπεριλήφθηκαν συνολικώς 1.136 μάτια, 784 συμμετεχόντων, που υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Το 67% εξ αυτών πέτυχε καλό οπτικό αποτέλεσμα (20/40 ή καλύτερο), σε σύγκριση με προηγούμενες μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν πάνω από 15 χρόνια πριν, αναφέροντας ένα εύρος 62% έως 89%.

Ορισμένοι παράγοντες που σχετίστηκαν με πρόβλεψη ενός καλού οπτικού αποτελέσματος ήταν οι ασθενείς με εκπαίδευση στο κολέγιο, η χειρουργική επέμβαση καταρράκτη και στα δύο μάτια και η προεγχειρητική οπτική οξύτητα (VA). Παράγοντες που δεν σχετίζονται σημαντικά περιλαμβάνουν την ηλικία ήταν το φύλο, η φυλή, το κάπνισμα, η διάρκεια του διαβήτη, η αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα λιπιδίων και η αιμοσφαιρίνη A1c. Η απουσία διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας συσχετίστηκε με καλό οπτικό αποτέλεσμα σε 362 μάτια.

Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι τα οπτικά αποτελέσματα παρέμειναν συγκρίσιμα με προηγούμενες μελέτες λόγω επιπολασμού και σοβαρότητας της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και λόγω παραγόντων που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση καταρράκτη, συμπεριλαμβανομένων χειρουργικών τεχνικών και/ή μετεγχειρητικής φροντίδας, μεταξύ άλλων.

Mostly Positive Results for Diabetic Patients After Cataract Surgery (reviewofoptometry.com)

Η πανδημία COVID-19 εξακολουθεί να είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά συμβάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αν και τα εμβόλια δημιουργούν ελπίδες για την ανάσχεσή της, παραμένει ένας βαθμός αβεβαιότητας σχετικά με το ποιος θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις από τον ιό, με τους ηλικιωμένους να φαίνονται πιο ευάλωτοι σε σχέση τα νεότερα άτομα.

Όσον αφορά τον κατάλογο των πιθανών επιπλοκών της COVID-19, τα μάτια δεν αποτελούν εξαίρεση. «Θυμάμαι όταν τα μέσα ενημέρωσης είχαν αναφέρει ως σημάδι της COVID-19 το "ροζ μάτι". Φυσικά είναι απόλυτα λογικό ότι η COVID-19 θα μπορούσε να φτάσει στον επιπεφυκότα. Αλλά δεν μιλάω για επιπεφυκίτιδα. Μιλάω για τον αμφιβληστροειδή» σημειώνει ο Benjamin P. Casella, OD.

Ο αμφιβληστροειδής μπορεί να έχει επιπλοκές που σχετίζονται με την COVID-19. Εάν ένας ιός μπορεί να προκαλέσει θρόμβους αίματος και επακόλουθη ισχαιμία στους πνεύμονες, τότε, καταρχήν, αυτές οι επιδράσεις μπορούν να συμβούν οπουδήποτε υπάρχουν αιμοφόρα αγγεία, συμπεριλαμβανομένου του αμφιβληστροειδή.

Η μελέτη SERPICO-19, μια διατομεακή μελέτη που δημοσιεύθηκε το φθινόπωρο του 2020, επιδίωξε να διερευνήσει τις πιθανές συσχετίσεις του αμφιβληστροειδούς με την COVID-19. Η μελέτη περιελάμβανε 54 ασθενείς με COVID-19 και 133 μη εκτεθειμένους συμμετέχοντες. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν σε ελέγχους αμφιβληστροειδούς. Σημάδια στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς εντοπίστηκαν σε σημαντικό ποσοστό των ασθενών της μελέτης με COVID-19. Αιμορραγίες σημειώθηκαν στο 9,25% αυτού του πληθυσμού. Οι βαμβακόμορφες κηλίδες εμφανίστηκαν στο 7,4%. Οι διασταλμένες φλέβες του αμφιβληστροειδούς εμφανίστηκαν στο 27,7%, ενώ η αγγειακή στρεβλότητα εμφανίστηκε στο 12,9%.

Συνειδητοποιώντας ότι, για προφανείς λόγους, το μέγεθος του δείγματος ήταν μικρό, τα ποσοστά αυτά εξακολουθούν να είναι σημαντικά και υποστηρίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα. Στην πραγματικότητα, οι διασταλμένες φλέβες του αμφιβληστροειδούς συσχετίστηκαν με τον βαθμό σοβαρότητας της νόσου. Αυτό θα μπορούσε να έχει μια πιθανή συνέπεια για την αντιμετώπιση και τη θεραπεία ασθενών με COVID-19.

Cotton wool spot appears in patient with COVID-19 (optometrytimes.com)

Ινδοί κλινικοί γιατροί έχουν περιγράψει στις αναφορές περιστατικών του περιοδικού BMJ τη θεραπεία τους για μια γυναίκα που παρουσιάστηκε στο νοσοκομείο με κόκκινα δάκρυα.

Οι συγγραφείς τόνισαν ότι σταγόνες αίματος έβγαιναν και από τα δύο μάτια της 25χρονης ασθενούς όταν έφτασε στο τμήμα έκτακτης ανάγκης.

Δεν υπήρχε τραυματισμός σε κανένα μάτι και η οπτική οξύτητα της ασθενούς ήταν 6/6, καθώς επίσης και η οφθαλμολογική εξέταση ήταν φυσιολογική.

Η ασθενής ανέφερε ότι είχε ένα παρόμοιο επεισόδιο έναν μήνα πριν, όταν είχε επίσης ήπια ρινική αιμορραγία. Επίσης η ασθενής αποκάλυψε ότι είχε εμμηνόρροια και στις δύο περιπτώσεις.

Αφού αποκλείστηκαν άλλες αιτίες αίματος στα δάκρυα, οι κλινικοί γιατροί διέγνωσαν την ασθενή με οφθαλμική εμμηνόρροια. Της συνταγογραφήθηκαν αντισυλληπτικά χάπια και δεν ανέφερε περαιτέρω επεισόδια σε μια παρακολούθηση τριών μηνών.

Οι συγγραφείς περιέγραψαν τα αιμορραγικά δάκρυα ως «ανησυχητική κλινική οντότητα».

«Στην ασθενή μας, το γεγονός ότι η οφθαλμική αιμορραγία ήταν περιοδική, συνήθιζε να συμβαίνει μόνο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και από τα δύο μάτια, εγείρει την υποψία για υποδόρια εμμηνορροϊκή αιμορραγία. Επίσης, μετά από ορμονική θεραπεία, δεν υπήρξε επανάληψη τέτοιου επεισοδίου», ανέφεραν οι κλινικοί γιατροί.

A mysterious case of red tears (aop.org.uk)

Υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα για τα άτομα με μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, μια σπάνια κληρονομική πάθηση των ματιών, χωρίς θεραπεία έως σήμερα. Οι υπάρχουσες θεραπείες βοηθούν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των Αμερικανών με τη συγκεκριμένη πάθηση, αλλά η πρόοδος στη γονιδιακή θεραπεία μπορεί σύντομα να βοηθήσει στην αποκατάσταση της όρασης σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.

H μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια αναφέρεται σε μια ομάδα κληρονομικών οφθαλμικών διαταραχών οι οποίες προκαλούν προοδευτική εκφύλιση του αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Μεταλλάξεις σε περισσότερα από 60 διαφορετικά γονίδια μπορούν να συμβάλλουν σε αυτήν την κατάσταση.

«Εάν διαγνωστείτε με μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι ζωτικής σημασίας να υποβληθείτε σε γενετικό έλεγχο για να προσδιορίσετε την υποκείμενη μετάλλαξή σας», τονίζει ο Ninel Gregori, M.D., μέλος της Ακαδημίας και καθηγητής κλινικής οφθαλμολογίας στο Bascom Palmer Eye Institute.

Τα άτομα με ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις μπορεί να πληρούν τις προϋποθέσεις για να συμμετάσχουν σε κλινική δοκιμή μιας νέας θεραπείας πριν να είναι ευρέως διαθέσιμη.

«Γνωρίζοντας ποιο γονίδιο προκαλεί την ασθένειά σας και συζητώντας με τον οφθαλμίατρό σας αν μπορείτε να συμμετέχετε σε μια κλινική δοκιμή που μπορεί να βοηθήσει στο να σώσετε την όρασή σας», υποστηρίζει ο Gregori.

Η ξηροφθαλμία είναι μια πολύπλοκη ασθένεια που έχει πολλές αιτίες. Για πολλούς ανθρώπους μερικές απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να επιλύσουν την ήπια ξηροφθαλμία.

Η ξηροφθαλμία μπορεί να εμφανίζεται είτε λόγω της αυξημένης εξάτμισης των δακρύων είτε λόγω μειωμένης παραγωγής της υδάτινης στιβάδας.

Ορισμένες καταστάσεις μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση της ξηροφθαλμίας, όπως το σύνδρομο Sjogren, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και οι αγγειακές παθήσεις του κολλαγόνου. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η ρύπανση ή ο καιρός, παίζουν επίσης ρόλο στην εμφάνιση της ξηροφθαλμίας. Μερικές φορές μπορεί να προκληθεί και από φάρμακα, όπως αντιισταμινικά, ορισμένα φάρμακα γλαυκώματος, φάρμακα για το άσθμα ή αντισυλληπτικά. Μπορεί, ακόμη,  να επιδεινωθεί με τη χρήση υπολογιστή ή φακών επαφής.

Επειδή η ασθένεια της ξηροφθαλμίας μπορεί να έχει πολλές αιτίες χρησιμοποιείται μια ποικιλία θεραπευτικών προσεγγίσεων. Για τους περισσότερους ανθρώπους με περιστασιακά ή ήπια συμπτώματα ξηροφθαλμίας οι σταγόνες ματιών (τεχνητά δάκρυα) μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά. Εάν τα συμπτώματά είναι επίμονα και πιο σοβαρά, ο οφθαλμίατρος μπορεί να προσφέρει άλλες επιλογές ή να αλλάξει τα φάρμακα που έχουν χορηγηθεί και προκαλούν την ξηροφθαλμία.

Ακολουθούν ορισμένες από τις προτάσεις των οφθαλμιάτρων αναλόγως με την αιτία και τη σοβαρότητα της ξηροφθαλμίας:

• Αντιβιοτικό για τη μείωση της φλεγμονής των βλεφάρων.
• Σταγόνες κυκλοσπορίνης για τα μάτια για τον έλεγχο της φλεγμονής στον κερατοειδή.
• Τεχνητά δάκρυα.
• Συσκευή που διεγείρει ηλεκτρονικώς την παραγωγή δακρύων.
• Αυτόλογος ορός.
• Κλείσιμο των δακρυϊκών πόρων με τάπες σιλικόνης.
• Θεραπεία για τη δυσλειτουργία των μεϊβομιανών αδένων.

Η Αυστραλιανή Επιτροπή για την Ασφάλεια και την Ποιότητα στην Υγειονομική περίθαλψη ξεκίνησε το νέο Πρότυπο Κλινικής Φροντίδας Καταρράκτη, με στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης των ασθενών σε περίθαλψη, καθορίζοντας τρόπους προτεραιότητας για τη χειρουργική και μη χειρουργική θεραπεία τους.

Οι αρχές που καθορίζονται από το νέο εθνικό πρότυπο έχουν ήδη αποδειχθεί αποτελεσματικές σε τοπικό επίπεδο, δήλωσε η Dr. Tracy Siggins. «Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει σαφώς τεκμηριωμένη προσέγγιση, η οποία να παρέχει σαφήνεια στους ασθενείς, με βάση τις κλινικές τους ανάγκες. Η ποιότητα της παραπομπής που λαμβάνεται είναι το κλειδί για την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών διαχείρισης παραπομπής», τονίζει και προσθέτει ότι κατά τη διάρκεια της 10ετούς θητείας της, η ομάδα ανέπτυξε νέους τρόπους για να δώσει προτεραιότητα στους ασθενείς με καταρράκτη, οδηγώντας σε μείωση 79% των ασθενών που περιμένουν αξιολόγηση.

Κάθε χρόνο 250.000 Αυστραλοί υποβάλλονται σε επέμβαση καταρράκτη, με το 70% αυτών των επεμβάσεων να γίνονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Πολλοί περισσότεροι Αυστραλοί περιμένουν χειρουργική επέμβαση καταρράκτη, με εισαγωγή σε δημόσια νοσοκομεία, σε περιοχές με κοινωνικοοικονομικό μειονέκτημα διπλάσιο από αυτό των πλουσιότερων περιοχών, σύμφωνα με το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας (AIHW).

Η καθηγήτρια Anne Duggan είπε ότι το νέο πρότυπο θα βοηθήσει στην εξισορρόπηση αυτής της ανισότητας στη φροντίδα του καταρράκτη, με πιο αποτελεσματική και δίκαιη πρόσβαση στη φροντίδα για άτομα σε περιοχές με κοινωνικοοικονομικό μειονέκτημα.

Πρόσφατη μελέτη ξεκίνησε για να προσδιορίσει ποιοι παράγοντες προκαλούν φλεγμονώδη επεισόδια υποτροπιάζουσας οξείας πρόσθιας ραγοειδίτιδας (RAAU), μία ασθένεια που ευθύνεται για το 10% έως 15% της τύφλωσης στις ΗΠΑ. Το άγχος και ο ανεπαρκής ύπνος αποδείχθηκε ότι είναι οι δύο μεγαλύτεροι προγνωστικοί παράγοντες για μελλοντικά επεισόδια ραγοειδίτιδας.

Η μελέτη ελέγχου περιπτώσεων που διεξήχθη στην Μπανγκόκ περιελάμβανε 78 ασθενείς με RAAU άνω των 18 ετών. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο συνέντευξης που τους ρωτούσε για πιθανούς παράγοντες που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα, όπως ο μέσος χρόνος ύπνου και άσκησης, η κατανάλωση καπνού και αλκοόλ, συμπτώματα πόνου στην πλάτη, άγχος, συμβάντα ζωής, οικονομικά προβλήματα, τραύμα στα μάτια, ατύχημα, ιστορικό ασθένειας. Οι ασθενείς ανέφεραν την παρουσία αυτών των παραγόντων κατά τη διάρκεια του μήνα πριν από την πιο πρόσφατη παρουσία ραγοειδίτιδας. Υποβλήθηκαν επίσης σε τεστ άγχους.

Υψηλότερα επίπεδα στρες και έλλειψη ύπνου συσχετίστηκαν με επικείμενη παρουσία ραγοειδίτιδας σε ασθενείς με RAAU. «Οι πιθανότητες ραγοειδίτιδας τον επόμενο μήνα ήταν περίπου εννέα φορές σε άτομα με άγχος και 12 φορές σε εκείνα με στέρηση ύπνου», έγραψαν οι ερευνητές στη δημοσίευση τους. «Φαίνεται ότι άλλοι ύποπτοι παράγοντες, όπως ο χρόνος άσκησης, το κάπνισμα, ο πόνος στις αρθρώσεις ή η κατανάλωση αλκοόλ δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με την παρουσία της ραγοειδίτιδας» πρόσθεσαν.

Η έλλειψη ύπνου ορίστηκε ως λιγότερο από τις νυχτερινές επτά ώρες που συνέστησε το National Sleep Foundation. Η στέρηση ύπνου έχει αποδειχθεί ότι μεταβάλλει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος με την πάροδο του χρόνου, καθώς επίσης αυξάνει τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και την αύξηση της ιντερλευκίνης-6. Η άνοδος των φλεγμονωδών κυτοκινών μπορεί να προκαλεί τη φλεγμονώδη κατάσταση σε ασθενείς με RAAU.

Όσον αφορά το άγχος μπορεί, επίσης, να ενεργοποιήσει τον άξονα υποθάλαμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, οδηγώντας σε αλλοιωμένη ανοσοαπόκριση.

Τα προβλήματα ύπνου είναι πολύ διαδεδομένα, με σχεδόν τους μισούς Αμερικανούς να επηρεάζονται κάθε χρόνο. Επεισοδιακές ανωμαλίες ή παραϋπνίες ύπνου περιλαμβάνουν υπνοβασία και ομιλία, διαταραχή τρόμου ύπνου και διαταραχή εφιάλτη.

Οι ανωμαλίες στην ποσότητα, την ποιότητα ή τον χρόνο ύπνου περιλαμβάνουν οντότητες όπως πρωτογενή και δευτερογενή αϋπνία (παρατεταμένη καθυστέρηση ύπνου ή του χρόνου που χρειάζεται κάποιος για να κοιμηθεί ή διάρκεια ύπνου), ναρκοληψία, σύνδρομο ανήσυχων ποδιών και διαταραγμένη αναπνοή στον ύπνο (αποφρακτική, κεντρική και μεικτή άπνοια ύπνου, καθώς και σύνδρομο αντίστασης του ανώτερου αεραγωγού). Είναι ενδιαφέρον ότι οι δυσνομίες συνδέονται στενά με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας σε διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2.

Ας δούμε μερικά από αυτά τα ευρήματα: Η υποϋπνία αναφέρεται σε σύντομη διάρκεια ύπνου, η οποία ορίζεται ως λιγότερες από 7 ώρες ημερήσιου ύπνου σε ενήλικες (επιπολασμός 35%) και αποτελεί υποσύνολο αϋπνίας. Σε εκείνους με σοβαρή υποϋπνία (λιγότερο από 5,5 ώρες ημερήσιου ύπνου), τα ποσοστά διαβήτη είναι τριπλάσια στη μετα-ανάλυση μελετών παρατήρησης. Αντιστρόφως, η σοβαρή υποϋπνία και η υπνηλία (περισσότερες από 9 ώρες ημερήσιου ύπνου) σχετίζονται πολύ με αντίσταση στην ινσουλίνη και λιπαρότητα που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2
Πράγματι, η μετα-ανάλυση περισσότερων από 480.000 συμμετεχόντων αποκάλυψε ένα μοτίβο επιπολασμού διαβήτη σε σχήμα U σε ασθενείς με πολύ μικρή και πολύ μεγάλη διάρκεια ύπνου.

Impact of sleep on diabetes and diabetic retinopathy (optometrytimes.com)

Ο αρχιτέκτονας, ζωγράφος και γλύπτης της ισπανικής αναγέννησης El Greco (1541-1614) είναι γνωστός για την κάθετη επιμήκυνση ορισμένων μορφών στους πίνακές του. Το 1913 ο οφθαλμίατρος Γερμάν Μπερίτενς ισχυρίστηκε ότι αυτή η επιμήκυνση οφείλεται στον αστιγματισμό που είχε.

Ο αστιγματισμός συνήθως προκύπτει όταν ο κερατοειδής -η εμπρόσθια επιφάνεια του ματιού και το κύριο στοιχείο εστίασης φωτός- δεν είναι σφαιρικός. Υπάρχουν όμως πολλά προβλήματα με τη θεωρία του Μπερίτενς. Μία κοινή αντίρρηση είναι ότι κάθε κατακόρυφη επιμήκυνση θα έπρεπε να έχει επηρεάσει την οπτική του Ελ Γκρέκο όσον αφορά αυτό που ζωγράφιζε, αλλά και εξίσου όσον αφορά τον καμβά πάνω στο οποίο το ζωγράφιζε.

Επιπλέον, άλλα στοιχεία δείχνουν ότι η χρήση κάθετης επιμήκυνσης του El Greco ήταν εσκεμμένη καλλιτεχνική επιλογή. Για παράδειγμα, στη ζωγραφιά του 1610, «St Jerome», το οριζόντιο προσανατολισμένο χέρι του αγίου είναι επίσης επιμηκυμένο, όπως και η μορφή. Εάν οι επιμήκεις φιγούρες του Ελ Γκρέκο οφείλονταν σε μία απλή κάθετη επιμήκυνση στην οπτική του αντίληψη θα περιμέναμε το χέρι να φαίνεται συγκριτικά άκαμπτο.

Οι επιστήμονες έχουν αναφέρει τη δυνατότητα ενός αναστολέα μορίων που εμφάνισε θετικές επιδράσεις σε ένα μοντέλο ποντικού με ραγοειδές μελάνωμα.
Γράφοντας στο Oncogene, οι ερευνητές τόνισαν ότι ο αναστολέας KCN1 περιόρισε την πρωτοπαθή ασθένεια στο μάτι και μείωσε τη μεταστατική εξάπλωση του όγκου.
Τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με τον αναστολέα επέζησαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς εμφανείς παρενέργειες. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το KCN1 ήταν πιο αποτελεσματικό στην πρόληψη των μεταστάσεων όταν χορηγήθηκε νωρίς.
Οι συγγραφείς έγραψαν: «Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι το KCN1 έχει επιθυμητές ιδιότητες ως κατασταλτικό της μετάστασης: Είναι καλά ανεκτό, έχει εξαιρετική κατανομή στο μάτι και το συκώτι και επομένως είναι ιδανικό για τη θεραπεία του μεταστατικού μελανώματος του ραγοειδούς». Επίσης, σημειώνουν ότι η θεραπεία χρειάζεται περαιτέρω βελτιστοποίηση πριν από την κλινική χρήση.
Προς το παρόν, το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας για ασθενείς με μελάνωμα ραγοειδούς είναι 50% στα πέντε χρόνια. Το ποσοστό αυτό παραμένει αμετάβλητο τα τελευταία 40 χρόνια. «Χρειάζονται επειγόντως νέες θεραπείες» τόνισαν οι συγγραφείς.

Researchers explore possible uveal melanoma treatment (aop.org.uk)

«Πολλές διαδικασίες βασισμένες σε αποδεικτικά στοιχεία εφαρμόζονται άνισα σε όλο τον κόσμο, και ορισμένες διαδεδομένες και δαπανηρές συνήθειες στερούνται σταθερών επιστημονικών στοιχείων, ενώ καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες πόρων, τόσο νομισματικών όσο και ανθρώπινων». Αυτό αναφέρουν ερευνητές με βάση τα στοιχεία έρευνας που πραγματοποίησαν διαδικτυακώς σε 240 οφθαλμίατρους, σε 38 χώρες, που περιλάμβαναν πέντε ηπείρους. Στην έρευνα οι γιατροί ρωτήθηκαν σχετικώς με τις επικρατούσες τάσεις στα ιδρύματά τους, που περιλαμβάνουν όγκο χειρουργείων, χρήση αναισθησίας, προεγχειρητικές και ενδοεγχειρητικές εξετάσεις και μεταχειρουργική φροντίδα.

Συνολικά απάντησαν 209 οφθαλμίατροι. Από αυτούς, το 38% αντιπροσώπευε δημόσια νοσοκομεία, 36% ιδιωτικές πρακτικές και 26% ακαδημαϊκούς χώρους. Η έρευνα διαπίστωσε ότι ένας μόνο χειρουργός είναι παρών στο 40% των χειρουργικών δωματίων και το 27% των MD ανέφεραν ότι δύο οφθαλμίατροι κάνουν την επέμβαση.

Επιπλέον, οι ερωτηθέντες δήλωσαν ότι ένας ειδικός αναισθησιολόγος ήταν παρών μόνο στο 30% των περιπτώσεων, ενώ δύο νοσηλευτές βρισκόταν στο χειρουργείο στο 77% του χρόνου.

Ένα άλλο εύρημα ήταν ότι δύο χειρουργοί, οι οποίοι είναι υποχρεωτικοί σε ορισμένες χώρες όπως η Ιταλία, και συνιστώνται σε άλλες, μπορεί να αυξήσουν την ασφάλεια, χωρίς να επηρεάσουν το κόστος της επέμβασης.

Λαμβάνοντας υπόψη μια 20λεπτη απλή χειρουργική επέμβαση, το κόστος του ιατρικού προσωπικού ανά επέμβαση κυμάνθηκε από 46 δολάρια για έναν μόνο χειρουργό και διαθέσιμο αναισθησιολόγο, έως 120 δολάρια για δύο χειρουργούς και έναν ειδικό αναισθησιολόγο.

Το ποσό των προεγχειρητικών οφθαλμικών διαγνωστικών εξετάσεων ήταν ακόμη πιο μεταβλητό, με το 40% των ερωτηθέντων να λένε ότι διεξάγουν τέσσερις ή περισσότερες εξετάσεις, ενώ το 20% κάνει μόνο μία.

Οι ασθενείς με προβλήματα όρασης ξόδεψαν περίπου 1.500 δολάρια λιγότερο για θεραπεία και είχαν τρεις λιγότερες μη οφθαλμολογικές εξωτερικές επισκέψεις έναντι εκείνων με άλλες αναπηρίες, διαπιστώνει μελέτη.
Οι μελέτες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η οπτική δυσλειτουργία (VI) επηρεάζει την επακόλουθη ιατρική περίθαλψη -από οικονομική επιβάρυνση έως τη συχνότητα τόσο των οφθαλμικών όσο και των μη οφθαλμικών επισκέψεων- είναι λιγοστές, όπως επίσης και οι έρευνες που συγκρίνουν αυτή την εν λόγω μέτρηση μεταξύ ατόμων με VI και εκείνων με άλλες αναπηρίες, καθώς και υγιών ατόμων. Εξετάζοντας αυτή τη σχέση νέα μελέτη, που πραγματοποιήθηκε στην Ταϊβάν, διαπίστωσε ότι τα άτομα με VI υποβάλλονται σε μικρότερη μη οφθαλμική φροντίδα σε σχέση με εκείνα με άλλες αναπηρίες.
Η έρευνα περιελάμβανε ασθενείς ηλικίας 20 ετών και άνω με νεοαναπτυγμένη οπτική αναπηρία, σε διάστημα 10 ετών (2007 έως 2017). Όλοι οι ασθενείς παρατηρήθηκαν μέχρι να παρουσιάσουν προβλήματα όρασης, οπότε και  συγκρίθηκαν με δύο ομάδες ελέγχου: άτομα με μη οπτική αναπηρία και άτομα χωρίς καμία αναπηρία. Άλλες αναπηρίες, πέρα ​​από το VI, κατηγοριοποιήθηκαν ως ακοή, άνοια, άκρα, πνευματική, νοητική, όργανο και «άλλες». Οι ερευνητές εξέτασαν τη χρήση οφθαλμικών εξωτερικών και ενδονοσοκομειακών ασθενών, εκτός από τη μη οφθαλμολογική εξωτερική και εσωτερική χρήση.
Σε σύγκριση με άτομα με προβλήματα όρασης, η ομάδα που εξετάστηκε είχε χαμηλότερα εξωτερικά ιατρικά έξοδα (περίπου 1.540 δολάρια ΗΠΑ) και τρεις λιγότερες εξωτερικές επισκέψεις. Όπως ήταν αναμενόμενο, το αντίθετο σημειώθηκε για οφθαλμολογικές επισκέψεις/δεδουλευμένο κόστος στη συγκεκριμένη ομάδα σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες με άλλες αναπηρίες και υγιή άτομα.

Visually Impaired Patients May Undergo Less Medical Care (reviewofoptometry.com)

Εκτός από τις οφθαλμικές παθήσεις, η έγχρωμη όραση μπορεί να αποδοθεί στις κληρονομικές ελλείψεις. Περίπου το 8% των ανδρών και το 0,5% των γυναικών γεννιούνται με ανώμαλη έγχρωμη όραση.

Σε μία από τις πιο κοινές σοβαρές μορφές του οι άνθρωποι βλέπουν τα χρώματα καθαρά ως προς συγκεκριμένα επίπεδα μπλε και κίτρινου. Δεν μπορούν, όμως, να διακρίνουν τα χρώματα που διαφέρουν μόνο στην ερυθρότητα ή την πρασινάδα τους, και έτσι δυσκολεύονται να διακρίνουν τα ώριμα από τα άγουρα φρούτα, για παράδειγμα.

Έχει υποστηριχθεί ότι κανένας μεγάλος καλλιτέχνης δεν είναι γνωστό ότι έχει ανώμαλη χρωματική όραση.

Ο Αυστραλός καλλιτέχνης Clifton Pugh μπορεί εύκολα να διεκδικήσει τον τίτλο του «μεγάλου καλλιτέχνη»: ήταν τρεις φορές νικητής του Βραβείου Archibald για πορτραίτα, εκπροσωπείται ιδιαίτερα στις εθνικές γκαλερί και κέρδισε ακόμη και ένα χάλκινο μετάλλιο για ζωγραφική στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η ανώμαλη έγχρωμη όρασή του είναι καλά τεκμηριωμένη στις βιογραφικές του πληροφορίες. Λόγω της κληρονομικής φύσης των ελλείψεων έγχρωμης όρασής του οι ερευνητές μπόρεσαν να εξετάσουν την έγχρωμη όραση των επιζώντων μελών της οικογένειάς του, για να υποστηρίξουν την υπόθεσή τους ότι ο Pugh σχεδόν σίγουρα είχε σοβαρή έλλειψη κόκκινου-πράσινου χρώματος.

Ωστόσο, μία ανάλυση των χρωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν στους πίνακες του Pugh απέτυχε να αποκαλύψει οποιεσδήποτε αποδείξεις που μπορεί να υποδηλώνουν κάποια ανωμαλία χρωματικής όρασης. Αυτό συμβαδίζει με προηγούμενες μελέτες, αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν δυνατή η αξιόπιστη διάγνωση μιας ανεπάρκειας έγχρωμης όρασης με βάση το έργο ενός καλλιτέχνη.

How eye disorders may have influenced the work of famous painters (theconversation.com)

Η υπέρυθρη θερμογραφία είναι ένας μη επεμβατικός τρόπος ανίχνευσης αγγειακών, νεοπλαστικών και φλεγμονωδών παθολογιών. Οι ερευνητές μέτρησαν πρόσφατα τη θερμοκρασία της οφθαλμικής επιφάνειας (OST) των ασθενών με AMD και DR, καθώς και οι δύο καταστάσεις προκύπτουν από μη φυσιολογικές αγγειακές αλλαγές που πιθανόν σχετίζονται με χαμηλού βαθμού φλεγμονή και αγγειοπάθεια. Διαπίστωσαν, δε, ότι οι συγκεκριμένες συνθήκες δείχνουν αξιοσημείωτες αυξήσεις της θερμοκρασίας σε σύγκριση με αυτές των υγιών ματιών.
Η αναδρομική μελέτη περιελάμβανε 133 ασθενείς (260 μάτια) που είχαν διαγνωστεί με DR (n = 97 μάτια) ή AMD (n = 163 μάτια) και μια ομάδα ελέγχου 48 ασθενών (55 μάτια) χωρίς ασθένεια της οφθαλμικής επιφάνειας. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν κάμερα θερμικής απεικόνισης για τη μέτρηση της OST και υπολόγισαν τις θερμοκρασίες για τον έσω κανθό, τον πλευρικό κανθό και τον κερατοειδή.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η OST έχει αποδειχθεί ότι αντιπροσωπεύει έμμεσα την αιμοδυναμική των ματιών. «Οι ισχαιμικές καταστάσεις είναι μια γνωστή αιτία μείωσης της θερμοκρασίας των ιστών, ως αποτέλεσμα κακής αιμάτωσης των ιστών και επακόλουθης αγγειοσυστολής των περιφερικών αιμοφόρων αγγείων», εξήγησαν. «Η θερμογραφία έχει χρησιμοποιηθεί για να δείξει τη συσχέτιση μεταξύ ισχαιμικών καταστάσεων και μειωμένης OST».
Τα ευρήματα θερμοκρασίας στην παρούσα μελέτη υποστηρίζουν επίσης την ιδέα ότι η φλεγμονή παίζει ρόλο στη δραστηριότητα της AMD. «Σε αντίθεση με την ισχαιμία, η φλεγμονή είναι μια παθοφυσιολογική διαδικασία που αποτελείται από τοπική αγγειοδιαστολή και υπερδιάχυση με αποτέλεσμα υπερθερμία», σημείωσαν.

Thermography May Help Differentiate Retinal Diseases (reviewofoptometry.com)

Ένας συνδυασμός αυτών των φυσικών τροφίμων και συμπληρωμάτων της μεσογειακής διατροφής μπορεί να αποκρούσει τον εκφυλισμό ωχράς κηλίδος και το γλαύκωμα υποστηρίζουν ερευνητές

Η διατροφή και τα συμπληρώματα διατροφής έχουν από καιρό θεωρηθεί πόρος για την καταπολέμηση των οφθαλμικών παθήσεων και καταστάσεων όπως ο καταρράκτης, το γλαύκωμα, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και η AMD. Προσθέτοντας στη βιβλιογραφία, νέα έρευνα δείχνει ότι η προσθήκη ορισμένων φυσικών τροφίμων, μαζί με μια μεσογειακή διατροφή και συμπληρώματα διατροφής, μπορεί να ωφελήσει περαιτέρω τους ασθενείς και να μειώσει τον κίνδυνο παθήσεων με προβλήματα όρασης.

«Τα μπρόκολα, οι ξηροί καρποί, το σαφράν και τα καρύδια είναι σημαντικά μεμονωμένα τρόφιμα που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη/διαχείριση οφθαλμικών παθήσεων και μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην καταπολέμηση ορισμένων παραγόντων κινδύνου που σχετίζονται με την όραση», έγραψαν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους. «Πρακτικώς όλα αυτά τα τρόφιμα εμφανίζουν σε κάποιον βαθμό αντιφλεγμονώδη, αποτοξινωτικά, αντι-αγγειογόνα, αντι-αποπτωτικά, φωτο-προστατευτικά, αντιοξειδωτικά και νευροπροστατευτικά αποτελέσματα», προσθέτουν.

 Τα οφέλη του μπρόκολου

Η μελέτη επισημαίνει το πλεονέκτημα αυτού ως σημαντική πηγή μικροθρεπτικών συστατικών και ινών, καροτένια (βήτα-καροτίνη και λουτεΐνη), βιταμίνες (Α, Β, Γ και Ε), ισοθειοκυανικά, λιπαρά οξέα (λινελαϊκό οξύ και παλμιτικό οξύ) και ποικίλα μέταλλα (ασβέστιο, σίδηρος, μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορος και νάτριο), εκτός από τα αμινοξέα.

 Σαφρόν και AMD

Από τα αρχαία χρόνια φαρμακευτικές ιδιότητες έχουν αποδοθεί στο σαφράν. Αυτό το μπαχαρικό, που συλλέγεται από άνθη κρόκου, περιέχει ισομερή κροκίνης, ζεαξανθίνη, λυκοπένιο και βιταμίνη Β12, εξήγησαν οι ερευνητές. Στα πρώτα στάδια της AMD η έρευνα έχει δείξει ότι το σαφράν μπορεί να βελτιώσει την οπτική λειτουργία αναστρέφοντας τη βλάβη στους φωτοϋποδοχείς και τα διπολικά κύτταρα, που προκαλούνται από το οξειδωτικό στρες. Σε μια άλλη έρευνα που εξετάστηκε στη μελέτη η ημερήσια πρόσληψη σαφράν βελτίωσε τις αμφιβληστροειδικές αλλαγές σε ασθενείς με ξηρή και υγρή AMD.

Broccoli and Saffron May Combat Ocular Diseases (reviewofoptometry.com)

Ο εκτιμώμενος παγκόσμιος επιπολασμός του σακχαρώδους διαβήτη ήταν 463 εκατομμύρια το 2019, αντιπροσωπεύοντας το 9,3% του παγκόσμιου πληθυσμού, αριθμός που προβλέπεται να αυξηθεί σε 578 εκατομμύρια έως το 2030.

Ο διαβήτης είναι μια σημαντική αιτία τύφλωσης, κυρίως λόγω της επίδρασής του στον αμφιβληστροειδή. Επιπροσθέτως, ο διαβήτης επηρεάζει σχεδόν κάθε άλλη δομή στο μάτι και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πολλές παθολογίες του οφθαλμού. Ωστόσο, η σχέση του με το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι συζητήσιμη, παρά τους πολλαπλούς μηχανισμούς ασθένειας που είναι κοινοί τόσο για τον διαβήτη όσο και για το γλαύκωμα.

Ο διαβήτης επηρεάζει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική δομή του αμφιβληστροειδούς με επακόλουθη βλάβη, καθώς και άλλες οφθαλμικές δομές που μπορεί να επηρεάσουν δυνητικά την αξιολόγηση του γλαυκώματος. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να παρατηρηθούν κλινικώς στις μετρήσεις της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΕΟΠ), την παχυμετρία, τον έλεγχο του οπτικού πεδίου και τις σαρώσεις OCT.

Η ΕΟΠ έχει αποδειχθεί ότι είναι υψηλότερη σε ασθενείς με διαβήτη. Αρκετές υποθέσεις που υποστηρίζονται σε αυτό το εύρημα είναι ότι οι υψηλότερες ΕΟΠ που παρατηρούνται σε ασθενείς με διαβήτη μπορεί να σχετίζονται με ελαφρώς παχύτερο πάχος κεντρικού κερατοειδούς (CCT), αλλαγές στις βιομηχανικές ιδιότητες του κερατοειδούς ή μείωση της υδατικής εκροής λόγω αλλοιώσεων του δοκιδωτού πλέγματος που προκαλείται από συσσώρευση τελικών προϊόντων γλυκοζυλίωσης. Ωστόσο, η διαφορά ΕΟΠ που παρατηρείται σε ασθενείς με διαβήτη έναντι ασθενών χωρίς διαβήτη είναι σχετικώς μικρή και όχι κλινικώς σχετική. Το CCT των ατόμων με διαβήτη είναι επίσης ελαφρώς παχύτερο από εκείνων χωρίς διαβήτη.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι συχνά παράγοντας αποκλεισμού σε δοκιμές γλαυκώματος κυρίως λόγω της γνωστής επίδρασης της αμφιβληστροειδοπάθειας στις μελέτες οπτικού πεδίου και στο στρώμα ινών του αμφιβληστροειδικού νεύρου. Ωστόσο, τα σκοτώματα του οπτικού πεδίου σε ασθενείς με διαβήτη έχουν επίσης αποδειχθεί ότι εμφανίζονται απουσία αμφιβληστροειδοπάθειας, γεγονός που υποδηλώνει ότι η νευροετινοπάθεια εμφανίζεται πριν από ορατές βλάβες του αμφιβληστροειδούς.

How diabetes and glaucoma intersect – Eye Insider News

Επιδιώκοντας να βελτιωθεί η ακρίβεια του χρόνου διάσπασης της φλουορεσκεΐνης (TBUT) στη διάγνωση της ξηροφθαλμίας νέα έρευνα δείχνει ότι ο μεγαλύτερος χρόνος μέτρησής της μεταξύ τριών διαδοχικών μετρήσεων μπορεί να παρέχει πιο ακριβή εκτίμηση της σταθερότητας του φιλμ δακρύων και της σοβαρότητας της νόσου, σε σύγκριση με μία μόνο μέτρηση ή τον μέσο όρο μερικών.

Ερευνητές από την Κίνα μέτρησαν 147 συμμετέχοντες ηλικίας περίπου 38 ετών. Οι δοκιμές περιελάμβαναν OSDI, χρώση κερατοειδούς φλουορεσκεΐνης, Schirmer 1 και τρεις διαδοχικές δοκιμές φλουορεσκεΐνης TBUT. Τα αποτελέσματα της τελευταίας τοποθετήθηκαν στη συνέχεια σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες φλουορεσκεΐνης TBUT: φλουορεσκεΐνη TBUT max (η υψηλότερη ένδειξη των τριών), ελάχιστη φλουορεσκεΐνη TBUT (η χαμηλότερη ένδειξη των τριών), η πρώτη φλουορεσκεΐνη TBUT, ο μέσος όρος των τριών και ο μέσος όρος του πρώτου και δεύτερου TBUT. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η φλουορεσκεΐνη TBUT max ήταν προφανώς υψηλότερη από τις άλλες τέσσερις τιμές φλουορεσκεΐνης TBUT, ενώ δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των άλλων τεσσάρων.

Η φλουορεσκεΐνη TBUT max, η οποία έδειξε ένα σχετικά πλήρες βλεφάρισμα, καθώς και ένα σταθερό οφθαλμικό περιβάλλον μεταξύ των διαστημάτων αναλαμπής, αποδείχθηκε εξίσου αξιόπιστη και αποτελεσματική με τον μέσο όρο των τριών μετρήσεων.

Συγκεκριμένα, η φλουορεσκεΐνη TBUT max είχε στενή σχέση με τη χρώση OSDI, Schirmer I και φλουορεσκεΐνης του κερατοειδούς, γεγονός που την καθιστά ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη διάγνωση DED, ανέφεραν οι ερευνητές.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες για την αξιοπιστία του FTBUT, καθώς η ενστάλαξη υγρού φλουορεσκεΐνης μπορεί να μειώσει τη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ, ανέφεραν οι συγγραφείς. Προκειμένου να εξαλειφθεί η αρνητική επίδραση του υγρού φλουορεσκεΐνης οι ερευνητές κούνησαν την υγρή λωρίδα φθορεσκεΐνης νατρίου κατά τη διάρκεια της δοκιμής για να ελαχιστοποιήσουν τον όγκο του υγρού που ενσταλάχθηκε στα μάτια και να μειώσουν τον ερεθισμό του οφθαλμικού μικροπεριβάλλοντος.

Accurate Fluorescein TBUT Readings May Take More than Once (reviewofoptometry.com)

Αν και αρκετά σπάνια, η μικροβιακή κερατίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί και να απειλήσει την όραση σε ορισμένους ασθενείς μετά τη θεραπεία.

Η διασταύρωση του κερατοειδούς (CXL) είναι μια σχετικά ασφαλής και αποτελεσματική διαδικασία για τη μείωση ή τη διακοπή της εξέλιξης της απώλειας όρασης σε κερατοκωνικούς ασθενείς, αλλά εμφανίζονται πιθανές επιπλοκές όπως η μικροβιακή κερατίτιδα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μέτρια έως αρκετά σοβαρά αποτελέσματα. Όταν οι ερευνητές σε μια μελέτη εξέτασαν τα κλινικά και μικροβιολογικά χαρακτηριστικά σε ασθενείς που εμφάνισαν μικροβιακή κερατίτιδα μετά το CXL, διαπίστωσαν ότι η λοίμωξη σχετίζεται κυρίως με gram-θετικά βακτήρια στις περισσότερες περιπτώσεις και καθυστερεί την επιθηλιοποίηση σε άλλες.
Η μελέτη εξέτασε τα ιατρικά αρχεία 10 ασθενών (11 ματιών) που χειρουργήθηκαν στο Sydney Eye Hospital μεταξύ 2012-2019 και μολύνθηκαν από μικροβιακή κερατίτιδα μετά από CXL (ο μέσος χρόνος μόλυνσης μετά τη χειρουργική επέμβαση ήταν τέσσερις ημέρες, αλλά κυμάνθηκε από 3 έως 83 μεταξύ των ασθενών). Για το 42% των ασθενών ο αιτιολογικός οργανισμός ήταν ο αρνητικός σταφυλόκοκκος Coagulase (CoNS).

Ωστόσο, οι αιτιολογικοί οργανισμοί δεν είναι ίδιοι σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Για παράδειγμα, το Fusarium spp και όχι το CoNS είναι η πιο κοινή αιτία μικροβιακής κερατίτιδας στην Ινδία. Για τον λόγο αυτόν η ατομική θεραπεία πρέπει να καθορίζεται με βάση τα παθογόνα πρότυπα.
«Οι αιτιολογικοί οργανισμοί που εντοπίστηκαν σε περιπτώσεις κερατίτιδας μετά από CXL κυμαίνονταν από βακτήρια έως ιό έρπητα, μυκήτες και ακόμη και Acanthamoeba», έγραψαν οι ερευνητές. «Στη μελέτη μας, όλοι οι αιτιολογικοί οργανισμοί ήταν βακτήρια, με περιπτώσεις μόλυνσης από S. aureus να έχουν χειρότερα αποτελέσματα ασθενών. Δύο από τις τρεις περιπτώσεις χρειάστηκαν μεταμόσχευση κερατοειδούς και η όραση του τρίτου δεν επέτρεψε τη μέτρηση των δακτύλων. Τα δεδομένα από τη μελέτη ενημερώνουν τους κλινικούς γιατρούς ότι απαιτείται έγκαιρη θεραπεία με ασθενείς που έχουν ταυτιστεί με gram-θετικούς οργανισμούς, έτσι ώστε η μετεγχειρητική προφύλαξη από αντιβιοτικά να περιλαμβάνει gram-θετική κάλυψη» πρόσθεσαν οι ερευνητές.
Τα τοπικά στεροειδή και οι θεραπευτικοί φακοί επαφής συχνά συνιστώνται σε ασθενείς μετά από CXL, γεγονός που θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της φλεγμονής και στη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι τα στεροειδή και οι φακοί επαφής που χρησιμοποιούνται μετά το CXL θα μπορούσαν να επιδεινώσουν μια λοίμωξη εμφανίζοντας ένα ανοσοκατασταλτικό αποτέλεσμα, προκαλώντας αναπαραγωγή των βακτηρίων. Σε αυτή τη μελέτη περισσότερο από το 70% των ασθενών χρησιμοποιούσαν τοπικά στεροειδή και φορούσαν φακούς επαφής τον μήνα πριν από τη μόλυνση, ενώ μια προηγούμενη μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η καθυστέρηση της χρήσης τοπικών στεροειδών μέχρι να επουλωθεί το επιθήλιο μείωσε τον κίνδυνο μόλυνσης.

Compliance, Hygiene Key to Avoiding Infection Post-CXL (reviewofoptometry.com)

Νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο «European Journal of Public Health», δείχνει ότι οι άνδρες με απώλεια όρασης και ακοής έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Anglia Ruskin υπογράμμισαν τις διαφορές μεταξύ των φύλων στη σχέση μεταξύ σωματικής αδράνειας και παχυσαρκίας σε άτομα με απώλεια όρασης και ακοής. Οι άνδρες που εμφάνισαν απώλεια όρασης και ακοής είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι σωματικά αδρανείς και παχύσαρκοι σε σχέση με τις γυναίκες με απώλεια όρασης και ακοής.

Η καθηγήτρια Shahina Pardhan, από το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin, ανέφερε ότι παρ' όλο που οι γυναίκες ήταν λιγότερο δραστήριες, υπήρχε συσχέτιση μεταξύ σωματικής αδράνειας και παχυσαρκίας μόνο στους άνδρες, αλλά όχι στις γυναίκες. «Αυτό δείχνει ότι ειδικώς σε άτομα με απώλεια όρασης και ακοής, η άσκηση και το να παραμένεις δραστήριος είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες στην πρόληψη της παχυσαρκίας για τους άνδρες», τονίζει ο ίδιος και προσθέτει:

«Οι ενήλικες, ιδίως εκείνοι με απώλεια όρασης και ακοής, θα πρέπει να ενθαρρύνονται να είναι όσο το δυνατόν σωματικά δραστήριοι. Μια αποτελεσματική στρατηγική για την αύξηση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας σε αυτήν την ομάδα πληθυσμού θα ήταν μέσω στοχευμένων προγραμμάτων παρέμβασης, που θα βασίζονται στην ευαισθητοποίηση για την υγεία σχετικώς με τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας».

Connection between sensory loss and obesity explored (aop.org.uk)

Επιστήμονες από το St Jude Children's Research Hospital στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα ερευνητικό μοντέλο που αντικατοπτρίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη βιολογία των όγκων του αμφιβληστροειδούς. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, περιλάμβανε τη δημιουργία οργανοειδών μοντέλων ρετινοβλαστώματος που μιμούνται τους όγκους ασθενών.
Τα μοντέλα παρέχουν εικόνα για τα αρχικά στάδια της νόσου και βοηθούν στη δοκιμή πιθανών θεραπειών.
Ο Dr Michael Dyer, από το St Jude Department of Developmental Neurobiology, δήλωσε ότι το μοντέλο επιτρέπει στους επιστήμονες να μελετήσουν την πρόοδο της νόσου από την αρχή, στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του όγκου. «Αυτό που έχουμε αναπτύξει με τα συγκεκριμένα οργανοειδή είναι, για πρώτη φορά, ένα εργαστηριακό μοντέλο μέσω του οποίου είναι δυνατόν να μελετηθούν οι διαδικασίες που συμβαίνουν όταν αρχίζει να σχηματίζεται το ρετινοβλάστωμα», σημείωσε.

Η Dr Rachel Brennan, από το τμήμα ογκολογίας St Jude, δήλωσε, από την πλευρά της, ότι το μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει στην εύρεση νέων στόχων για θεραπεία. «Αν αποκαλύψουμε το μυστήριο του τι οδηγεί ορισμένους ασθενείς να αναπτύξουν δεύτερους όγκους αργότερα στη ζωή τους, μπορούμε να αναπτύξουμε πιο αποτελεσματικά προγράμματα ελέγχου και πρώιμες παρεμβάσεις για να σώσουμε ζωές», ανέφρερ.
Οι ερευνητές κατέστησαν τα δεδομένα από τη μελέτη ελεύθερα διαθέσιμα μέσω του Childhood Solid Tumor Network, το οποίο προσφέρει μια συλλογή επιστημονικών πόρων για ερευνητές που μελετούν παιδιατρικούς στερεούς όγκους και σχετική βιολογία.

Researchers improve retinoblastoma research model (aop.org.uk)

Οι γονείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με τον χρόνο που επιτρέπουν στα παιδιά τους να αφιερώνουν μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή. Η έκθεση μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή ανά ημέρα έχει συσχετιστεί με αναπτυξιακά προβλήματα, παχυσαρκία, κακή ποιότητα ύπνου και μη φυσιολογική ανάπτυξη των οφθαλμών.

Έρευνες από τον Καναδά διαπίστωσαν, επίσης, ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που είχαν περισσότερες από δύο ώρες έκθεσης μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή την ημέρα είχαν σχεδόν 8 φορές περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης έλλειψης προσοχής. Ακόμη, η χρήση της οθόνης πριν από τον  ύπνο μπορεί να βλάψει την ποιότητα του ύπνου, ο οποίος είναι αρκετά σημαντικός κατά το στάδιο της παιδικής ηλικίας για την ανάπτυξη των παιδιών.

Ποια είναι όμως τα ασφαλή όρια έκθεσης μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή; Οι οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 2019 προτείνουν μηδενικό χρόνο έκθεσης των παιδιών σε οθόνες πριν από την ηλικία του ενός έτους και πολύ περιορισμένο χρόνο έκθεσης για μεγαλύτερα παιδιά.

Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής δεν συνιστά χρήση ψηφιακών μέσων σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 έως 24 μηνών, εκτός από τη συνομιλία μέσω βίντεο που εστιάζει σε εκπαιδευτικά μέσα, όταν τα παιδιά αρχίζουν να χρησιμοποιούν οθόνες.

Ο αριθμός των ατόμων που αναπτύσσουν μυωπία στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει σχεδόν διπλασιαστεί από το 1971. Στην Ασία, έως και το 90% των τελευταίων γενιών των εφήβων και των ενηλίκων έχει εμφανίσει δραματική αύξηση της μυωπίας.

Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο «Ophthalmology» -το περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας- προσφέρει περισσότερες ενδείξεις ότι τουλάχιστον ένα μέρος της παγκόσμιας αύξησης της μυωπίας έχει να κάνει με τις δραστηριότητες σε κοντινή απόσταση.

Βέβαια δεν είναι μόνο οι οθόνες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των ματιών, αλλά και το διάβασμα βιβλίων, όπως και ο χρόνος που αφιερώνεται σε εσωτερικούς χώρους. Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι το να περνάς χρόνο σε εξωτερικούς χώρους -ειδικά στην πρώιμη παιδική ηλικία- μπορεί να επιβραδύνει την προοδευτική αύξηση της μυωπίας.

Λεπτομέρειες για το πώς θα προστατέψουν οι γονείς τα μάτια των παιδιών κατά τη διάρκεια της έκθεσης μπροστά από μια οθόνη στο άρθρο που ακολουθεί.

Screen Use for Kids - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Οι ερευνητές στη Σχολή Οπτομετρίας του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα δήλωσαν ότι νέοι βιοδείκτες που βρέθηκαν στο μάτι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτιωμένη διαχείριση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.

Μελέτη διαπίστωσε ότι οι αλλαγές που σχετίζονται με τον διαβήτη στα μάτια θα μπορούσαν τώρα να μετρηθούν νωρίτερα από ό, τι πιστεύαμε, χρησιμοποιώντας την απεικόνιση του αμφιβληστροειδούς και την τεχνητή νοημοσύνη.

Η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια Ann E. Elsner, του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, δήλωσε: «Η έγκαιρη ανίχνευση της  βλάβης του αμφιβληστροειδούς από τον διαβήτη είναι δυνατή με ανώδυνες μεθόδους και μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ασθενών που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο για να μειώσουν τις συνέπειες του διαβήτη στον οφθαλμό».

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι ο νέος αλγόριθμος που ανέπτυξαν θα μπορούσε να παρέχει πρώιμες πληροφορίες που εντοπίζονται σε συγκεκριμένα στρώματα του αμφιβληστροειδούς.

Earlier detection of diabetic retinopathy a possibility - Optician (opticianonline.net)

Πολλά γονίδια και πολυμορφισμοί έχουν αναγνωριστεί ότι σχετίζονται με το γλαύκωμα, προβλέποντας την εξέλιξη, προσδιορίζοντας αυτά που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο και επιτρέποντας τη βελτιστοποίηση της θεραπείας.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσαμε μεγάλη πρόοδο στον τομέα της μοριακής γενετικής, κυρίως λόγω σημαντικών εξελίξεων και μειώσεων κόστους στην τεχνολογία γονότυπου. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των γενετικών μελετών που πραγματοποιούνται σε πολλούς τομείς της ιατρικής, συμπεριλαμβανομένης της οφθαλμολογίας, αυξάνεται ραγδαία, οδηγώντας στην ανακάλυψη νέων γονιδίων και γενετικών τύπων που σχετίζονται με ασθένειες.

Ο εντοπισμός του γενετικού υποβάθρου μιας ασθένειας έχει μεγάλη σημασία για τη βελτίωση των γνώσεών μας σχετικώς με τις βιολογικές οδούς που συμβάλλουν στην παθογένεση της νόσου και την ανάπτυξη νέων μεθόδων διάγνωσης, αξιολόγησης κινδύνου και θεραπείας, με βάση το DNA.

Το γλαύκωμα, το οποίο αποτελεί την κύρια παγκόσμια αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης, είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή που προκύπτει από έναν συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Μια σειρά γονιδίων και πολυμορφισμών έχει συσχετιστεί με την ασθένεια και το πρότυπο κληρονομιάς, το οποίο μπορεί να ποικίλει. Για παράδειγμα, η κληρονομιά της Μεντελίας είναι χαρακτηριστική για σπάνια νόσο πρώιμης έναρξης, ενώ η περίπλοκη κληρονομιά είναι υπεύθυνη για τις κοινές μορφές έναρξης ενηλίκων.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές πρωτογενούς γλαυκώματος ανοιχτής γωνίας της Μεντελίας (POAG) προκαλούνται από μεταλλάξεις στο γονίδιο μυοσιλίνης (MYOC), οι οποίες έχουν επικράτηση 2% έως 4% σε ασθενείς με POAG.

Η υιοθέτηση γενετικών παραγόντων για την αξιολόγηση κινδύνου στην κλινική πρακτική είναι προκλητική και πιθανώς δεν είναι εφικτή για τους περισσότερους από τους ασθενείς μας. Ως εκ τούτου, το οικογενειακό ιστορικό χρησιμοποιείται συχνά ως υποκατάστατο του γενετικού κινδύνου.

Σε μελέτη με βάση τον πληθυσμό του Ρότερνταμ, συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενών με γλαύκωμα και μάρτυρες υποβλήθηκαν σε τυποποιημένη εξέταση, συμπεριλαμβανομένης της περιμετρίας, και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης γλαυκώματος ήταν 9,2 φορές αυξημένος σε συγγενείς ασθενών με γλαύκωμα.

Fotis Topouzis, MD, PhD και Dimitrios Giannoulis, MD

Unraveling the genetics of glaucoma (ophthalmologytimes.com)

Εκτός από το ανυπολόγιστο κόστος και τα βάσανα που προκαλούν οι πυρκαγιές κάθε χρόνο, ο καπνός τους μπορεί να είναι ερεθιστικός και επιβλαβής για τα μάτια μας, ακόμα και αν ζούμε πολλά χιλιόμετρα μακριά από την εστία τους.

Και αυτό, καθώς εκτός από τις άμεσες ζημιές που προκαλούν, οι πυρκαγιές προκαλούν, επίσης, ιδιαίτερη ρύπανση στην ατμόσφαιρα. Η στάχτη και ο καπνός από τις φωτιές συνιστούν ένα τοξικό μείγμα άνθρακα, σκόνης και σωματιδίων, ιδιαίτερα επιβλαβές για τα μάτια, αλλά και για το αναπνευστικό σύστημα, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ένωση Οπτομετρίας

Ο ερεθισμός των ματιών που προκαλείται από τον καπνό πυρκαγιάς μπορεί να περιλαμβάνει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Κόκκινα μάτια
• Αίσθηση καύσου
• Φαγούρα στα μάτια
• Υγρά μάτια
• Προσωρινά θολή όραση
• Επιδείνωση της ξηροφθαλμίας και των αλλεργιών στα μάτια.

Η παρατεταμένη έκθεση στον καπνό μπορεί να ερεθίσει τα μάτια οποιουδήποτε. Ευτυχώς, ο καπνός πυρκαγιάς συνήθως δεν προκαλεί σημαντικά ή διαρκή προβλήματα όρασης.

Ο Δρ Gerami Seitman και η Δρ Matilda Chan, οφθαλμίατροι στο Ιατρικό Κέντρο UCSF, καθώς και η Δρ Vivian Shibayama, οφθαλμίατρος στο Ινστιτούτο Ματιών Jules Stein του UCLA, στο Λος Άντζελες, μοιράστηκαν τις συμβουλές τους για την πρόληψη και τη θεραπεία των οφθαλμικών ερεθισμών που προκαλούνται από τον καπνό πυρκαγιάς:
 Μένουμε μέσα: Εάν είναι δυνατόν, μένουμε σε εσωτερικούς χώρους, με τα παράθυρα κλειστά, όταν η ποιότητα του εξωτερικού αέρα είναι κακή.
Χρησιμοποιούμε καθαριστή αέρα
Φοράμε γυαλιά, όχι φακούς επαφής:  Δεν  φοράμε τους φακούς επαφής, καθώς προσελκύουν αερομεταφερόμενα σωματίδια από καπνό πυρκαγιάς.
Ξεπλένουμε τα μάτια μας με φυσιολογικό ορό ή τεχνητά δάκρυα.
Δοκιμάζουμε σταγόνες για ανακούφιση: Εάν αισθανόμαστε φαγούρα στα μάτια, δοκιμάζουμε αντιισταμινικές οφθαλμικές σταγόνες χωρίς συνταγή, που ανακουφίζουν από τον κνησμό.
Εφαρμόζουμε μια κομπρέσα: Τοποθετούμε μια κρύα κομπρέσα στα κλειστά μάτια μας για να μειώσουμε τον κνησμό.

Το Eyetelligence είναι ένα νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που έχει αναπτυχθεί στην Αυστραλία και βοηθά τους κλινικούς ιατρούς να ελέγχουν για τρεις τύπους οφθαλμικών παθήσεων. Ο καθηγητής Ming He, ο οποίος είναι ο κλινικός εμπειρογνώμονας πίσω από το λογισμικό, αναφέρεται στο γιατί οι οπτομέτρες πρέπει να «αγκαλιάσουν» την τεχνολογία και τις δυνατότητές της σε άλλους τομείς υγείας.

Είναι ένα από τα πιο συναφή ερωτήματα του οφθαλμικού τομέα σήμερα: η τεχνητή νοημοσύνη (AI) θα αντικαταστήσει τους επαγγελματίες του οφθαλμού ή θα συμπληρώσει και θα ενισχύσει τις δυνατότητές τους;

Είναι μια συζήτηση για την οποία ο καθηγητής He, από τη Μελβούρνη, είναι ξεκάθαρος. Εξάλλου, είναι ο κλινικός εμπειρογνώμονας πίσω από το Eyetelligence -ένα νέο εργαλείο λογισμικού AI που βοηθά τους κλινικούς ιατρούς να ελέγχουν, να βαθμολογούν και να λαμβάνουν αποφάσεις για τη διαχείριση του γλαυκώματος, του νεοαγγειακού εκφυλισμού της ωχράς κηλίδος (NAMD) και της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας (DR). Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η τεχνολογία αναλύει τις εικόνες βυθού για να δημιουργήσει ευρήματα με ακρίβεια 95%. Είναι το μοναδικό λογισμικό AI της αγοράς που λειτουργεί εκτός σύνδεσης και χωρίς την ανάγκη μεταφόρτωσης εικόνων στο cloud.

Προς το παρόν, το σύστημα χρησιμοποιείται κυρίως σε πρακτικές οπτομετρίας, τις οποίες η εταιρεία ελπίζει να αναπτύξει ακόμη περισσότερο μέσω ενός μηνιαίου μοντέλου βάσει συνδρομών. Ο He και η ομάδα Eyetelligence δημιούργησαν πρόσφατα έναν νέο αλγόριθμο που χρησιμοποιεί απεικόνιση βυθού για να αναλύσει το μικροαγγειακό σύστημα του αμφιβληστροειδούς και να ανιχνεύσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.

Η εταιρεία επιθυμεί να επισημάνει ότι το σύστημα είναι ένα «εργαλείο υποστήριξης αποφάσεων» και όχι μια αυτόνομη διαγνωστική πλατφόρμα που θα αφαιρούσε την ανάγκη για συμμετοχή ενός επαγγελματία υγείας.

Artificial intelligence: eyecare's friend of foe? - Insight (insightnews.com.au)

Από την έναρξη της πανδημίας η χρήση μάσκας έχει γίνει τρόπος ζωής για πολλούς σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να περιοριστεί η μείωση της μετάδοσης της COVID-19. Ωστόσο, νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι αυτή η πρακτική μπορεί να προκαλέσει προβλήματα μέτριας έως σοβαρής ξηροφθαλμίας (DED).

Σε μελέτη στην Ισπανία συμμετείχαν 31 ασθενείς ηλικίας περίπου 58 ετών και κυρίως γυναίκες (97%). Οι ερευνητές κατέγραψαν τον πρώτο και μέσο χρόνο διάλυσης του δακρυϊκού φιλμ (TBUT) των συμμετεχόντων με το Oculus Keratograph 5M και έλαβαν μετρήσεις με τον ασθενή να φορά μάσκα και χωρίς, 10 λεπτά αργότερα.
Η πρώτη μη επεμβατική ανάγνωση TBUT με μάσκα προσώπου ήταν 6,2 δευτερόλεπτα, η οποία αυξήθηκε σε 7,8 δευτερόλεπτα χωρίς μάσκα -διαφορά 1,6 δευτερολέπτων. Η μέση μη επεμβατική μέτρηση TBUT με μάσκα προσώπου ήταν 12,3 δευτερόλεπτα και αυξήθηκε σε 13,8 δευτερόλεπτα χωρίς τη χρήση μάσκας -διαφορά 1,5 δευτερολέπτου.
Οι συγγραφείς απέδωσαν την αστάθεια του δακρυϊκού φιλμ σε διάφορους λόγους. Πρώτον, εάν η μάσκα μετατοπίστηκε ή δεν ήταν σωστά προσαρμοσμένη ο αέρας που εκπνέεται ανεβαίνει και μπορεί να φθάσει στο πάνω μέρος της μάσκας, το οποίο θα μπορούσε να φτάσει στο μάτι, και να προκαλέσει την εξάτμιση της δακρυϊκής μεμβράνης, με αποτέλεσμα μια κακή λίπανση της οφθαλμικής επιφάνειας.
Ένας άλλος πιθανός λόγος είναι ότι η χρήση μάσκας με ταινία, για την πρόληψη της μεταφοράς αέρα προς τα μάτια, μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική θέση του κάτω βλεφάρου, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει εξάτμιση δακρύων.
«Ο βασικός ρόλος του δακρυϊκού φιλμ και η σταθερότητά του ως φράγμα έναντι παθογόνων μικροοργανισμών πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη», έγραψε η ομάδα στο έγγραφό της.

Ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδος που σχετίζεται με την ηλικία (ΕΩΚ), η απόφραξη της αμφιβληστροειδούς φλέβας (ΑΑΦ) και η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (Δ.Α.) αντιμετωπίζονται συνήθως με ενέσεις ενός αντι-αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (αντι-VEGF) στο μάτι κατά διαστήματα, για την επιβράδυνση της προόδου της νόσου και την πρόληψη της τύφλωσης.

Ο αριθμός των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη αναμένεται να υπερβεί τα 640 εκατομμύρια έως το 2040. Αυτό το γεγονός προάγει ένα περιβάλλον στο οποίο τα εμπόδια των υφιστάμενων προγραμμάτων τηλεανίχνευσης, δηλαδή το κόστος και οι καθυστερήσεις στον έλεγχο της εικόνας, μπορούν να ξεπεραστούν και να εντοπιστεί η Δ.Α. νωρίτερα, ώστε να ακολουθήσει ταχεία επεξεργασία.

Μόλις ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης αποκτήσει την ικανότητα να αναγνωρίζει μοτίβα ή δείκτες μιας ασθένειας, μπορεί να γίνει εργαλείο για αυτοματοποιημένη διάγνωση.

«Ως γιατροί, θέλουμε να δώσουμε σε κάθε ασθενή την απαραίτητη προσοχή και τη συχνότητα θεραπείας που χρειάζονται», τονίζει ο Sebastian Wolf, επικεφαλής του τμήματος Οφθαλμολογίας του Inselspital, που σήμερα βλέπει 6.000 ασθενείς με ΕΩΚ, ΑΑΦ και Δ.Α.

Σε συνεργασία με το ARTORG Center for Biomedical Engineering Research, το Inselspital ανέπτυξε αυτοματοποιημένα εργαλεία ανάλυσης ΥΧΕ βασισμένα στην τεχνητή νοημοσύνη, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τους οφθαλμιάτρους στην αξιολόγηση ενός συνόλου ασθενών σε λίγα δευτερόλεπτα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη εξέτασε δεδομένα OCT από 340 ασθενείς με ΕΩΚ και 285 ασθενείς με Δ.Α. ή ΑΑΦ, που έλαβαν θεραπεία με αντι-VEGF στο Inselspital μεταξύ 2014 και 2018. Με βάση τις τρεις πρώτες επισκέψεις ήταν δυνατό να προβλεφθεί εάν ένας ασθενής είχε χαμηλή ή υψηλή ανάγκη θεραπείας, τόσο για τις ομάδες ΕΩΚ όσο και για τις ομάδες ΑΑΦ και Δ.Α. με παρόμοια ακρίβεια.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι η μελέτη αποκάλυψε πως είναι δυνατόν να προβλεφθεί αρκετά καλά κατά την αρχική επίσκεψη, και ακόμη και πριν από την πρώτη ένεση, εάν ένας ασθενής θα χρειαστεί μελλοντικά λιγότερο συχνά ενέσεις.

Απώλεια νευρικών ινών και αυξήσεις δενδριτικών κυττάρων βρέθηκαν στο 55% των ατόμων που παρουσίασαν νευρολογικά συμπτώματα σε τέσσερις εβδομάδες μετά τη μόλυνση.

Ένα σημαντικό 10% των ασθενών που έχουν μολυνθεί από την COVID-19 από τη μόλυνση SARS-CoV-2 αναπτύσσουν «long COVID» μετά τη μόλυνση και εμφανίζουν συχνά εξουθενωτικά συμπτώματα για μια παρατεταμένη περίοδο. Μελέτες έχουν δείξει ότι η μικρή βλάβη των νευρικών ινών συμβάλλει σε αυτά τα διαρκή συμπτώματα που επηρεάζουν διάφορα συστήματα οργάνων, με το πιο σημαντικό να είναι το νευρικό και το μυοσκελετικό σύστημα.

Τι συμβαίνει με την νεύρωση του ματιού;

Μια νέα μελέτη χρησιμοποίησε οπτική μικροσκόπηση για να ποσοτικοποιήσει τη μορφολογία του υπο-βασικού κερατοειδικού νεύρου και την πυκνότητα των δενδριτικών κυττάρων (DC) σε ασθενείς με και χωρίς long COVID. Τα ευρήματα αποκάλυψαν απώλεια νεύρου του κερατοειδούς και αύξηση της πυκνότητας DC σε ασθενείς που έχουν αναρρώσει από την COVID-19, ιδιαίτερα σε εκείνους με επίμονα νευρολογικά συμπτώματα.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα δεδομένα 40 ατόμων που ανάρρωσαν από την COVID-19 και 30 ατόμων ως control group. Ο μέσος χρόνος μετά τη διάγνωση της COVID-19 ήταν κάτι λιγότερο από τέσσερις μήνες και όλοι είχαν μολυνθεί τον προηγούμενο έως έξι μήνες. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που ορίζουν τη long COVID, οι ασθενείς συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια συμπτωμάτων στις 4 και 12 εβδομάδες μετά την COVID. Το CCM χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση της πυκνότητας των ινών του κερατοειδικού νεύρου, της πυκνότητας του κλάδου του νεύρου του κερατοειδούς, του μήκους των ινών του κερατοειδικού νεύρου και διάφορα μέτρα πυκνότητας DC.

Η ομάδα διαπίστωσε ότι η πυκνότητα και το μήκος των ινών του κερατοειδικού νεύρου συσχετίζονται με τη συνολική βαθμολογία στο μακροσκελές ερωτηματολόγιο COVID στις 4 και 12 εβδομάδες (υψηλότερα σκορ = περισσότερα συμπτώματα). Σε σύγκριση με το control group, οι ασθενείς που εμφάνισαν νευρολογικά συμπτώματα τέσσερις εβδομάδες μετά τον οξύ COVID-19 εμφάνισαν απώλεια νευρικών ινών, μαζί με αυξημένη πυκνότητα DC. Τουλάχιστον ένα νευρολογικό σύμπτωμα ήταν παρόν στο 55% και το 45% των ατόμων, 4 και 12 εβδομάδες μετά την εμφάνιση της COVID-19, αντιστοίχως, ενώ τουλάχιστον ένα σύμπτωμα ήταν παρόν στο 78% και το 62% στις τέσσερις και δώδεκα εβδομάδες. Ωστόσο και οι ασθενείς χωρίς νευρολογικά συμπτώματα είχαν παρόμοιες παραμέτρους του κερατοειδικού νεύρου, με το control group να έχει επίσης αυξημένη πυκνότητα DC.

Long COVID Patients Can Show Corneal Changes (reviewofoptometry.com)

Η πρώτη έρευνα κοινωνικού αντίκτυπου του Macular Disease Foundation Australia (MDFA) αποκάλυψε ότι το ένα τέταρτο των ασθενών έχει χαμηλά επίπεδα γνώσεων για την κατάστασή τους, με περίπου το ίδιο ποσοστό λιγότερο ικανοποιημένο από την εξήγηση της ασθένειάς τους από τον επαγγελματία του οφθαλμού.

Η εναρκτήρια διαχρονική μελέτη του οργανισμού εκπονήθηκε από το Κέντρο Κοινωνικών Επιπτώσεων και τη Σχολή Οπτομετρίας και Επιστήμης της Όρασης στο UNSW. Συμμετείχαν 2.169 ερωτηθέντες (ποσοστό ανταπόκρισης 13,2%) με διάφορες μορφές ασθένειας της ωχράς κηλίδος που έχουν εμπλακεί με το MDFA για περισσότερα από δύο χρόνια. Στόχος της ήταν  να συλλάβει την αντίληψη των ασθενών σε τρία επίπεδα: άτομο, υπηρεσία και σύστημα.

Σύμφωνα με το MDFA, ένα βασικό εύρημα έδειξε ότι αν και το 97% των ερωτηθέντων μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικές με την ασθένειά τους μέσω πολλαπλών πηγών, το 25% είχε μόνο «μικρή έως φτωχή» γνώση της κατάστασής τους.

«Εκείνοι με υψηλότερα επίπεδα γνώσης για την υγεία των ματιών τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης ζωής και η πλειονότητα των ασθενών ήταν ικανοποιημένοι με τις πληροφορίες για την ασθένεια που τους δόθηκε από τον οπτομέτρη ή τον οφθαλμίατρό τους, υποδηλώνοντας ότι έχουν καλή σχέση με τα συστήματα υγείας», σύμφωνα με την διευθύνουσα σύμβουλο της MDFA, Dee Hopkins.

Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι το 23% ήταν «λιγότερο ικανοποιημένο» με την εξήγηση της κατάστασής τους και το 35% δεν ήταν ικανοποιημένο με τη γνώση του επαγγελματία υγείας των ματιών τους σχετικώς με τις διαθέσιμες υπηρεσίες υποστήριξης.

Είναι ενδιαφέρον ότι η έρευνα διαπίστωσε, επίσης, ότι το 66% των πρώτων ερωτηθέντων AMD έπαιρναν συμπληρώματα, παρά την έλλειψη στοιχείων που δείχνουν επιβράδυνση της εξέλιξης σε αυτήν την ομάδα.

Inaugural macular disease study offers fresh insight into patient experiences - Insight (insightnews.com.au)

Η διασύνδεση κολλαγόνου κερατοειδούς (CXL) είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την επιβράδυνση του κερατόκωνου (KC) σε ενήλικες και σε παιδιατρικούς πληθυσμούς, αλλά οι γονείς και οι γιατροί αναμφίβολα αναρωτιούνται αν η θεραπεία από μόνη της θα σταθεροποιήσει τον κερατοειδή. Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση διερεύνησε το θέμα.

Από 37 μελέτες (2.078 μάτια), το πιο συχνά αναφερόμενο κριτήριο εξέλιξης στον πληθυσμό ΚΚ που έλαβε θεραπεία με CXL ήταν μια αλλαγή στο Kmax, Kmean ή Ksteep στο 78,3% των μελετών.
Οι συντάκτες της μελέτης διαπίστωσαν ότι «η εξέλιξη σημειώθηκε στο 9,9% των περιπτώσεων σε συγκεντρωτική ανάλυση 1.508 παιδιών». Εξηγούν, δε, ότι ο KC τείνει να είναι πιο προχωρημένος στην παρουσία στα παιδιά από τους ενήλικες, «με πιο επιθετική πορεία και ταχύτερη εξέλιξη, πιθανώς λόγω της φυσιολογικής μεταβλητότητας στη δομή του κερατοειδούς, οδηγώντας σε υψηλότερα ποσοστά αναδιαμόρφωσης του κολλαγόνου του κερατοειδούς».
Το γεγονός ότι τα παιδιά έχουν υψηλά ποσοστά εξέλιξης παρά το CXL μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. «Πρώτον, το CXL μπορεί να ασκήσει λιγότερη θεραπευτική αποτελεσματικότητα στα παιδιά λόγω του υψηλότερου ποσοστού στρωματικής αναδιαμόρφωσης στον παιδιατρικό πληθυσμό», σημειώνουν οι συγγραφείς. «Δεύτερον, ο έλεγχος του τριψίματος των ματιών μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί στα παιδιά. Στη συνέχεια, το τρίψιμο των ματιών μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της αντοχής του κερατοειδούς, παραμόρφωση του κώνου, αραίωση του επιθηλίου, μη φυσιολογική δραστηριότητα ενζύμων, ολίσθηση ινιδίων κολλαγόνου και αραίωση κερατοκυττάρων».
Οι συγγραφείς θα ήθελαν να δουν ποσοτική αναφορά της εξέλιξης του KC σε μελλοντικές μελέτες για την αποτελεσματικότητα του CXL σε παιδιατρικούς πληθυσμούς. Σημειώνουν, επίσης, ότι μια συναίνεση εμπειρογνωμόνων προτείνει ότι «η βέλτιστη θεραπεία στα παιδιά πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα με CXL, ακόμη και κατά τη στιγμή της διάγνωσης».

One in 10 Keratoconic Kids Progress After CXL (reviewofoptometry.com)

Οι επιστήμονες ερεύνησαν τη σχέση μεταξύ χαμηλών επιπέδων βιταμίνης C και αιμορραγίας του αμφιβληστροειδούς. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο «Nutrition Reviews», διαπίστωσε ότι η αιμορραγία των ούλων και  η αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς συνδέθηκαν με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C στο αίμα.

Όταν οι συμμετέχοντες στη μελέτη αύξησαν την πρόσληψη βιταμίνης C, αυτό βοήθησε στην αντιστροφή των προβλημάτων αιμορραγίας.

Οι συγγραφείς τόνισαν ότι η αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς και τα εγκεφαλικά επεισόδια σχετίζονται με αυξημένη τάση αιμορραγίας των ούλων.

«Μια προεπιλεγμένη συνταγή στοματικής υγιεινής και άλλων περιοδοντικών παρεμβάσεων για τη θεραπεία μικροαγγειακών παθολογιών, ακόμη και αν είναι μερικώς αποτελεσματική στην αναστροφή της αιμορραγίας των ούλων, όπως προτείνεται σε αυτή τη μετα-ανάλυση, είναι επικίνδυνη επειδή δεν αντιμετωπίζει πιθανή νοσηρότητα και θνησιμότητα που σχετίζεται με μικροαγγειακές παθολογίες», τόνισαν.

Το μαγείρεμα με κάρβουνο ή ξύλο έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οφθαλμικών παθήσεων με την πάροδο του χρόνου, συμπεριλαμβανομένου του γλαυκώματος, της επιπεφυκίτιδας και της κερατίτιδας.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο PLOS Medicine, εξέτασε τη σχέση μεταξύ του τύπου μαγειρικού καυσίμου που χρησιμοποιούσαν 486.532 άτομα και της ανάπτυξης οφθαλμικών παθήσεων σε περίοδο παρακολούθησης 10 ετών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας συμμετέχοντες εμφάνισαν τα εξής: 4.877 άτομα διαταραχές επιπεφυκότα, 13.408 άτομα καταρράκτη, 1.583 διαταραχές του σκληρού χιτώνα και του κερατοειδούς, της ίριδος και του ακτινωτού σώματος και 1.534 άτομα γλαύκωμα.

Σε σύγκριση με εκείνους που χρησιμοποιούν για μαγείρεμα «καθαρά» καύσιμα, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα ή το φυσικό αέριο, οι συμμετέχοντες που μαγείρευαν με κάρβουνο ή ξύλο ήταν πιο πιθανό να είναι μεγαλύτερης ηλικίας, γυναίκες, αγρότες και λιγότερο μορφωμένοι. Οι αγρότες και όσοι κάπνιζαν ήταν, επίσης, πιο πιθανό να χρησιμοποιούν στερεά καύσιμα.

Αφού υπολογίστηκαν οι συγκεκριμένοι παράγοντες, τα άτομα που χρησιμοποίησαν στερεά καύσιμα είχαν 32% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από ασθένεια του επιπεφυκότα και 17% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καταρράκτη από εκείνους που χρησιμοποιούσαν ηλεκτρική ενέργεια ή αέριο.

Οι χρήστες στερεών καυσίμων είχαν, ακόμη, 35% μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης ασθένειας του σκληρού χιτώνα, του κερατοειδούς, της ίριδος ή του ακτινωτού σώματος.

Ερευνητές από το Τμήμα Υγείας Πληθυσμού του Nuffield, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από την Κινεζική Ακαδημία Ιατρικής Επιστήμης και το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, συνεργάστηκαν και ανέλυσαν στοιχεία από την China Kadoorie Biobank, για τη μελέτη. Ο επικεφαλής συγγραφέας, Dr. Peter Ka Hung Chan, από το Τμήμα Nuffield Πληθυσμού της Υγείας, εξήγησε: «Οι αυξημένοι κίνδυνοι για τα μάτια από τα στερεά καύσιμα μπορεί να προκληθούν από την έκθεση σε υψηλά επίπεδα λεπτών σωματιδίων και μονοξειδίου του άνθρακα, τα οποία μπορούν να βλάψουν την επιφάνεια των ματιών και να προκαλέσουν φλεγμονή».

Cooking with coal or wood linked to higher risk of eye disease (aop.org.uk)

Μια αναδρομική ανάλυση κοορτής εξέτασε τον αντίκτυπο της φυλής και της εθνικότητας στην αποτελεσματικότητα της ενδοϋαλοειδικής ένεσης με bevacizumab για το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδος (DME).

Οι ερευνητές μελέτησαν ομάδα ασθενών μεταξύ 2010 και 2019. Αξιολόγησαν 314 ιατρικά διαγράμματα για την ανάλυση μίας ένεσης και 151 για την ανάλυση 3 ενέσεων. Το ζητούμενο ήταν το ποσοστό των ασθενών με βελτίωση της οπτικής οξύτητας και η μέση ποσοστιαία μείωση του πάχους της κεντρικής ωχράς κηλίδος (CMT). Εκτός από τη φυλή και την εθνικότητα, η ανάλυση εξέτασε μεταβλητές όπως η ηλικία, το φύλο, η τιμής της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, το πάχος στο κέντρο της ωχράς κηλίδος, η οπτική οξύτητα, το ιστορικό, ο χρόνος έγχυσης και η καθυστέρηση στην επανεξέταση μετά την ένεση.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι μαύροι ασθενείς έχουν τις λιγότερο καλές ανατομικές και οπτικές αποκρίσεις στο bevacizumab για DME σε σύγκριση με τους λευκούς ασθενείς.

Αυτό το αποτέλεσμα υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα.

Περιορισμοί: Το μικρό μέγεθος του δείγματος και η μη δυνατότητα επανεξέτασης των ασθενών, καθώς πρόκειται για αναδρομική μελέτη.

Οι συντάκτες της BMJ περιέγραψαν τη θεραπεία ενός 78χρονου ασθενούς, ο οποίος είχε εμφυτευόμενο μικροσκοπικό τηλεσκόπιο (IMT) στο μάτι του.

Οι κλινικοί γιατροί από το Mater Private Hospital, στο Δουβλίνο, περιέγραψαν πώς ο ασθενής παρουσίασε τελικό στάδιο ξηρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδος (AMD).

Είχε κάνει αφαίρεση καταρράκτη στο δεξί μάτι και εμφύτευση IMT, που είχε ως αποτέλεσμα βραχυπρόθεσμη βελτίωση της οπτικής οξύτητας.

Το IMT είναι ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο που μεγεθύνει το μέγεθος της εικόνας στην ωχρά κηλίδα κατά περισσότερο από δυόμιση φορές.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι ενώ η συσκευή δεν θεραπεύει τα παθολογικά αίτια της AMD, οι ενδοφθάλμιοι μεγεθυντικοί φακοί, όπως το IMT, μπορούν να βοηθήσουν όταν η θεραπεία αποτυγχάνει να διατηρήσει επαρκή όραση.

«Παρ' όλο που η βελτίωση της οπτικής οξύτητας δεν διατηρείται πάντα μακροπρόθεσμα, η προσωρινή καθυστέρηση στην περαιτέρω επιδείνωση επηρεάζει θετικά την οπτική ποιότητα ζωής και είναι χρήσιμη στον ηλικιωμένο πληθυσμό», σημείωσαν οι συγγραφείς.

Οι ίδιοι πρόσθεσαν ότι η απεικόνιση αμφιβληστροειδούς μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της συσκευής IMT, βοηθώντας την παρακολούθηση και τη θεραπεία της AMD.

78-year-old patient has miniature telescope implanted in eye (aop.org.uk)

Τα μάτια όλων είναι ευαίσθητα σε βλάβες από την υπεριώδη ακτινοβολία (UV), ανεξαρτήτως από την ηλικία ή το χρώμα του δέρματος. Αλλά μερικοί άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Για παράδειγμα, τα παιδιά διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ηλιακής βλάβης όταν παίζουν έξω. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με συγκεκριμένες οφθαλμικές παθήσεις, όπως η δυστροφία του αμφιβληστροειδούς, μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για βλάβη από την  UV ακτινοβολία.

Ακολουθούν ορισμένες άλλες καταστάσεις που αυξάνουν την ευαισθησία σας στο υπεριώδες φως όπως:

Η επέμβαση του καταρράκτη

Τα άτομα που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη πριν από χρόνια μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο βλάβης στα μάτια από την υπεριώδη ακτινοβολία. Κατά τη διάρκεια αυτής της χειρουργικής επέμβασης ο φακός του ματιού αφαιρείται, αφήνοντας το μάτι πιο ευάλωτο στο υπεριώδες φως. Ο φυσικός φακός αντικαθίσταται συνήθως από έναν ενδοφθάλμιο φακό (IOL). Οι παλαιότεροι ενδοφθάλμιοι φακοί απορροφούν πολύ λιγότερο υπεριώδες φως από τους πιο εξελιγμένους. Οι κατασκευαστές IOLs κάνουν πλέον τα περισσότερα από τα προϊόντα τους απορροφητικά στην υπεριώδη ακτινοβολία.

Η φωτοδυναμική θεραπεία

Σε καταστάσεις των ματιών που έχουν υποβληθεί σε φωτοδυναμική θεραπεία, όπως σε περιπτώσεις εκφυλισμού της ωχράς κηλίδος, ο οφθαλμίατρος συμβουλεύει να αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο για λίγες ημέρες μετά τη θεραπεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου φροντίστε να φοράτε σκούρα γυαλιά ηλίου.

Τα φωτοευαισθητοποιητικά φάρμακα

Φωτοευαισθητοποιητικά φάρμακα -φάρμακα που κάνουν το δέρμα σας πιο ευαίσθητο στο φως- μπορούν επίσης να κάνουν και τα μάτια σας πιο ευαίσθητα στο φως. Θα πρέπει να συζητήσετε τις προφυλάξεις με τον οφθαλμίατρό σας εάν παίρνετε φωτοευαισθητοποιητικά φάρμακα και να φοράτε γυαλιά ηλίου απορροφητικά από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Τα ανοιχτόχρωμα μάτια διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο βλάβης στην υπεριώδη ακτινοβολία

Έχετε μπλε ή πράσινα μάτια; Καλύψτε τα με καπέλο και γυαλιά για να προστατεύσετε την όρασή σας. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία και οι ανοιχτόχρωμες ίριδες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο σπάνιων καρκίνων των ματιών, όπως το μελάνωμα της ίριδος.

What's Your Risk of Eye Damage From UV Light? - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Αμερικανοί επιστήμονες έχουν επισημάνει τις δυνατότητες της γονιδιακής θεραπείας για την προστασία των οπτικών νευρικών κυττάρων και τη διατήρηση της όρασης σε ένα μοντέλο ποντικιού που έχει γλαύκωμα. Αναφέροντας τα ευρήματά τους στο Cell, οι ερευνητές έδειξαν ότι η ενεργοποίηση του CaMKII με γονιδιακή θεραπεία προστατεύει τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς.

Μεταξύ των ποντικών που έλαβαν γονιδιακή θεραπεία, το 77% των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς διατηρήθηκαν μετά από έναν χρόνο σε σύγκριση με το 8% των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς στα ποντίκια ελέγχου.

Η αύξηση των επιπέδων επιβίωσης των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς μεταφράζεται σε μεγαλύτερη πιθανότητα διατήρησης της οπτικής λειτουργίας.

Τρεις οπτικές-συμπεριφορικές δοκιμές επιβεβαίωσαν την ανώτερη οπτική λειτουργία στα ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με γονίδιο.

Ο Dr Bo Chen, αναπληρωτής καθηγητής οφθαλμολογίας και νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή Icahn στο Mount Sinai, στη Νέα Υόρκη, τόνισε τις δυνατότητες των ευρημάτων.

«Εάν κάνουμε τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς πιο ανθεκτικά και ανεκτικά στις προσβολές που προκαλούν κυτταρικό θάνατο στο γλαύκωμα, θα μπορούσαν να επιβιώσουν περισσότερο και να διατηρήσουν τη λειτουργία τους».

A genetic shield: new technique protects optic nerve cells (aop.org.uk)

Η καθημερινή κατανάλωση μεγάλης ποσότητας καφεΐνης μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα για γλαύκωμα περισσότερο από τρεις φορές σε όσους έχουν γενετική προδιάθεση για υψηλότερη ενδοφθάμια πίεση, σύμφωνα με διεθνή μελέτη.

Η έρευνα, με επικεφαλής την Ιατρική Σχολή Icahn στο Όρος Σινά, είναι η πρώτη που έδειξε την αλληλεπίδραση που έχει το γλαύκωμα με την καφεΐνη. Τα αποτελέσματα της μελέτης, που δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Ιουνίου του «Ophthalmology», ενδέχεται να υποδηλώνουν ότι οι ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος θα πρέπει να μειώσουν την πρόσληψη καφεΐνης.

Η μελέτη αυτή είναι σημαντική επειδή το γλαύκωμα είναι η κύρια αιτία τύφλωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μελέτη εξετάζει την επίδραση της καφεΐνης στο γλαύκωμα και την ενδοφθάλμια πίεση (IOP) του ματιού. Η αυξημένη IOP είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας κινδύνου για το γλαύκωμα, αν και άλλοι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτή την κατάσταση. Οι ασθενείς με γλαύκωμα συνήθως εμφανίζουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα έως ότου προχωρήσει η νόσος και έχουν απώλεια όρασης.

«Σε αυτή τη μελέτη δείχνουμε ότι η σχέση μεταξύ της υψηλής πρόσληψης καφεΐνης και του γλαυκώματος ήταν εμφανής μόνο μεταξύ αυτών με την υψηλότερη προδιάθεση γενετικού κινδύνου για αυξημένη πίεση των ματιών» σημειώνει ο επικεφαλής συγγραφέας Louis R. Pasquale, MD, FARVO, αναπληρωτής πρόεδρος της Οφθαλμολογικής Έρευνας για το Σύστημα Υγείας του Όρους Σινά.

Warning: High Caffeine Consumption May Increase Risk of Blinding Eye Disease (scitechdaily.com)

Η SpaMedica έχει επενδύσει σε οχήματα μεταφοράς ασθενών για να βοηθήσει τους ασθενείς που έχουν προγραμματίσει χειρουργική επέμβαση καταρράκτη.

Η δωρεάν υπηρεσία πόρτα-πόρτα είναι διαθέσιμη σε ασθενείς που διαφορετικά ενδέχεται να μην ήταν σε θέση να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση καταρράκτη.

Ένας στόλος από 40 μικρά λεωφορεία μεταφέρει περίπου 1.000 ασθενείς κάθε μήνα στα ραντεβού τους.

Ο Mark Prince, ο οποίος επιβλέπει τη σωστή λειτουργία στη SpaMedica, δήλωσε ότι η υπηρεσία έχει αυξήσει τις υπηρεσίες της κατά 150% τον τελευταίο χρόνο.

Οι οδηγοί έχουν προηγούμενη εμπειρία σε διάφορες θέσεις, συμπεριλαμβανομένων της πυροσβεστικής και αστυνομίας.

«Το να μπορείς να συσχετίζεσαι με τους ασθενείς είναι θεμελιώδες γιατί η δουλειά ξεπερνά την οδήγηση -είναι μια παρηγορητική υπηρεσία που κάνει τους ασθενείς να νιώθουν άνετα. Δεδομένου της πανδημίας COVID, είναι πιθανό ότι ο οδηγός θα είναι από τους πρώτους ανθρώπους με τους οποίους αυτοί οι ασθενείς έχουν στενή επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε είναι εξαιρετικά σημαντικό να αισθάνονται καθησυχασμένοι και ασφαλείς», σημείωσε ο Prince.

Η υπηρεσία μεταφοράς χρησιμοποιείται επίσης από ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία για εκφύλιση της ωχράς κηλίδος (AMD) σε ορισμένες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου.

SpaMedica invests in door-to-door service for cataract patients (aop.org.uk)

Πρόσφατη μελέτη απεκάλυψε αρκετούς παράγοντες που δεν είχαν αναγνωριστεί στο παρελθόν που σχετίζονται με την κερατοπλαστική για τον κερατόκωνο, συμπεριλαμβανομένων του ύδρωπα του κερατοειδούς, της συγγενούς αμαύρωσης του Leber και της άπνοιας στον ύπνο. Η μελέτη αξιολόγησε 42.086 ασθενείς με κερατόκωνο, εκ των οποίων 1.282 (3,0%) είχαν υποβληθεί σε κερατοπλαστική για τη θεραπεία της πάθησής τους.

Η ομάδα διαπίστωσε ότι η ύπαρξη γυναικείου φύλου (OR = 0,87) και η διαμονή σε μητροπολιτικές περιοχές (OR = 0,75) συσχετίστηκαν με χαμηλότερες πιθανότητες λήψης κερατοπλαστικής. Σε σύγκριση με άτομα ηλικίας 10 έως 19 ετών, τα άτομα ηλικίας 20 έως 29 ετών (OR = 1,77) και 30 έως 39 ετών (OR = 1,61) είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν κάνει κερατοπλαστική, ενώ ασθενείς στην ηλικιωμένη ομάδα που μελέτησαν (50 έως 64 ετών) δεν παρουσίασαν στατιστικώς σημαντική συσχέτιση.

Οι καταστάσεις που σχετίζονται με υψηλότερες πιθανότητες λήψης κερατοπλαστικής ήταν ύδρωπας κερατοειδούς (OR = 4,87), Leber (OR = 2,41), άπνοια ύπνου (OR = 1,46), διαβήτης (OR = 1,32) και κατάθλιψη (OR = 1,22).

Οι συνθήκες που σχετίζονται με χαμηλότερες αποδόσεις, από την άλλη πλευρά, ήταν η προηγούμενη χρήση φακών επαφής (OR = 0,61) και το ιστορικό γλαυκώματος (OR = 0,60).

Είναι ενδιαφέρον ότι η γεωγραφία ήταν επίσης ένας παράγοντας. Τα άτομα που κατοικούσαν στα νοτιοανατολικά (OR = 3,02), στα μεσοδυτικά (OR = 3,52) και στη Δύση (OR = 3,52) είχαν σημαντικά υψηλότερες πιθανότητες να λάβουν κερατοπλαστική σε σύγκριση με εκείνα στα βορειοανατολικά. «Υποθέτουμε ότι αυτές οι τάσεις μπορεί να σχετίζονται με την πρόσβαση σε προηγμένες υπηρεσίες τοποθέτησης φακών επαφής και την ανοχή φακών επαφής που σχετίζονται με διαφορετικά κλίματα», σημείωσαν οι συγγραφείς στην δημοσίευσή τους.

Keratoconus Patients With Diabetes or Depression More Likely to Receive Keratoplasty (reviewofoptometry.com)

Μια εκστρατεία που υπογραμμίζει τη σημασία της προστασίας των ματιών έχει ξεκινήσει από την Ένωση των Οπτομετρών (AOP). Η εκστρατεία SPF for Your Eyes συστήθηκε για να συμβουλεύει το κοινό να προστατεύει τα μάτια του, όπως προστατεύει το δέρμα του, φορώντας γυαλιά ηλίου-με σήμανση CE-σε όλες τις εποχές.

Η εκστρατεία πραγματοποιήθηκε μετά τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας Voice of Optometry του AOP, η οποία έδειξε ότι σχεδόν το ένα τέταρτο των μελών του AOP βλέπουν έως και εννέα ασθενείς κάθε μήνα που έχουν μια οφθαλμική ασθένεια που συνδέεται με την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία.

Η κλινική συντάκτρια του AOP Ceri Smith-Jaynes δήλωσε σχετικώς: «Ένα βασικό μήνυμα της εκστρατείας είναι ότι η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής σε συννεφιασμένες ημέρες».

Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στις πληροφορίες εκστρατείας στο SPF for your eyes (aop.org.uk)

SPF for Your Eyes - Optician (opticianonline.net)

Όλες οι προκλήσεις της διαβίωσης με διαβήτη εξυπηρετούνται καλύτερα με την επιμελή ιατρική περίθαλψη νωρίς στη ζωή. Δυστυχώς, τα παιδιά που προέρχονται από μειονοτικές κοινότητες ενδέχεται να είναι λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε συνιστώμενες διαβητικές εξετάσεις ματιών. Μάλιστα, τα εν λόγω άτομα είναι πιο πιθανό να έχουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (DR) από ότι οι ηλικιωμένοι Καυκάσιοι, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «JAMA Ophthalmology». Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη ανάγκη αντιμετώπισης των εμποδίων και βελτίωσης της πρόσβασης σε εξετάσεις διαβήτη, λέει η ερευνητής Risa Wolf, MD, του Νοσοκομείου «Johns Hopkins».

Η μελέτη, η οποία περιελάμβανε 149 συμμετέχοντες, διαπίστωσε συγκεκριμένα ότι μόνο το 46% των νέων μειονοτικών είχαν προηγούμενες διαβητικές εξετάσεις ματιών, σε σύγκριση με το 85% των λευκών εφήβων. Οι συμμετέχοντες στη μειονότητα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαβήτη (15% έναντι 3%, αντιστοίχως). Ένα άλλο βασικό εύρημα ήταν πως άτομα με δημόσια ασφάλιση ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε συνιστώμενες αξιολογήσεις.

Οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 1 ή 2 εξετάστηκαν στο Κέντρο Παιδιατρικού Διαβήτη του Νοσοκομείου «Johns Hopkins» από το 2018 έως το 2019. Η μελέτη εξέτασε κατηγορίες φυλής και εθνικότητας, συμπεριλαμβανομένων των Μαύρων, Ισπανών, λευκών και «άλλων», οι οποίες ορίστηκαν ως εκείνα τα άτομα που ανέφεραν ότι είναι μεικτής ή ασιατικής φυλής. Οι συμμετέχοντες μοιράστηκαν εξίσου ανά φύλο και ήταν μεταξύ των ηλικιών 5 και 21 ετών. 

Λαμβάνοντας υπόψη τα εμπόδια στη φροντίδα, το 56% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι δεν θυμόταν να έχει λάβει σύσταση για να προβεί σε διαβητική εξέταση ματιών, το 29% ανέφερε δυσκολία εύρεσης χρόνου για ένα πρόσθετο ραντεβού και το 20% ανέφερε προβλήματα μεταφοράς. Οι νέοι μειονοτικοί είχαν, επίσης, λιγότερες πιθανότητες να κάνουν διαβητικούς οφθαλμολογικούς ελέγχους, ακόμη και μετά την προσαρμογή στο επίπεδο ασφάλισης, εισοδήματος νοικοκυριού και γονικής εκπαίδευσης.

Minority Youth Less Likely to Undergo Diabetic Eye Exams (reviewofoptometry.com)

Ενώ οι οφθαλμικές επιπλοκές της ανοσοκαταστολής που σχετίζονται με τον ιό HIV είναι πολύ γνωστές, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει τον επιπολασμό και τις συνέπειες της οπτικής δυσλειτουργίας στους ηλικιωμένους επιζώντες του HIV. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πρόσφατα ότι οι οπτικές δυσκολίες είναι πιο συχνές στους ηλικιωμένους άνδρες που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV (HIV+) και σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης και απώλειας σωματικής λειτουργίας σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς HIV.

Αυτή η αναδρομική μελέτη κοόρτης αξιολόγησε 634 άνδρες HIV+ και 634 ελέγχους ηλικιωμένων διάμεσης ηλικίας 60 ετών. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τη δυσκολία τους να εκτελέσουν έξι εργασίες που εξαρτώνται από την όραση (χωρίς, λίγη, μέτρια και ακραία δυσκολία).
Μεταξύ των ανδρών HIV+, η ομάδα ανέφερε ότι το 95% είχαν κατασταλεί. Σημείωσαν ότι οι άνδρες HIV+ ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν μέτρια ή ακραία δυσκολία σε τουλάχιστον μία εργασία (21% για τον HIV+ έναντι 13% για τους ελέγχους). Πρόσθεσαν ότι οι συμμετέχοντες που ανέφεραν ακραίες δυσκολίες που σχετίζονται με την όραση σε τουλάχιστον μία εργασία είχαν 11,2 φορές τις πιθανότητες ευπάθειας, 2,6 φορές τις πιθανότητες αργής βάδισης και 3,2 φορές τις πιθανότητες διαταραχής των οργάνων της καθημερινής ζωής σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν δυσκολία που σχετίζεται με την όραση σε οποιαδήποτε εργασία.

Visual Impairment Common in HIV Patients (reviewofoptometry.com)

Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τον αντίκτυπο της αμβλυωπίας στην ικανότητα των παιδιών να εκτελούν οπτική επεξεργασία υψηλότερης τάξης σε απαιτήσεις εκτελεστικής λειτουργίας, προκειμένου να γίνει καλύτερη κατανόηση των οπτικών προβλημάτων στην καθημερινή ζωή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με αμβλυωπία έχουν σημαντικά ελλείμματα οπτικής επεξεργασίας.

Η μελέτη περιελάμβανε 20 παιδιά με αμβλυωπία (μέση ηλικία: εννέα χρόνων) και 20 παιδιά με φυσιολογική ανάπτυξη όρασης (μέση ηλικία: 9,5 χρόνων). Από τα 20 αμβλυωπικά παιδιά, τα 15 ήταν ανισομετρωπικά και τα πέντε είχαν στραβισμό. Τα παιδιά υποβλήθηκαν σε αξιολόγηση όρασης για μονόφθαλμη και διόφθαλμη οπτική οξύτητα και διόφθαλμη συνεργασία με το τεστ Worth 4-Dot και το Randot Preschool Stereotest. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις ταχύτητες οπτικής προσοχής και επεξεργασίας των παιδιών με τρία τεστ «χρήσιμου οπτικού πεδίου» (UFOV). Μετρήθηκαν οι διοφθαλμικές οπτικο-γνωστικές ικανότητες αναζήτησης, με στατικές και δυναμικές παρουσιάσεις τεστ ιχνηλάτησης (TMTs).

Οι ερευνητές σημείωσαν τα ακόλουθα αποτελέσματα:

• Τα αμβλυωπικά παιδιά παρουσίασαν βραδύτερους χρόνους οπτικής επεξεργασίας και χρόνους ολοκλήρωσης στα UFOV και TMTs τεστ, αντιστοίχως, σε σύγκριση με τα παιδιά με φυσιολογική ανάπτυξη των ματιών.
• Η απόδοση των αμβλυωπικών παιδιών στα TMTs επηρεάστηκε σημαντικά περισσότερο αρνητικά με τις αυξανόμενες απαιτήσεις της εκτελεστικής λειτουργίας του τμήματος B του ΤΜΤ, σε σύγκριση με τους ελέγχους.
• Η διόφθαλμη οπτική οξύτητα συσχετίστηκε με την απόδοση UFOV και TMT.
• Κανένα άλλο οπτικό μέτρο λειτουργίας δεν σχετίζεται με την απόδοση στα δύο τεστ.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Τα παιδιά με αμβλυωπία παρουσιάζουν ελλείμματα σε δεξιότητες οπτικής επεξεργασίας υψηλότερης τάξης, συμπεριλαμβανομένης της οπτικής προσοχής και της οπτικής αναζήτησης, ιδιαιτέρως σε αυξανόμενες απαιτήσεις εκτελεστικής λειτουργίας. Αυτά τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις στην κατανόηση του αντικτύπου της αμβλυωπίας στην καθημερινή ζωή των παιδιών».

Η δυσλειτουργία στο βάδισμα είναι συχνή σε ηλικιωμένα άτομα με προβλήματα όρασης και είναι η κύρια αιτία πτώσεων. Αξιολογώντας τις αλλαγές στα μέτρα βάδισης σε όλο το φάσμα της αρχικής βλάβης του οπτικού πεδίου (VF) στο γλαύκωμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πρόσφατα ότι, σε χειρότερα επίπεδα, οι ασθενείς με γλαύκωμα επιδεικνύουν επιδείνωση της ταχύτητας βάδισης. Αυτό το εύρημα υποδεικνύει ότι οι ταχύτητες κινητικότητας μειώνονται ταχύτερα με την πάροδο του χρόνου σε ηλικιωμένους ενήλικες με γλαύκωμα.
Η προοπτική μελέτη περιελάμβανε 241 ασθενείς με γλαύκωμα και ύποπτους, που παρακολουθήθηκαν για έως και τρία χρόνια. Η βασική βλάβη ορίστηκε από ευαισθησία οπτικού πεδίου, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συνδυάζουν αποτελέσματα από κάθε μάτι σε ένα μόνο μέτρο (ενσωματωμένα οπτικά πεδία [IVF]) και κατηγοριοποιήθηκαν ως φυσιολογικά/ήπια (>28dB), μέτρια (23dB έως 28dB) και σοβαρά (<23dB ). Κάθε συμμετέχων περπατούσε σε έναν ηλεκτρονικό διάδρομο με κανονικό ρυθμό δύο φορές κάθε χρόνο παρακολούθησης και αξιολογήθηκε με βάση τις διαμήκεις αλλαγές στα αποτελέσματα βάδισης που ταξινομούνται σε κάθε κατηγορία βαρύτητας VF και σε όλο το εύρος ευαισθησίας εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Κατά τη σύγκριση των διαμήκων αλλαγών βάδισης για τρία χρόνια σε όλο το φάσμα ευαισθησίας, κάθε μείωση 5dB συσχετίστηκε με ταχύτερες μειώσεις της ταχύτητας και του ρυθμού. Κατά την αξιολόγηση των αλλαγών βάδισης σε κάθε ομάδα σοβαρότητας του γλαυκώματος, το μικρότερο μήκος διασκελισμού συσχετίστηκε με ασθενείς με φυσιολογική/ήπια, μέτρια και σοβαρή βλάβη VF, ενώ πιο αργή ταχύτητα και ρυθμό βήματος συνδέθηκε με εκείνους με σοβαρή βλάβη VF.

«Οι μειώσεις στις ταχύτητες βάδισης από αυτήν την ανάλυση ήταν αρκετά ουσιαστικές, υποδηλώνοντας ότι σε άτομα με βλάβη VF το βάδισμά τους θα μειωνόταν ταχύτερα από τους συνομήλικους με κανονική όραση», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.

Οι χειρουργοί από το Moorfields Eye Hospital και το NHS Foundation Trust, του Guy and St Thomas, αφαίρεσαν με επιτυχία έναν όγκο από την εσωτερική γωνία του δεξιού οφθαλμού ασθενούς, χρησιμοποιώντας χειρουργικές τεχνικές υποβοηθούμενες από ρομπότ.

Η Irene Milton, 85 ετών, είχε υποτροπιάζον βασικοκυτταρικό καρκίνωμα στην εσωτερική γωνία του δεξιού ματιού της. Οι συμβατικές μέθοδοι θεραπείας της θα περιελάμβαναν την αφαίρεση του ματιού και την υποβολή έξι μηνών ακτινοθεραπείας, που θα την άφηνε τελικώς τυφλή. Ωστόσο, μετά τη δίωρη χειρουργική επέμβαση με ρομποτική βοήθεια, τον Μάρτιο, ο όγκος της κ. Μίλτον αφαιρέθηκε, ενώ διατηρήθηκαν τα νεύρα και η λειτουργία του ματιού της. Δεν θα χρειαστεί ακτινοθεραπεία.

Ο σύμβουλος της Guy’s and St Thomas, Δρ Jean-Pierre Jeannon, τόνισε ότι είναι η πρώτη φορά στον κόσμο που ένα ρομπότ χρησιμοποιήθηκε με αυτόν τον τρόπο για χειρουργική του κόγχου του οφθαλμού. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι για την κ. Μίλτον, της οποίας το χειρουργείο πήγε τόσο καλά. Ο όγκος της έχει φύγει εντελώς», δήλωσε ο γιατρός.

Η στενή παρακολούθηση της δραστηριότητας της νεοαγγειακής AMD (nAMD) είναι το «κλειδί» για τον έλεγχο της νόσου και την πρόληψη περαιτέρω απώλειας όρασης.

Πρόσφατη μελέτη σημείωσε την έλλειψη έρευνας για μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και πραγματοποίησε ανάλυση κλινικών ευρημάτων σε πραγματικό κόσμο. Όπως διαπιστώθηκε, τα μάτια με υψηλότερα και χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας της νόσου ήταν χειρότερα από αυτά με μέτρια δραστηριότητα.

Οι ερευνητές έλαβαν δεδομένα από 2.109 μάτια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με αντι-VEGF μονοθεραπεία από το προοπτικά καθορισμένο Fight Retinal Blindness! αρχείο. Χώρισαν τα μάτια σε τρεις ομάδες (χαμηλή, μέτρια και υψηλή), με βάση το ποσοστό των επισκέψεων στην κλινική σε μια περίοδο πέντε ετών, στην οποία ήταν ενεργές χοριοειδικές νεοαγγειακές βλάβες.

Στο δείγμα η προσαρμοσμένη μέση αλλαγή οπτικής οξύτητας ήταν σημαντική, στα 0,5 γράμματα, 1,8 γράμματα και -2,5 γράμματα στις ομάδες χαμηλής, μέτριας και υψηλής δραστηριότητας, αντιστοίχως. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα μάτια της χαμηλότερης ομάδας δραστηριοτήτων ήταν πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν ατροφία της ωχράς κηλίδος (56% έναντι 47% και 26%) και λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν ίνωση υπο-αμφιβληστροειδούς (27% έναντι 35% και 42%).

«Τα αποτελέσματά μας συμφωνούν με την ιδέα ότι ο έλεγχος των ασθενειών είναι σημαντικός για ευνοϊκά οπτικά αποτελέσματα», έγραψαν οι συγγραφείς στην εργασία τους. «Διαπιστώσαμε ότι τα μακροπρόθεσμα οπτικά αποτελέσματα ήταν φτωχότερα στα μάτια με πιο ενεργή ασθένεια. Ωστόσο, διαπιστώσαμε επίσης ότι τα μάτια στην ομάδα χαμηλής δραστηριότητας είχαν χειρότερα οπτικά αποτελέσματα από αυτά της ομάδας μέτριας δραστηριότητας, τα οποία είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα. Η διαφορά μεταξύ της ομάδας μέτριας και υψηλής δραστηριότητας ήταν σχεδόν μία γραμμή (πέντε γράμματα) σε πέντε χρόνια, κάτι που έχει κλινική σημασία» πρόσθεσαν οι συγγραφείς.

Ένας τυφλός ασθενής έχει ανακτήσει εν μέρει την οπτική του λειτουργία αφού έλαβε οπτογενετική θεραπεία, σε συνδυασμό με ειδικά γυαλιά με κάμερα, που μετατρέπουν τις εικόνες του έξω κόσμου σε παλμούς φωτός, οι οποίοι στη συνέχεια προβάλλονται στον αμφιβληστροειδή του τυφλού σε πραγματικό χρόνο, με σκοπό να ενεργοποιήσουν τα τροποποιημένα κύτταρα του ματιού.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Nature Medicine» αναφέρει λεπτομερώς ότι ήταν η πρώτη περίπτωση αποκατάστασης μερικής λειτουργίας της όρασης σε νευροεκφυλιστική νόσο μετά από οπτογενετική θεραπεία.

Ο 58 χρόνος άνδρας, που είχε διαγνωστεί με μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια πριν από 40 χρόνια, είχε μόνο αντίληψη φωτός. Μια ενδοϋαλοειδική ένεση χορηγήθηκε στο ένα του μάτι, ενώ χρησιμοποιήθηκαν γυαλιά διέγερσης φωτός και πραγματοποιήθηκε οπτική προπόνηση πριν ο ασθενής αναφέρει σημάδια οπτικής βελτίωσης. Στη συνέχεια, και ενώ φορούσε τα γυαλιά, ο ασθενής μπόρεσε να αντιλαμβάνεται, να εντοπίζει, να μετρά και να αγγίζει διαφορετικά αντικείμενα, χρησιμοποιώντας το θεραπευμένο μάτι.

Optogenetic therapy partially restores blind man’s vision - Optician (opticianonline.net)

Δεδομένου ότι πολλά άτομα αναζητούν πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικώς με την υγειονομική περίθαλψή τους -συμπεριλαμβανομένων εκείνων με διαγνωσμένες παθήσεις- η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Eye & Contact Lens προειδοποιεί ότι τα βίντεο του YouTube που παρέχουν τις καλύτερες πηγές πληροφοριών για τον κερατόκωνο είναι συχνά τα λιγότερο δημοφιλή στους θεατές.

«Παρ' όλο που τα βίντεο που σχετίζονται με ασθένειες στο YouTube φαίνεται να είναι δημοφιλή στους ασθενείς με κερατόκωνο, η εκπαιδευτική τους αξία και η αξιοπιστία τους είναι ανησυχητική», έγραψαν οι συγγραφείς στην εργασία τους.

Η ερευνητική ομάδα, που εδρεύει στην Τουρκία, πραγματοποίησε αναζήτηση στο YouTube με τις λέξεις «κερατόκωνος», «φακοί επαφής για κερατόκωνο», «crosslinking κερατοειδούς» και «χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης κερατοειδούς για κερατόκωνο». Με βάση τα ευρήματα δύο οφθαλμίατροι ταξινόμησαν ανεξάρτητα τα βίντεο ως χρήσιμα, παραπλανητικά ή μαρτυρίες ασθενών και στη συνέχεια τα αξιολόγησαν χρησιμοποιώντας τέσσερα διαφορετικά μέτρα εκπαιδευτικής αξίας και ακρίβειας.
Από τα 300 βίντεο που προβλήθηκαν, 201 συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Οι ερευνητές ταξινόμησαν ελαφρώς πάνω από το μισό (58%) των βίντεο ως χρήσιμα, το 13% ως παραπλανητικά και το 29% ως απόψεις των ασθενών.

Σημείωση: Τα παραπλανητικά βίντεο είχαν χαμηλότερη βαθμολογία από τον μέσο όρο, αλλά είχαν μεγαλύτερη δημοτικότητα σε σύγκριση με χρήσιμα βίντεο. Οι ιατρικές διαφημίσεις ή οι κερδοσκοπικές εταιρείες και οι τηλεοπτικές εκπομπές ήταν οι κύριες πηγές παραπλανητικών βίντεο, τα οποία παρουσίαζαν κυρίως μια συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική ή ένα κομμάτι ειδικού εξοπλισμού (γενικώς για τη διασύνδεση κολλαγόνου κερατοειδούς), που ισχυριζόταν ότι θεραπεύει την ασθένεια και την όραση σε δευτερόλεπτα και πολύ λίγες από αυτές, εάν υπάρχουν, αφορούσαν ενδείξεις, παρενέργειες ή πρόγνωση, είπαν οι ερευνητές.

Most Informative Keratoconus YouTube Videos Least Popular (reviewofoptometry.com)

Η εταιρεία Positive Impact κυκλοφόρησε ένα νέο διαδικτυακό σεμινάριο που εστιάζει στην υγιεινή των ξηρών ματιών και των βλεφάρων. Στο διαδικτυακό σεμινάριο συμμετέχει η οπτομέτρης Sarah Farrant, η οποία εκπροσωπεί το Ηνωμένο Βασίλειο ως πρεσβευτής στην Tear Film and Ocular Surface Society (TFOS).

Η Farrant μοιράζεται την εμπειρία της και δίνει συμβουλές για τη βέλτιστη υγεία των βλεφάρων και συζητά, επίσης, την εμπειρία της για τη συσκευή καθαρισμού των βλεφάρων NuLids και πώς ενσωμάτωσε τη χρήση του αντιμικροβιακού σπρέι Purifeyes στην πράξη.

Το Purifeyes χρησιμοποιεί προηγμένη τεχνολογία για την παροχή υγιεινής και προστασίας. Το σπρέι συνιστάται για τη θεραπεία και την πρόληψη της φλεγμονής των βλεφάρων.

Νωρίτερα, φέτος, η Positive Impact υπέγραψε συμφωνία με την Clinical Health Technologies  για την αποκλειστική διανομή του Purifeyes.

Κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου, ο διευθυντής μάρκετινγκ και επαγγελματικών υπηρεσιών του Positive Impact, Nick Atkins, συζήτησε τοn ρόλο και την αξία του υποχλωριώδους οξέος -συστατικό του Purifeyes.

Ο Atkins εξήγησε: «Το υποχλωρικό οξύ είναι το μόριο που παράγεται φυσικά από τα ουδετερόφιλα κατά τη διάρκεια της απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος. Το Purifeyes χρησιμοποιεί μια οξειδωτική δράση που είναι πολύ αποτελεσματική και επίσης μη κυτταροτοξική, χωρίς να προκαλεί βλάβη στο ανθρώπινο δέρμα, τις βλεφαρίδες ή την οφθαλμική επιφάνεια».

Πρόσθεσε, δε, ότι η διαδικασία παραγωγής οδηγεί σε ένα «εξαιρετικά καθαρό» υποχλωριώδες διάλυμα, με σχεδόν το ήμισυ της συγκέντρωσης των συμβατικώς παραγόμενων διαλυμάτων.

Το νέο διαδικτυακό σεμινάριο είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο του Positive Impact.

Positive Impact launches new dry eye and lid hygiene webinar (aop.org.uk)

Μια ανασκόπηση της βλεφαρόπτωσης υποδεικνύει ότι αυτή η διαταραχή είναι πιο περίπλοκη από ό, τι φαίνεται, δεδομένου ότι πλην του αισθητικού αποτελέσματος, προκαλεί επίσης λειτουργικές διαταραχές που τελικώς μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα του ασθενούς να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες και ενδεχομένως να οδηγήσει σε μειωμένη ποιότητα ζωής, σύμφωνα με τον Matthew Floyd, MD και τον Hee Joon Kim, MD, από το Τμήμα Οφθαλμολογίας, Πανεπιστήμιο Emory, Ατλάντα.
«Η βλεφαρόπτωση», εξήγησαν, «γενικά ταξινομείται σε κατηγορίες με βάση τα υποκείμενα παθογόνα: απονευρωτική, μυογενετική, νευρογενής, μηχανική και τραυματική. Μέσα σε αυτές τις ταξινομήσεις υπάρχουν περαιτέρω υποδιαιρέσεις για να βοηθήσουν τη διάγνωση και τη διαχείριση, με βάση το εάν η πτώση είναι συγγενής ή επίκτητη, μονομερής ή διμερής, απομονωμένη ή σύνδρομη ή συμπτωματικά καθοδηγούμενη από αισθητικά ή λειτουργικά ελλείμματα».

Το πιο σημαντικό στοιχείο που επιχειρείται να ξεδιαλύνει τις υποκείμενες συνθήκες σε περιπτώσεις βλεφαρόπτωσης είναι η κατανόηση της νευρομυϊκής οδού που ανασύρει και παρατείνει το βλέφαρο. «Η πτώση συχνά χρησιμεύει ως προάγγελος της υποκείμενης παθολογίας κατά μήκος της νευρομυϊκής οδού των συσπειρωτών των βλεφάρων», εξήγησαν οι Floyd και Kim. Συνέχισαν, δε, επισημαίνοντας ότι η ανύψωση του άνω βλεφάρου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία στην οποία συμμετέχουν τρεις διαφορετικοί συσπειρωτήρες, συγκεκριμένα ο levator palpebrae superioris, ο μυς του Müller και ο εμπρόσθιος μυς, με τον καθένα να διαθέτει τη δική του ξεχωριστή νεύρωση. Οποιαδήποτε αρνητική επίδραση σε αυτούς τους μυς μπορεί να οδηγήσει σε βλεφαρόπτωση.

Blepharoptosis: Unraveling this not-so-simple disorder (ophthalmologytimes.com)

Έρευνα που διερευνά τον ρόλο της πρωτεΐνης ακουαπορίνης για τον σχηματισμό του καταρράκτη θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη θεραπείας  του σε φαρμακευτική βάση και όχι χειρουργικώς.

Ειδικότερα, ένα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Barbara Pierscionek, του Πανεπιστημίου Anglia Ruskin, παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση του Association for Research in Vision and Ophthalmology (ARVO). Η ερευνητική ομάδα είναι η πρώτη στον κόσμο που μετρά πώς λειτουργεί ο φακός του οφθαλμού.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μια πρωτεΐνη που είναι υπεύθυνη για τη διέλευση νερού στον φακό, η ακουαπορίνη, μπορεί να διαταράξει τη φυσιολογική οπτική ανάπτυξη του φακού, οδηγώντας σε σχηματισμό καταρράκτη. Η Pierscionek τόνισε ότι για πολλούς ανθρώπους η χειρουργική επέμβαση δεν είναι προσβάσιμη ως θεραπεία για καταρράκτη. «Τα ευρήματά μας δείχνουν τον ρόλο της ακουαπορίνης και την κρίσιμη σημασία της για να λειτουργεί σωστά ο φακός και να βλέπει καθαρά το μάτι», σημείωσε.

«Περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα έχει προγραμματιστεί, αλλά αυτή η ανακάλυψη, μαζί με την έρευνά μας για τις νανοτεχνολογίες, δείχνουν ότι η φαρμακευτική θεραπεία για τον καταρράκτη είναι δυνατή, θα μπορούσε ενδεχομένως να φέρει επανάσταση στον τρόπο αντιμετώπισης του καταρράκτη, ανοίγοντας το πεδίο για θεραπεία με βάση τα φάρμακα και όχι χειρουργική επέμβαση», πρόσθεσε η Pierscionek.

New research may lead the way to drug treatment for cataract (aop.org.uk)

Συμπλήρωμα διατροφής με βιταμίνη D σε νεαρή ηλικία μπορεί να είναι προληπτικό για ορισμένες ασθένειες του αμφιβληστροειδούς. Νέα μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της κατάστασης της βιταμίνης D και των παθήσεων του αμφιβληστροειδούς στον παιδιατρικό πληθυσμό και διαπίστωσε ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συσχετίστηκαν με χοριοειδική λέπτυνση και άλλες δομικές αλλαγές.

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης D διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ωρίμανση του αμφιβληστροειδούς κατά την πρώιμη περίοδο της ζωής, καθώς και στην ανάπτυξη ορισμένων ασθενειών του αμφιβληστροειδούς. Η μελέτη αξιολόγησε τις ακόλουθες δομικές παραμέτρους του αμφιβληστροειδούς σε 150 παιδιά: RNFL, κεντρική ωχρά κηλίδα, στρώμα αμφιβληστροειδούς, πάχος χοριοειδούς, ισοδύναμο κεντρικής αρτηρίας αμφιβληστροειδούς (CRAE) και ισοδύναμο κεντρικής φλεβικής αμφιβληστροειδούς (CRVE). Τα παιδιά χωρίστηκαν σε μια ομάδα ανεπάρκειας βιταμίνης -D (Ομάδα 1, η = 70) και μία ομάδα χωρίς ανεπάρκεια (Ομάδα 2, η = 80).

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι συγκεκριμένες δομικές αλλαγές -χοριοειδική λέπτυνση, μείωση του CRAE και αύξηση του CRVE- σημειώθηκαν σε παιδιατρικά άτομα με ανεπάρκειες βιταμίνης D. «Οι αλλαγές σε αυτές τις παραμέτρους έγιναν πιο εμφανείς σε άτομα που ήταν αποφασισμένα να έχουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D», εξήγησαν οι ερευνητές. «Η θεραπεία ή η συμπλήρωση της βιταμίνης D στην παιδιατρική ηλικία μπορεί να θεωρηθεί ως νέα θεραπευτική προσέγγιση για την πρόληψη του αμφιβληστροειδούς ορισμένων παθήσεων του αμφιβληστροειδούς», συμπλήρωσαν.

Οι περισσότεροι άνθρωποι φορούν γυαλιά ηλίου και  αντηλιακό το καλοκαίρι, αλλά μάλλον δεν σκέφτονται το ίδιο και τους χειμερινούς μήνες. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν ότι η έκθεση στον ήλιο -ανεξαρτήτως από την εποχή- μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καταρράκτη, φωτοκερατίτιδας και ανάπτυξης εξογκωμάτων στα μάτια, συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου.

Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Archives of Dermatology», οι ερευνητές έλαβαν πολλαπλές μετρήσεις ακτινοβολίας UV σε 32 περιοχές, μεγάλου υψομέτρου, στη δυτική Βόρεια Αμερική, που τις επιλέγει ο κόσμος για σκι και πήραν συνεντεύξεις από χιλιάδες skiers και snowboarders, για να μάθουν αν έλαβαν προφυλάξεις κατά του ήλιου, όπως καπέλα, αντηλιακό και γυαλιά. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι skiers και snowboarders έλαβαν μόνο περιστασιακές προφυλάξεις κατά του ήλιου.

Ωστόσο, ο ήλιος που ανακλά το χιόνι μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνος. Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί ακόμη να είναι υψηλή και σε ημέρες με συννεφιά. Στο βόρειο ημισφαίριο η υψηλότερη έκθεση είναι το μεσημέρι. Αυτό εκτείνεται μέχρι τα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης. Η έκθεση αυξάνεται, επίσης, με το υψόμετρο: η υψηλότερη τιμή UV από τη μελέτη «Archives of Dermatology» ελήφθη στο όρος Μαμούθ στην Καλιφόρνια.

Η υπερβολική έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία που ανακλάται από το χιόνι μπορεί να βλάψει τα μάτια. Εκτός από τον καταρράκτη, η έκθεση στον ήλιο μπορεί να οδηγήσει σε βλάβες και όγκους, που στη συνέχεια απαιτούν χειρουργική αφαίρεση.

Η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας συνιστά στους ανθρώπους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για να προστατεύουν τα μάτια τους και τους χειμερινούς μήνες και να φορούν  γυαλιά ηλίου με προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Winter UV Eye Safety - American Academy of Ophthalmology (aao.org)

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανέφεραν αύξηση των συμπτωμάτων ξηροφθαλμίας, ένας σημαντικός αριθμός δήλωσε ότι αντιμετώπισαν κάποια οφθαλμική δυσφορία όταν φορούσαν μάσκα προσώπου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύθηκε στο Contact Lens and Anterior Eye.

«Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 η ευρεία χρήση μάσκας προσώπου συνιστάται ως βασικό μέτρο κατά της εξάπλωσης του SARS-CoV-2», δήλωσε η Laura Boccardo, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας και του Ινστιτούτου Έρευνας και Μελέτης στην Οπτική και Οπτομετρία στην Ιταλία. Όπως υποστήριξε, «αυτό οδήγησε σε ορισμένες ανησυχίες, με τις μάσκες να θεωρούνται άβολες ή ενοχλητικές: η παρατεταμένη χρήση μάσκας έχει συσχετιστεί με καταγγελίες για πονοκέφαλο, δυσκολία στην αναπνοή, ερεθισμό του δέρματος, εφίδρωση και θαμπά γυαλιά».

Σε μια μελέτη παρατήρησης σε διατομή, η Boccardo χρησιμοποίησε τα έντυπα Google για τη συλλογή δεδομένων από τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο του 2020. Σκοπός της ήταν να αξιολογήσει την εμπειρία των συμμετεχόντων με ξηροφθαλμία που σχετίζεται με μάσκα (MADE) κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Σύμφωνα με την Boccardo, «αυτή είναι η πρώτη μελέτη που περιγράφει τον επιπολασμό της συγκεκριμένης κατάστασης».

Στην έρευνα συμμετείχαν 3.605 συμμετέχοντες ηλικίας 11 έως 88 ετών. Η μέση ηλικία ήταν 31 χρόνια και το 74,4% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες. Η μελέτη περιελάμβανε απαντήσεις από άτομα που είχαν συμπτώματα μόνο όταν φορούσαν τη μάσκα τους και των οποίων τα συμπτώματα επιδεινώθηκαν ενώ τη φορούσαν.

Από τους 2.447 ερωτηθέντες που ανέφεραν ιστορικό συμπτωμάτων ξηροφθαλμίας, το 18,3% δήλωσε ότι εμφάνισε αύξηση των συμπτωμάτων ενώ φορούσε μάσκα. Επιπλέον, το 26,9% των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι τα συμπτώματά τους «επιδεινώθηκαν όταν φορούσαν μάσκα».

«Καθώς οι μάσκες προσώπου είναι απαραίτητες, μαζί με τα μέτρα κοινωνικής απόστασης και υγιεινής, για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση της COVID-19, είναι σημαντικό να μην υποτιμούμε όλα τα συμπτώματα που θα μπορούσαν να αποθαρρύνουν τον πληθυσμό από τη χρήση τους», τονίζει η Boccardo.

Mask-wearing may affect dry eye symptoms (healio.com)

Στην 74η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας όλες οι χώρες δεσμεύτηκαν να αυξήσουν κατά 40% και 30%, αντιστοίχως, την ασφαλιστική κάλυψη για γυαλιά οράσεως και για τις χειρουργικές επέμβασης του καταρράκτη, έως το 2030.

Ο Peter Holland, διευθύνων σύμβουλος του International Agency for the Prevention of Blindness (IAPB), σχολίασε σχετικώς: «Αυτό είναι σημαντικό ορόσημο για την υγεία των ματιών. Πάνω από 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι χωρίς λόγο ζουν με κακή ποιότητα όρασης, επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες φροντίδας των ματιών, όπως ένα ζευγάρι γυαλιά ή μια χειρουργική επέμβαση καταρράκτη. Χωρίς δράση, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σε 1,8 δισεκατομμύρια και ο μισός πληθυσμός θα έχει μυωπία έως το 2050. Η υιοθέτηση της δέσμευσης και η επίτευξη των στόχων θα συμβάλλει στην εξασφάλιση ότι αυτό δεν θα συμβεί.

Το γλαύκωμα είναι η κύρια αιτία απώλειας όρασης σε ηλικιωμένους και η έγκαιρη ανίχνευσή του μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη θεραπεία. Ερευνητές στην Αυστραλία λένε ότι το δικό τους πειραματικό γενετικό τεστ για το γλαύκωμα μπορεί να εντοπίσει 15 φορές περισσότερα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για την ασθένεια σε σύγκριση με τα υπάρχοντα.

«Η έγκαιρη διάγνωση του γλαυκώματος μπορεί να οδηγήσει σε θεραπεία που σώζει την όραση και οι γενετικές πληροφορίες μπορούν ενδεχομένως να μας δώσουν ένα πλεονέκτημα στη λήψη έγκαιρων διαγνώσεων και καλύτερων θεραπευτικών αποφάσεων», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Owen Siggs σε δελτίο Τύπου από το Πανεπιστήμιο Flinders. Ο Siggs είναι αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο, καθώς και στο Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Garvan στη Νέα Νότια Ουαλία.

Το νέο πειραματικό τεστ αναλύει δείγματα αίματος ή σάλιου και είναι σε θέση να εντοπίζει άτομα υψηλού κινδύνου για γλαύκωμα πριν υποστούν μη αναστρέψιμη απώλεια όρασης, εξήγησαν οι συγγραφείς, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο στις 15 Ιουλίου στο JAMA Ophthalmology.

«Το χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας είναι μια απειλητική για την όραση ασθένεια που συχνά περνά απαρατήρητη μέχρι να εμφανιστεί εκτεταμένη οπτική βλάβη», εξήγησε ο Δρ Mark Fromer, οφθαλμίατρος στο νοσοκομείο Lenox Hill στη Νέα Υόρκη. «Ωστόσο, όταν ανιχνευθεί και αντιμετωπιστεί νωρίς, η οπτική απώλεια μπορεί να περιοριστεί»,  πρόσθεσε.

«Ο γενετικός έλεγχος δεν χρησιμοποιείται επί του παρόντος για την ανίχνευση γλαυκώματος σε τακτική βάση, αλλά μπορεί να είναι ένα πολύτιμο συμπλήρωμα ελέγχου για τον εντοπισμό πολλών, αλλά όχι όλων των ασθενών με γλαύκωμα. Αυτή η νέα δοκιμή έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο εντοπίζουμε τους ασθενείς με γλαύκωμα» δήλωσε ο Fromer.

Η νέα μελέτη περιλάμβανε περισσότερα από 2.500 άτομα στην Αυστραλία με γλαύκωμα και περισσότερα από 411.000 με ή χωρίς γλαύκωμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα ευρήματα δείχνουν τις δυνατότητες του νέου γενετικού τεστ στον έλεγχο και τη διαχείριση του γλαυκώματος, σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης Jamie Craig, καθηγητή και οφθαλμίατρο που διευθύνει ερευνητικό πρόγραμμα γλαυκώματος στο Πανεπιστήμιο Flinders.

New Test Better at Spotting Glaucoma | Newsmax.com

Ένας ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ αναπτύσσει μία εκτυπώσιμη συσκευή που λειτουργεί σαν αμφιβληστροειδής και μπορεί μια μέρα να αποκαταστήσει την όραση σε τυφλούς.

Ο Δρ Matthew Griffith, από το Αυστραλιανό Κέντρο Μικροσκοπίας & Μικροανάλυσης και τη Σχολή Αεροδιαστημικής, δημιούργησε μια ηλεκτρική συσκευή από πολύχρωμους ημιαγωγούς, με βάση τον άνθρακα, η οποία χρησιμοποιεί απορροφούμενο φως για να πυροδοτήσει τους νευρώνες που μεταδίδουν σήματα από τα μάτια στον εγκέφαλο, ενεργώντας ως τεχνητός αμφιβληστροειδής.

«Η έρευνά μας στοχεύει στην παροχή μιας βιοϊατρικής λύσης σε όσους αντιμετωπίζουν τύφλωση από αμφιβληστροειδοπάθεια και εκφυλισμό της ωχράς κηλίδος που σχετίζεται με την ηλικία», δήλωσε ο Δρ Griffith.

Όπως δηλώνει, ελπίζει να εφαρμόσει την τεχνολογία για την αποκατάσταση της αισθητηριακής λειτουργίας σε άτομα με τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού και για τη θεραπεία ατόμων με νευροεκφυλιστικές ασθένειες.

Η συσκευή, τονίζει ο Δρ Griffith, θα εκτυπωθεί σε μαλακές και εύκαμπτες επιφάνειες, χρησιμοποιώντας μελάνια με βάση το νερό, που περιέχουν νευρικούς παράγοντες ανάπτυξης οι οποίοι, στη συνέχεια, εισάγονται στον αμφιβληστροειδή του ασθενούς. Μόλις συνδεθούν οι σχετικοί νευρώνες, ο αμφιβληστροειδής θα ανακτήσει τη χαμένη λειτουργικότητά του όταν διεγείρεται με φως.

Η συσκευή του Dr Griffith μπορεί να εκτυπωθεί χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο χαμηλού κόστους με την εκτύπωση εφημερίδων. «Παρόμοιες τεχνολογίες αναπτύσσονται εντατικά, αν και η συσκευή μας διαφέρει στο ότι είναι κατασκευασμένη από άνθρακα», σημειώνει ο ίδιος, για να προσθέσει: «Άλλες συσκευές τείνουν να είναι άκαμπτες και συνήθως κατασκευασμένες από πυρίτιο ή μέταλλο, τα οποία μπορούν να παρουσιάσουν προβλήματα ενσωμάτωσης με το μαλακό και εύκαμπτο ανθρώπινο σώμα. Η οργανική μας συσκευή έχει σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη αυτό το ζήτημα».

Organic, printable device restoring sight? - eyeonoptics (nzoptics.co.nz)

Έρευνα της Johnson & Johnson Vision διαπίστωσε ότι ο φόβος της χειρουργικής επέμβασης (33%) και έλλειψη γνώσεων σχετικώς με τις χειρουργικές επεμβάσεις (21%) εμπόδισαν τους ασθενείς με καταρράκτη να χειρουργηθούν.

Η έρευνα διαπίστωσε ότι μόνο το 21% των ατόμων που διαγνώστηκαν με καταρράκτη ή που έχουν συμπτώματα καταρράκτη ήταν πολύ πιθανό να χειρουργηθούν, κάτι που η εταιρεία φακών επαφής είπε ότι σήμαινε πως οι περισσότεροι ασθενείς έθεταν σε κίνδυνο την όρασή τους.

Η Sam Whiting, γενική διευθύντρια του τομέα χειρουργικής της όρασης του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας στην Johnson & Johnson Vision, δήλωσε σχετικώς: «Ο καταρράκτης επηρεάζει πολλούς ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε έντονα τους ανθρώπους να δίνουν προτεραιότητα στα μάτια τους και να επισκέπτονται τακτικά τον οπτικό τους για εξετάσεις και, όταν χρειάζεται, να αναζητούν θεραπεία».

Patients deterred by cataract surgery - Optician (opticianonline.net)

«Η στοχευμένη θεραπεία για τον καρκίνο συνιστά σημαντική πρόοδο στην ογκολογία και έχει σημαντικά οφέλη επιβίωσης για ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα, καρκίνωμα νεφρικών κυττάρων, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, λέμφωμα Hodgkin και άλλες νεοπλασίες», δήλωσε ο επικεφαλής καθηγητής Nagham Al-Zubidi από το Πανεπιστήμιο του Τέξας.

«Λειτουργεί χειραγωγώντας το ανοσοποιητικό σύστημα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων και παρεμβαίνοντας σε συγκεκριμένες οδούς σηματοδότησης και αγγειογένεσης που εμπλέκονται στην καρκινογένεση», όπως επισημαίνει.

Ωστόσο, η στοχευμένη θεραπεία για τον καρκίνο σχετίζεται επίσης με ανεπιθύμητες επιπλοκές που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα και τους οφθαλμούς. Το μάτι μπορεί να είναι πιο ευαίσθητο στην ανάπτυξη των ανεπιθύμητων ενεργειών, λόγω του ευαίσθητου ομοιοστατικού περιβάλλοντος των αυξητικών παραγόντων και των κυτταρικών υποδοχέων, της πολύ διαφοροποιημένης δομής του -στην οποία πάνω από το 90% των γονιδίων στο ανθρώπινο γονιδίωμα εκφράζονται σε έναν ή περισσότερους οφθαλμικούς ιστούς- και του αγγειακού σχηματισμού στο μάτι, εξήγησε ο καθηγητής.

Ο ίδιος σημείωσε ότι τα συμπτώματα της οφθαλμικής τοξικότητας μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθούν από τις άμεσες επιπτώσεις του ίδιου του καρκίνου. «Η αναγνώριση και η διαφοροποίηση αυτών των επιπλοκών είναι σημαντικές για τη σωστή φροντίδα και θεραπεία του ασθενούς», σημειώνει ο Al-Zubidi και προσθέτει: «Μια βασική οφθαλμική εξέταση πριν από τη θεραπεία μπορεί να εντοπίσει τυχόν προϋπάρχουσες οφθαλμικές καταστάσεις και να οδηγήσει σε μειωμένες οφθαλμικές ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία του καρκίνου. Περαιτέρω εργασία θα πρέπει να παρέχει συστάσεις για έλεγχο, παρακολούθηση και διαχείριση αυτών των επιπλοκών».

Cancer therapy’s ocular impact - eyeonoptics (nzoptics.co.nz)

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (AMD) προκαλείται από λάθος λειτουργία τουλάχιστον μίας από τις πέντε πρωτεΐνες που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ δήλωσαν ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξελίξεις σε ό,τι αφορά νέες θεραπείες και σε ένα πειραματικό τεστ το οποίο θα  προσδιορίζει τους ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Ο Δρ Richard Unwin, από το Κέντρο Ανακάλυψης Βιοδεικτών του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, δήλωσε σχετικώς: «Αυτή είναι μια εξαιρετικά σημαντική μελέτη για άτομα με AMD. Η μέτρηση των επιπέδων αυτών των FHR πρωτεϊνών ήταν μια μεγάλη πρόκληση τα τελευταία χρόνια και είναι τεχνικά αρκετά δύσκολη, καθώς υπάρχουν σε χαμηλά επίπεδα στο αίμα και είναι πολύ παρόμοιες μεταξύ τους. Χρησιμοποιώντας υπερσύγχρονες μεθόδους φασματομετρίας, μπορούμε τώρα να μετρήσουμε με σιγουριά αυτές τις πρωτεΐνες και να δείξουμε για πρώτη φορά ποιος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς, αν όχι ο πιο σημαντικός, παράγοντας για το πώς αναπτύσσεται η AMD».

AMD research breakthrough - Optician (opticianonline.net)

Iαπωνική μελέτη που εστιάζει στη θεραπεία με έγχυση κυττάρων για την αντιμετώπιση της ψευδοφακικής ενδοθηλιακής ανεπάρκειας ανέφερε την αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας στο 91% των ματιών, πέντε χρόνια μετά την επέμβαση.

Με επικεφαλής τον Δρ. Kohsaku Numa, η μελέτη χορήγησε -μέσω ένεσης- κύτταρα στους πρόσθιους θαλάμους 11 ματιών, με καλλιεργημένα ανθρώπινα ενδοθηλιακά κύτταρα κερατοειδούς (hCECs). Η πενταετής παρακολούθηση έδειξε ότι η φυσιολογική ενδοθηλιακή λειτουργία του κερατοειδούς αποκαταστάθηκε σε 10 μάτια, με σημαντική βελτίωση στην καλύτερη διορθωμένη οπτική οξύτητα και χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις.

Η θεραπεία θα μπορούσε να αντικαταστήσει τις τρέχουσες χειρουργικές επεμβάσεις για την ενδοθηλιακή ανεπάρκεια του κερατοειδούς, οι οποίες περιλαμβάνουν τη διεισδυτική κερατοπλαστική, την αυτοματοποιημένη κερατοπλαστική Descemet (DSAEK) και την ενδοθηλιακή κερατοπλαστική μεμβράνης Descemet (DMEK), τα οποία απαιτούν δότη, ανέφεραν οι ερευνητές.

Single donor cell-injection therapy provides hope for vision restoration - eyeonoptics (nzoptics.co.nz)

Η παγκοσμίου φήμης πρωταθλήτρια των 100 μέτρων και τρεις φορές χρυσή Ολυμπιονίκης Gail Devers συνεργάζεται με την εταιρεία βιοτεχνολογίας Horizon Therapeutics με αφορμή τον μήνα Ιούλιο που είναι μήνας ευαισθητοποίησης της νόσου Graves.

Η Ολυμπιονίκης αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη νόσο εδώ και 30 χρόνια και στόχος της είναι η ενημέρωση του κόσμου τόσο για την ασθένεια όσο και για την επίδραση που έχει στους οφθαλμούς. Μάλιστα, οι δυο τους θα συνεργαστούν και με τα ιδρύματα American Autoimmune Related Diseases Association, the Graves’ Disease and Thyroid Foundation και Prenent Blindness για να ενημερώσουν τους πάσχοντες για τη σημασία του ελέγχου της υγείας των οφθαλμών.

Υπολογίζεται ότι οι μισοί ασθενείς με τη νόσο Grave έχουν υψηλής πιθανότητες ανάπτυξης Thyroid Eye Disease (TED) που προοδευτικά μπορεί να απειλήσει την όραση. Συμπτώματα μπορεί να είναι ο εξόφθαλμος, η διπλωπία κι ο έντονος πόνος πίσω από τους οφθαλμούς.

Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση από εξειδικευμένους ιατρούς μπορεί να μειώσει τα παραπάνω φαινόμενα και σε αυτό είναι που αποσκοπεί η συγκεκριμένη εκστρατεία, με πρωταγωνίστρια τη Gail Devers.

Ένα πρόσφατο έγγραφο αποκαλύπτει ότι οι κλινικοί γιατροί και οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν το ενδεχόμενο απόρριψης του μοσχεύματος του κερατοειδούς που σχετίζεται με τη χορήγηση εμβολίων κατά της COVID-19 και να εξετάσουν το ενδεχόμενο εμβολιασμού πριν από προγραμματισμένες μη επείγουσες κερατοπλαστικές. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μελέτη τους είναι η πρώτη αναφορά χρονικής συσχέτισης μεταξύ απόρριψης μοσχεύματος κερατοειδούς μετά από ανοσοποίηση έναντι COVID-19 και της πρώτης αναφοράς απόρριψης DMEK μετά από οποιαδήποτε ανοσοποίηση. Υποθέτουν ότι η αλλογενής απόκριση μπορεί να είχε ξεκινήσει από την απόκριση αντισώματος ξενιστή μετά τον εμβολιασμό

Σε μία περίπτωση η DMEK πραγματοποιήθηκε περίπου κατά τον χρόνο του εμβολιασμού, αλλά είχε πραγματοποιηθεί χρόνια νωρίτερα στην άλλη. Και στις δύο περιπτώσεις  η απόρριψη μοσχεύματος αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με τοπικά κορτικοστεροειδή.

Στην πρώτη περίπτωση, μια 66χρονη γυναίκα υπέστη DMEK στο δεξί μάτι της. Το ιστορικό της ήταν αξιοσημείωτο για HIV λοίμωξη που ήταν καλά ελεγχόμενη (μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο). Δύο εβδομάδες μετά την DMEK, έλαβε την πρώτη δόση του εμβολίου COVID της Pfizer. Παρουσίασε μια εβδομάδα αργότερα οξεία θολή όραση, ερυθρότητα και φωτοφοβία στο δεξί μάτι της. Η κλινική εξέταση διαπίστωσε ενδείξεις τυπικής απόρριψης ενδοθηλιακού μοσχεύματος.

Στη δεύτερη περίπτωση, μια 83χρονη γυναίκα είχε υποβληθεί σε DMEK στο δεξί της μάτι έξι χρόνια νωρίτερα και στο αριστερό της μάτι τρία χρόνια νωρίτερα. Παρουσίασε συμπτώματα απόρριψης δύο μήνες μετά τη λήψη της πρώτης δόσης εμβολίου COVID και τρεις εβδομάδες μετά τη δεύτερη δόση.

Σε ένα email στο Reuters Health, οι συγγραφείς εικάζουν ότι «η ανταπόκριση αντισωμάτων του ασθενούς που προκλήθηκε από τον εμβολιασμό προκάλεσε ανοσολογικό τραυματισμό στην εσωτερική (ενδοθηλιακή) επιφάνεια του μεταμοσχευμένου κερατοειδούς δότη».

Καλοκαίρι σημαίνει πολλές ώρες έκθεσης στον ήλιο. Οι περισσότεροι θυμόμαστε  να προστατεύουμε το δέρμα μας εφαρμόζοντας αντηλιακό, αλλά ξεχνάνε ότι και τα μάτια μας χρειάζονται επίσης προστασία. 

«Η υπεριώδης ακτινοβολία, είτε από το φυσικό φως του ήλιου είτε από εσωτερικές τεχνητές ακτινοβολίες, μπορεί να βλάψει τους επιφανειακούς ιστούς του ματιού, καθώς και τον κερατοειδή και τον φακό», προειδοποιεί ο οφθαλμίατρος Michael Kutryb, MD, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας. «Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει το υπεριώδες φως. Φορώντας γυαλιά ηλίου, που εμποδίζουν την υπεριώδη ακτινοβολία, μπορείτε να απολαύσετε το καλοκαίρι με ασφάλεια, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο εμφάνισης οφθαλμικών παθήσεων και όγκων», συμπληρώνει  ο ίδιος.

Το υπεριώδες φως (UV) μπορεί να βλάψει τα μάτια

Η υπερβολική έκθεση στο υπεριώδες φως αυξάνει τον κίνδυνο οφθαλμικών παθήσεων και άλλων προβλημάτων. Παρακάτω παρουσιάζονται μερικές από τις βλαπτικές καταστάσεις που αφορούν τα μάτια και  μπορούν να αποφευχθούν φορώντας γυαλιά ηλίου:

• Καταρράκτης
• Καρκίνοι των ματιών
• Πτερύγιο
• Φωτοκερατίτιδες

Πολλοί αγοραστές γυαλιών ηλίου ξεχνούν να ελέγξουν τη UV προστασία των γυαλιών από τον ήλιο πριν αγοράσουν ένα ζευγάρι. Τα γυαλιά ηλίου θα πρέπει να αναγράφουν ότι παρέχουν 100% προστασία από τη UV ακτινοβολία ή UV400 ή ότι μπλοκάρουν τις ακτίνες UV-A και UV-B.

Ακολουθούν επιπλέον συμβουλές για την προστασία των ματιών από την υπεριώδη ακτινοβολία, ανεξάρτητα από την εποχή:

1. Φορέστε ένα καπέλο και γυαλιά ηλίου.
2. Προστατέψτε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους με καπέλα και γυαλιά ηλίου.
3. Οι ακτίνες του ήλιου μπορούν να περάσουν μέσα από την ομίχλη και τα σύννεφα.
4. Το φως του ήλιου είναι ισχυρότερο το μεσημέρι έως νωρίς το απόγευμα, σε μεγαλύτερα υψόμετρα και όταν αντανακλάται από νερό, πάγο ή χιόνι.
5. Ποτέ μην κοιτάτε άμεσα τον ήλιο. Κάτι τέτοιο, ανά πάσα στιγμή, συμπεριλαμβανομένης της έκλειψης, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον αμφιβληστροειδή και να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό γνωστό ως ηλιακή αμφιβληστροειδοπάθεια.
6. Αποφύγετε το solarium. Το solarium ενέχει τους ίδιους κινδύνους για τα μάτια όπως και για το σώμα, όπως η έκθεση στη φυσική UV ακτινοβολία.

Τέλος, η περιορισμένη έκθεση στο ηλιακό φως μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, αρκεί να προστατεύετε τα μάτια σας από τη βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία.

Η έκθεση στην προγεννητική αλκοόλη μπορεί να οδηγήσει σε σειρά από λειτουργικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων οφθαλμολογικών ανωμαλιών, όπως πτώση, διαθλαστικά προβλήματα, στραβισμός, μη φυσιολογική οπτική οξύτητα και υποπλασία του οπτικού νεύρου. Σε εκείνους που έχουν διαγνωστεί με διαταραχές φάσματος εμβρυϊκού αλκοολικού συνδρόμου τέτοιες οφθαλμικές ανωμαλίες συχνά οδηγούν σε προβλήματα οπτικής αντίληψης.

Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε τα προβλήματα οπτικής αντίληψης, καθώς και την ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία και την όραση σε νεαρούς ενήλικες και διαπίστωσε ότι αυτός ο πληθυσμός είχε τόσο περισσότερα προβλήματα όσο και χαμηλότερη βαθμολογία ποιότητας ζωής από τους υγιείς συμμετέχοντες.

Η μελέτη περιελάμβανε 30 νεαρούς ενήλικες με εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο (μέση ηλικία 23, 13 γυναίκες) και 29 υγιείς μάρτυρες (μέση ηλικία 25, 20 γυναίκες). Οι ερευνητές αξιολόγησαν πέντε τομείς οπτικής αντίληψης με ιατρικό ιστορικό και διαχειρίστηκαν το απόθεμα παιδιατρικής ποιότητας ζωής και το ερωτηματολόγιο 25-Item Vision Function (VFQ-25), για να αξιολογήσουν την ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία και την όραση.

Διαπίστωσαν ότι 16 από τους 30 (53%) ασθενείς με εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο ανέφεραν προβλήματα οπτικής αντίληψης σε τουλάχιστον μία περιοχή, ένα εύρημα που παρατηρήθηκε μόνο σε έναν από τους 29 συμμετέχοντες (3%). Αυτοί οι ασθενείς ανέφεραν ότι είχαν παρόμοιο ποσοστό προβλημάτων οπτικής αντίληψης στην παιδική ηλικία, καθώς και στην πρώιμη ενηλικίωση (8/27 και 15/27, αντιστοίχως).

 Όσον αφορά την ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία, οι ασθενείς με το σύνδρομο είχαν χαμηλότερες βαθμολογίες PedsQL από τους ελέγχους. Ανέφεραν, επίσης, χαμηλότερες βαθμολογίες VFQ-25 για την ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την όραση.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι νεαροί ενήλικες με εμβρυϊκό αλκοολικό σύνδρομο έχουν χειρότερη ποιότητα ζωής και περισσότερα προβλήματα οπτικής αντίληψης από τους υγιείς ελέγχους.

Fetal Alcohol Syndrome Responsible for Vision Problems (reviewofoptometry.com)

Ανάλυση σχεδόν δύο εκατομμυρίων συμμετεχόντων στο μητρώο IRIS αποκαλύπτει ότι η φυλή, ο τύπος ασφάλισης και οι συνοδευόμενες παθήσεις των ματιών συσχετίστηκαν επίσης με μειωμένη οξύτητα.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η χειρουργική επέμβαση καταρράκτη πραγματοποιείται συνήθως με χρονική απόσταση μία έως δύο εβδομάδες ή περισσότερο μεταξύ των ματιών, ως αντιστάθμιση έναντι ενδοεγχειρητικών επιπλοκών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αποφάσεις για τη χειρουργική επέμβαση του δεύτερου ματιού. Πολλοί συζητούν για το εάν τα οπτικά αποτελέσματα είναι καλύτερα με καθυστερημένο διαδοχικό χειρουργείο καταρράκτη ή με άμεσο χειρουργείο καταρράκτη και των δύο ματιών, κατά τη διάρκεια του οποίου ο χειρουργός χειρίζεται και τα δύο μάτια την ίδια ημέρα με ξεχωριστές διαδικασίες.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το μητρώο Intelligent Research in Sight (IRIS) της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας, πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με καθυστερημένες διαδικασίες μικρού και μεγάλου διαστήματος, η άμεση διαδοχική χειρουργική επέμβαση καταρράκτη και των δύο ματιών σχετίζεται με χειρότερα οπτικά αποτελέσματα, τα οποία ήταν στατιστικώς σημαντικά.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 44.525 ασθενείς, που υποβλήθηκαν σε άμεσο χειρουργείο και των δύο ματιών, 897.469 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση με καθυστέρηση μικρού διαστήματος (μία έως 14 ημέρες μεταξύ των χειρουργικών επεμβάσεων) και 882.202 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση με καθυστέρηση μακράς διάρκειας (15 έως 90 ημέρες). Η μέση ηλικία κατά την πρώτη χειρουργική επέμβαση για όσους ήταν κάτω των 87 ήταν 70 ετών και η ομάδα αποτελείτο κατά 38% από άνδρες.

Αν και η διαφορά ήταν αρκετά μικρή, τα μάτια που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση με καθυστέρηση μικρού διαστήματος είχαν ελαφρώς καλύτερη απόδοση από την ομάδα μεγάλων διαστημάτων. Η καλύτερη μη διορθωμένη οπτική οξύτητα ήταν υψηλότερη κατά 0,79 γράμματα και η καλύτερη διορθωμένη κατά 0,48 γράμματα στην ομάδα του καθυστερημένου μικρού διαστήματος. Σε σύγκριση με τις επεμβάσεις μεγαλύτερου διαστήματος, η μη διορθωμένη οπτική οξύτητα ήταν χαμηλότερη κατά 1,67 γράμματα και καλύτερη διορθωμένη κατά 1,88 γράμματα στην ομάδα άμεσης χειρουργικής επέμβασης.

Νέα έρευνα στις ΗΠΑ τόνισε ότι οι ασθενείς με αυξημένη πίεση των ματιών δεν χρειάζονται πάντα θεραπεία για την πρόληψη της απώλειας όρασης από το γλαύκωμα.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο «JAMA Ophthalmology», περιέγραψε τα αποτελέσματα μελέτης θεραπείας για την οφθαλμική υπέρταση, που χρηματοδοτήθηκε από το National Eye Institute, με επικεφαλής ερευνητές από το Washington University School of Medicine στο St. Louis.

Συνολικά 1.636 ασθενείς με υψηλή ενδοφθάλμια πίεση παρακολουθούνταν τακτικά από τον Φεβρουαρίου του 1994 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2008. Αρχικώς, στους συμμετέχοντες είτε ανατέθηκαν τυχαία να λαμβάνουν καθημερινή θεραπεία με οφθαλμικές σταγόνες για τη μείωση της πίεσης των ματιών είτε δεν έλαβαν ποτέ θεραπεία. Μετά από επτά χρόνια κατέστη σαφές ότι η θεραπεία ήταν πολύ αποτελεσματική και έτσι στις δύο ομάδες χορηγήθηκαν καθημερινώς οφθαλμικές σταγόνες.

Στην τελευταία έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν ποιοι ασθενείς συνέχισαν να αναπτύσσουν γλαύκωμα μετά το πέρας της περιόδου μελέτης. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου 1 στους 4 συμμετέχοντες συνέχισε να αναπτύσσει απώλεια όρασης σε τουλάχιστον ένα μάτι από το γλαύκωμα, η οποία ήταν χαμηλότερη από την αναμενόμενη.

Ο καθηγητής Michael A Kass δήλωσε ότι η θεραπεία της αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης μπορεί να είναι δαπανηρή και ενοχλητική, οπότε οι ερευνητές ήθελαν να προσδιορίσουν εάν σε όλους τους ασθενείς με υψηλή ενδοφθάλμια πίεση πρέπει να χορηγείται θεραπεία ή όχι. «Με μόνο το 25% των ατόμων στη μελέτη να αναπτύσσουν απώλεια όρασης σε ένα ή και στα δύο μάτια μετά από όλα αυτά τα χρόνια, γνωρίζουμε τώρα ότι δεν χρειάστηκαν όλοι οι ασθενείς να υποβληθούν σε θεραπεία», σημείωσε.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι επιστήμονες εντόπισαν πέντε παράγοντες που προέβλεπαν εάν οι ασθενείς είχαν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος: ηλικία, επίπεδο ενδοφθάλμιας πίεσης, πάχος του κερατοειδούς, έλεγχος της κεφαλής του οπτικού νεύρου και έλεγχος του οπτικού πεδίου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι για τον προσδιορισμό της συχνότητας της εξέτασης των ασθενών και του κατά πόσον μπορούν να επωφεληθούν από την προληπτική θεραπεία.

Study finds treatment not always needed in patients with elevated eye pressure (aop.org.uk)